Μια μαρτυρία απ’ την πολιορκημένη Χάμα της Συρίας, 5/8/2011

Ούτε ψωμί, ούτε φάρμακα, ούτε αίμα

Από τηλεφωνική συνομιλία με τον Μοχάμεντ απ’ το κέντρο πληροφόρησης της τοπικής συντονιστικής επιτροπής αγώνα:

Κατάφερα να διαφύγω μαζί με την οικογένειά μου, όμως άφησα πίσω πολλούς που βιώνουν την τραγική κατάσταση στη Χάμα. Ο αριθμός των μαρτύρων έχει ξεπεράσει τους 300, πιθανότατα έχουν φτάσει ήδη τους 400, οι περισσότεροι απ’ τους οποίους θάφτηκαν στο πάρκο Αλκουσούρ.

Υπήρξαν ασφαλώς και στρατιώτες που μαρτύρησαν, δολοφονημένοι από τις δυνάμεις ασφαλείας. Κουβάλησα πάνω από 27 πτώματα στρατιωτών, και δεν μπορώ καν να υπολογίζω τον αριθμό των τραυματιών. Υπάρχουν πολλοί που πέθαναν από μικρές πληγές, μόνο και μόνο επειδή αιμορραγούσαν μέχρι θανάτου, καθώς δεν υπάρχει αίμα στα νοσοκομεία. Κάποιοι πέθαναν μετά από έναν πυροβολισμό στο πόδι, δεν υπάρχει τρόπος να φτάσουν σε κάποιο νοσοκομείο, ειδικά μετά το κόψιμο του ρεύματος στα νοσοκομεία που μπλόκαρε πλήρως τη λειτουργία τους.

Το νοσοκομείο του Αλραγιές, που χρησιμοποιούταν για τη περίθαλψη των τραυματιών παρόλο που πρόκειται στην ουσία για μαιευτήριο, είδε τον δεύτερο όροφό του να βομβαρδίζεται. Οι γιατροί διασκορπίστηκαν σε επιτόπια “νοσοκομεία” στις γειτονιές, αλλά ακόμα κι εκεί στοχοποιήθηκαν, δέχθηκαν επιθέσεις και χυδαιότητες κατά τη σύλληψή τους, ιδιαίτερα όσοι εργάζονταν στα επιτόπια νοσοκομεία.

Μερικοί προσπαθούν να βρουν φάρμακα από φαρμακεία έξω απ’ την πόλη, επειδή τα φαρμακεία της πόλης έχουν σαμποταριστεί. Ψάχνουμε αυτή τη στιγμή απεγνωσμένα για τα βασικά, όπως αντιπυρετικά για τα παιδιά. Ο πυρετός είναι ένα σύμπτωμα που εμφανίζεται ραγδαία στα παιδιά εξαιτίας του φόβου για τις συνεχείς επιθέσεις στην πόλη.

Δεν έχουμε ψωμί, η εισαγωγή έχει αποκλειστεί εδώ και τρεις μέρες. Οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν σαμποτάρει τα καταστήματα παροχής τροφίμων στην πλατεία Αλ-Ασί, μια ύπουλη κίνηση αποτροπής κάθε απόπειρας του λαού να τα χρησιμοποιήσει. Όλες οι προμήθειες και η βοήθεια που έχει σταλεί στον λαό της πόλης έχει μπλοκαριστεί πριν την είσοδο.

Στρατιωτικά τανκς και ελεύθεροι σκοπευτές έχουν εισβάλει στην πόλη κι έχουν στρατοπεδεύσει στην πλατεία Αλ-Ασί. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή 15 τανκς στην πλατεία Αλ-Ασί, κι ακόμη 6 στην περιοχή του φρουρίου, συνοδευόμενα από 6 BMP (στμ: ρωσσικά αμφίβια ελαφρά τεθωρακισμένα). Οι ελεύθεροι σκοπευτές βρίσκονται στις ταράτσες όλων των ψηλών κτιρίων με δέκα στην κορυφή του κτιρίου Αμπντουλμπακί και 5 στο αστυνομικό τμήμα. Αυτοί οι σκοπευτές είναι επαγγελματίες και σίγουρα όχι Σύροι, τους έχουμε καταγράψει με κάμερες κι έχει γίνει γνωστό αυτό σε όλους. Τα τανκς και οι ελεύθεροι σκοπευτές έχουν εντολές να πυροβολούν οτιδήποτε κινείται. Ακόμα και ζώα έχουν σκοτώσει για την πλάκα τους.

