Categories
Uncategorized

μια πρώτη εντύπωση απ’ την ανοιχτή συνέλευση στο Σύνταγμα – anonymous

…Ήταν μια γιορτή χωρίς αρχή και τέλος. Έβλεπα όλον τον κόσμο και δεν έβλεπα κανέναν, γιατί κάθε άτομο χανόταν μέσα σ αυτό το αναρίθμητο και αεικίνητο πλήθος. Μιλούσα σ όλους χωρίς να θυμάμαι ούτε τα λόγια μου ούτε τα λόγια των άλλων, γιατί η προσοχή στρεφόταν κάθε στιγμή σε νέα γεγονότα, απρόσμενα συμβάντα. – Μπακούνιν, «Εξομολόγηση»

μια πρώτη εντύπωση απ’ την ανοιχτή συνέλευση στο Σύνταγμα

photo: apo kapoio site...Κατέβηκα πρώτη φορά την Παρασκευή 27/5 καθαρά από περιέργεια αν και χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Η πρώτη εικόνα στην πάνω πλευρά του Συντάγματος ήταν ενός πλήθους πρωτόγνωρου, που δεν παρέπεμπε στο συνήθη κόσμο των διαδηλώσεων. Τα σπάνια συνθήματα μάλλον αμήχανα, περιορίζονταν στο “κλέφτες κλέφτες” και στο “ουυυ”. Υπήρχαν άνθρωποι κάθε ηλικίας, από ρακένδυτοι μέχρι κουστουμαρισμένοι, κάποια χτυπούσαν ταμπούρλα, άλλοι βάραγαν κατσαρόλες, ενώ στο βάθος διακρίνονταν και Ελληνικές σημαίες. Πλέον η “εθνοσωτήρια” τάση έχει περιοριστεί στο πάνω μέρος της πλατείας δίπλα στα ΜΑΤ.

Σε διπλανό πηγαδάκι αναφέρθηκε πως στην πλατεία γίνονταν συνέλευση και πήγα ν’ ακούσω. Για αρκετές ώρες δε μπορούσα ν’ ακούσω μιας και ήταν πάνω από 1000 άτομα που σπρώχνονταν ν ακούσουν, από γιαγιάδες και παππούδες μέχρι μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, άνεργους, μετανάστες, μαμάδες με το μωρό στο καροτσάκι… Όταν αραίωσε λίγο ο κόσμος και βρήκα μια θέση κοντά στο ηχείο συνειδητοποίησα ότι πίσω απ’ την κατηγορία απολιτίκ που αποδίδονταν στον κόσμο του Συντάγματος κρύβονταν μια πληθώρα ετερόκλητων αλλά εντελώς πολιτικών χαρακτηριστικών.

Ξαναβρέθηκα στο Σύνταγμα εχθές (28/5) με ανυπομονησία από νωρίς για να πιάσω θέση στη συνέλευση. Πάνω από 3000 άτομα φαίνονταν να είχαν κάνει το ίδιο. Το πλήθος πολυποίκιλο. Ακόμα και μερικοί αναρχικοί -που άφησαν την κανονικότητα των φεστιβάλ και του χώρου- και χειροκροτούσαν τώρα παθιασμένα την ηλικιωμένη που χε πάρει το λόγο, βρίζοντας τους φασίστες και προτείνοντας εξορμήσεις σε γειτονιές όπως ο άγιος παντελεήμονας.

Γενικά, οι περισσότεροι ομιλητές φρόντιζαν να ξεκαθαρίσουν ότι δεν είμαστε εκεί για το μνημόνιο καθώς κι ότι πρέπει να βρούμε ένα νέο πολιτικό σύστημα χωρίς αφεντικά και δούλους.Πάνω στο ποιοι είμαστε, εμείς τα μέλη της συνέλευσης της πλατείας Συντάγματος, αυτό που έγινε πιο θερμά δεκτό ήταν το ότι είμαστε εργάτες, άνεργοι, φοιτητές, μαθητές, μετανάστες, όλοι εκμεταλλευόμενοι, όλοι με τον ίδιο εχθρό. Όσον αφορά το τί θέλουμε: Θέλουμε τα πάντα, θέλουμε όλα αυτά που μας ανήκουν. Θέλουμε ο εργάτης να παίρνει τις αποφάσεις για το εργοστάσιό του, ο φοιτητής για τη σχολή του, οι κάτοικοι κάθε γειτονιάς για τις γειτονιές τους. Να μην επιτρέψουμε από δω και πέρα να παίρνει αποφάσεις κάποιος άλλος για μας, χωρίς εμάς. Δε ζητάμε εκλογές, δε θέλουμε υπουργεία, τράπεζες, φυλακές, Θεό, δε θέλουμε λεφτά.