Οι πυροβολισμοί συνεχίζονται στην νότια και τη βόρεια είσοδο της Χάμας. Η πόλη βομβαρδίζεται απ’ το φρούριο που έχει καταληφθεί απ’ τον στρατό. Οι επιδρομές έχουν φτάσει στην οδό Αλ-Νταμπαγκά και πολλά σπίτια έχουν καταστραφεί, επίσης πολλοί μιναρέδες τζαμιών έχουν βρεθεί στο στόχαστρο. Οι πράκτορες των δυνάμεων ασφαλείας πυρπόλησαν το κτίριο της οικονομικής διοίκησης μετά από σαμποτάρισμα και λεηλασία του εσωτερικού του κτιρίου. Ο πρώτος όροφος του δικαστικού μεγάρου έχει καεί επίσης. Έχουν φέρει τραμπούκους (Shabiha) από κοντινά χωριά για να προσβάλουν ακόμα περισσότερο τον λαό.

Έχουν εισβάλει σε σπίτια με τη βία, προσβάλοντας και ταπεινώνοντας τους κατοίκους και υπενθυμίζοντάς τους πάντα τα γεγονότα του 1982 (στμ: τον Φλεβάρη του 1982 ο στρατός εισέβαλε στη Χάμα πνίγοντας στο αίμα δεκάδων χιλιάδων κατοίκων τον λαϊκό ξεσηκωμό ενάντια στο καθεστώς του Ασσάντ). Δεν υπάρχουν αναφορές σεξουαλικής βίας και νομίζω ότι δεν υπήρξαν τέτοια περιστατικά γιατί αυτό είναι κάτι για το οποίο κανείς δε θα μενε σιωπηλός, η Τιμή είναι πιο πολύτιμη απ’ τις ψυχές μας και το γνωρίζουν οπότε δεν τολμούν να το παν εκεί.

Κανείς μας δεν είναι οπλισμένος, τα ψέμματα του καθεστώτος δε γίνονται πια πιστευτά από κανέναν. Το μεγαλύτερο όπλο που μπορεί να χει κανείς στη Χάμα είναι καμμιά κυνηγετική καραμπίνα και ελάχιστοι διαθέτουν τέτοιες, και υπό το φως των συνεχών επιδρομών και των ελεύθερων σκοπευτών κανείς δεν μπορεί να ρίξει ούτε καν πέτρα.

Μπορείτε να φανταστείτε για τί πράγμα μιλάμε; Συνεχείς επιδρομές μέρα και νύχτα. Σταματούν μόνο για μερικές ώρες για να ξεκουραστούν, κι όχι φυσικά από οίκτο. Αυτό είναι το δώρο του Μπασάρ για το Ραμαζάνι.

Πηγή: https://www.facebook.com/notes/%D9%84%D8%AC%D8%A7%D9%86-%D8%A7%D9%84%D8%AA%D9%86%D8%B3%D9%8A%D9%82-%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AD%D9%84%D9%8A%D8%A9-%D9%81%D9%8A-%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%8A%D8%A7/05-aug-2011-eye-witness-account-from-hama-we-have-no-bread-no-medicine-no-blood/262769010416909

[youtube http://www.youtube.com/watch?v=3mG3V2fBYbw]

Ευρηματικότητα και κοινωνικότητα της εξέγερσης: αυτοσχέδιο σατιρικό αντικαθεστωτικό τραγούδι από τον δημοφιλή Σύρο τραγουδιστή Ibrahim Kachouch. Ο Kachouch βασανίστηκε μέχρι θανάτου απ’ τις δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας στις 5 Αυγούστου 2011.

Σημειώσεις:
Η Πολιορκία της Χάμας ξεκίνησε με την καταστολή από ασφαλίτες και στρατό των αντικαθεστωτικών κινητοποιήσεων εκατοντάδων χιλιάδων στις 3 Ιούνη 2011, ενώ ακολούθησε μια διαδοχή κατασταλτικών επιθέσεων απ’ την μία και μαζικών διαδηλώσεων ως απάντηση απ’ την άλλη, που κορυφώθηκε την 1η Ιούλη με πάνω από 400.000 ανθρώπους στον δρόμο. Δυο μέρες αργότερα το κράτος έβγαλε τα τανκς στους δρόμους της πόλης, μαζί με όλο τον συρφετό ασφαλιτών και παρακρατικών που δολοφόνησαν πάνω από 70 ανθρώπους, ενώ αναφέρθηκαν και 2 βιασμοί. Στις 31 Ιούλη, η κυβέρνηση επισημοποίησε την στρατιωτική κατοχή της πόλης με αφορμή την τήρηση της τάξης εν όψει και του Ραμαζανιού (“Σφαγή του Ραμαζανιού”), ενώ πάνω από 140 άνθρωποι δολοφονήθηκαν στη διάρεια των επιχειρήσεων αυτών σ’ όλη τη χώρα, οι περισσότεροι απ’ τους οποίους στην Χάμα. Σύμφωνα με νομικές ομάδες, οι συλληφθέντες υπολογίζεται να έχουν ξεπεράσει τους 12.000, ενώ περισσότεροι είναι όσοι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Η κρατική τηλεόραση μεταδίδει πλέον (6/8/2011) εικόνες της κατεστραμμένης πόλης, με ισοπεδωμένα κτίρια και ξεχαρβαλωμένους δρόμους υπό τον τίτλο “αποκαταστάθηκε η ασφάλεια και η νομιμότητα στη Χάμα”. Στην πόλη παραμένει κομμένο το ηλ. ρεύμα, οι τηλεπικοινωνίες, το ίντερνετ. Οι περισσότεροι κάτοικοι έχουν αποθηκεύσει προμήθειες σε κονσέρβες κλπ, αλλά δε θα κρατήσουν πολύ έτσι.

Ένας δημοσιογράφος της ελβετικής ραδιοφωνίας που μπήκε παράνομα στη Συρία και έμεινε 10 μέρες στην πολιορκούμενη Χάμα, ο Gaëtan Vannay περιέγραψε τις κινητοποιήσεις στην εφ. Guardian ως εξής: “Μέχρι τότε (την επίθεση των δυνάμεων καταστολής) τα πάντα ήταν απολύτως ειρηνικά. Ήταν πολύ καλά οργανωμένοι, οι διαδηλωτές έγραφαν συνεχώς νέα τραγούδια, έβγαζαν νέα συνθήματα ενάντια στο καθεστώς. Την Πέμπτη πριν την επίθεση υπήρξαν δυο ομιλητές με πολύ διαφορετικά ηχοσυστήματα που διασκέδαζαν τα πλήθη, κοντράροντας ο ένας τον άλλον. Ήταν πολύ γιορτινό το κλίμα. Την Κυριακή στις 4:30 πμ οι άνθρωποι διέδωσαν τον συναγερμό, με το σύνθημα “ο θεός είναι μαζί μας”. Έβαλαν φωτιά σε λάστιχα και στήσαν οδοφράγματα για να δυσκολέψουν τα τανκς και αντιστάθηκαν με πέτρες, ξύλα και κοκτέιλ μολότωφ. Η μάχη κράτησε περίπου μέχρι την μία το μεσημέρι.

Η Χάμα είναι το ιστορικό επίκεντρο εξεγέρσεων ήδη απ’ το 1964 ενάντια στο Μπααθικό πραξικόπημα, ενώ η καταστολή της πρώτης αυτής εξέγερσης άφησε πίσω της πάνω από 70 νεκρούς. Εκατοντάδες ακόμη κάτοικοι της πόλης δολοφονήθηκαν απ’ τις δυνάμεις ασφαλείας την ταραχώδη περίοδο 1976-82, ενώ πρωταγωνιστικός ρόλος στις ταραχές της εποχής αποδίδεται στην μουσουλμανική αδελφότητα από την κυβέρνηση του Ασσάντ, πατέρα του σημερινού μονάρχη. Τον Φλεβάρη του 1982, ο στρατός εισέβαλε στην πόλη “αποκαθιστώντας την τάξη”, κι αφήνοντας πίσω του πάνω από 30.000 νεκρούς κατοίκους, και τουλάχιστον 1.000 στρατιώτες. Το κεφάλαιο ξεμπερδεύει με την εξέγερση εξολοθρεύοντας τους εξεγερμένους και ισοπεδώνοντας τις πόλεις τους.

Βλ. σχετικά:

Μια μαρτυρία απ’ την πολιορκημένη Χάμα της Συρίας, 5/8/2011

Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας διεθνώς στην υπηρεσία της καταστολής στη Συρία, 4/11/201

Καθημερινές ιστορίες αγώνα κι επιβίωσης απ’ τη Συρία, 28/12/11

Χαιρετισμός στους αγωνιζόμενους προλετάριους στη Συρία, την Αίγυπτο, την Τυνησία… και όλον τον κόσμο – Třídní Válka, 2/2012

Έναν χρόνο μετά το ξέσπασμα της εξέγερσης, ενημέρωση απ’ τις τοπικές συντονιστικές επιτροπές της Συρίας, 15/3/2012