Για το ζήτημα της βίας: Υπήρξαν τοποθετήσεις για την ανάγκη της μη-βίας ώστε να μη διαλυθούμε εύκολα προς το παρόν. Κάποιοι υποστήριζαν ως αρχή μια ειρηνική στάση απέναντι στην αστυνομία, που δεν είναι “ο εχθρός” και είναι αδιέξοδη, πολλοί άλλοι δέχθηκαν ότι η βία θα είναι αναπόφευκτη όταν θα προσπαθήσουν να μας διαλύσουν, καθώς αυτό που θέλουμε είναι τα πάντα, και δε θα μας τα χαρίσουν. Ένα γενικά αποδεκτό συμπέρασμα ήταν πως καλό θα ήταν να διατηρηθεί όσο γίνεται περισσότερο αυτός ο χαρακτήρας που ευνοεί τη ζύμωση και την οργάνωσή μας. Φτιάχτηκε πάντως πρόχειρα μέχρι και μια ομάδα περιφρούρησης, ώστε να είμαστε έτοιμοι σε περίπτωση που θα μας την πέσουν, όπως κάνανε άλλωστε στη Βαρκελώνη, και συζητήθηκε έντονα το αν θα πρέπει να μαστε περισσότερο αμυντικοί ή επιθετικοί, συμφωνήσαμε ότι το θέμα πρέπει να τεθεί προς συζήτηση πιο αναλυτικά και να χαραχτεί μια στρατηγική το συντομότερο. Μια γυναίκα εξέφρασε τη λύπη της που δεν κατέβηκε στους δρόμους τον Δεκέμβρη του 2008, κι ότι τώρα πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνεχιστεί αυτό που ξεκίνησε τότε.

Για τα ΜΜΕ: Συμφώνησαν όλοι ότι τα καθεστωτικά μέσα διαστρεβλώνουν την αλήθεια και ακολουθούν τις εντολές αυτών που μισούμε. Ακούστηκε μια άποψη ότι υπάρχουν καλοί και κακοί δημοσιογράφοι, όπως καλοί και κακοί μπάτσοι που γιουχαρίστηκε και απαξιώθηκε από το πλήθος. Αποφασίστηκε να υπάρχει live streaming από την αυριανή (29/5) πανευρωπαική συγκέντρωση από την ομάδα multimedia της συνέλευσης. Όσο για το λάιβ από τη συνέλευση οι περισσότεροι συμφώνησαν να υπάρχει μετάδοση μόνο φωνής, και όχι εικόνας κυρίως για τους μετανάστες χωρίς χαρτιά που θα ήθελαν να βρίσκονται εκεί και φοβούνται να δείξουν το πρόσωπό τους. Τέθηκε το ζήτημα ότι πολύς κόσμος παρακολουθεί τα καθεστωτικά, ειδικά μεγάλης ηλικίας και πολλοί πρότειναν κατάληψη στα ΜΜΕ. Ένας ομιλητής είπε ότι αυτό είναι ουτοπία και δεν έχουμε τη δύναμη για να δεχθεί την απαξίωση του κόσμου και να απομακρυνθεί.

Χειροκροτήματα δέχθηκε ένας μετανάστης που μίλησε και είπε ότι πρέπει να αποκεντρωθούμε. Να γίνεται 6-9μμ συνέλευση σε κάθε γειτονιά και στις 9 να ξεκινά η κεντρική στο σύνταγμα. Ότι πρέπει να οργανωθούν συνελεύσεις φοιτητών, μαθητών, εργαζομένων, ανέργων, μεταναστών σε κάθε χώρο, κι όλες αυτές να συντονίζονται έτσι ώστε να συμμετέχουν περισσότερα άτομα. Ότι πρέπει ο καθένας στο χώρο του να προπαγανδίσει τη δημιουργία συνελεύσεων όσο πιο πολύ μπορεί.

Εκατοντάδες άτομα είχαν πάρει σειρά και περίμεναν να μιλήσουν. Καθώς το ζήτημα του χρόνου δεν έχει βρει κάποια ρύθμιση που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες, ο ενθουσιασμός του κόσμου να τοποθετηθεί είχε και μερικές μικροεντάσεις καθώς όλο και περισσότεροι ήθελαν να προλάβουν να μιλήσουν. Έφτασε 4 το πρωί και ακόμα στριμοχνώμασταν για να ακούσουμε τις τοποθετήσεις. Κάποιος πρότεινε να το λήξουμε για να ξεκουραστεί ο κόσμος και τον γιουχάρανε. Παρενέβη ένας κωφάλαλος που τα είχε γράψει σε χαρτί και του τα διάβασαν. Έγραψε, ότι βρήκε πλέον τη φωνή του μέσα από μας. Άλλος πήρε το μικρόφωνο και είπε ότι είμαστε όλοι Έλληνες και η λύση είναι η εθνική ενότητα για να απομακρυνθεί γρήγορα από το πλήθος πριν προλάβει να συνεχίσει. Φωνάχτηκε το σύνθημα “η εθνική ενότητα είναι μια παγίδα, οι προλετάριοι δεν έχουνε πατρίδα”. Ένας μαθητής μίλησε για κατάληψη των εργοστασίων από τους εργάτες. Κάποιος πρότεινε να καλέσουμε σε γενική απεργία διαρκείας, ενθουσιάζοντας τον κόσμο. Ειπώθηκε να μην έχουμε καμία σημαία εθνική καθώς δε μας ενώνει κάποιο έθνος αλλά η τάξη μας, η κατάσταση που μοιραζόμαστε. Όταν άλλοι έθεσαν το ζήτημα ότι πρέπει να χουμε ένα σύμβολο, προτάθηκε από έναν ηλικιωμένο η μαύρη σημαία, που είναι η σημαία των απεργών, η σημαία της άρνησης.

Κάποιος περνούσε και φόραγε μπέρτα την ελληνική σημαία. Ένας μεσήλικας τον ρώτησε αν είναι εκεί επειδή είναι Έλληνας κι όταν είπε ναι τον ρώτησε γιατί δεν είναι και ο Νιάρχος μαζί του ως Έλληνας. Συμφώνησαν ότι είναι τελικά εκεί επειδή είναι φτωχός. Ο ένας αποκαλούσε τον άλλο σύντροφο ή φίλο. Παντού ακούγονταν η λέξη κατάληψη. Κατάληψη στους χώρους δουλειάς, κατάληψη στις σχολές, κατάληψη στα κανάλια, κατάληψη στα μεγάλα ξενοδοχεία γύρω απ’ την πλατεία για να μένει ο κόσμος. Ακούστηκε ακόμα ότι η αδικία έχει ονόματα και διευθύνσεις και πρέπει να πάμε εκεί. Ένας ηλικιωμένος είπε ότι χρωστάει δάνειο γιατί αγόρασε τα ένσημα για τη σύνταξή του και είπε ότι δεν μένει παρά να κάψουμε τις τράπεζες. Είπε ότι το εννοεί και ζήτησε να γραφεί στα πρακτικά με τις προτάσεις. Η ώρα κόντευε 5 και ο κόσμος αρνούνταν πεισματικά να σπάσει.Μια γυναίκα πρότεινε να φτιαχτεί ένα μανιφέστο με βασικές αρχές που να μιλά για την αμεσοδημοκρατία και για ένα άλλο πολιτικό σύστημα, ενώ αποφασίστηκε από Δευτέρα να ξεκινήσουν θεωρητικές συζητήσεις για το πώς θα μπορούσε να είναι αυτό. Άλλος πήρε το μικρόφωνο και μίλησε για τη σημασία της χορτοφαγίας. Δεκάδες θέματα ρίχνονταν στη κουβέντα. Ακόμα κι όταν κάποιος πρότεινε να σταματήσει η συνέλευση ώστε να συνεχιστεί την επόμενη μέρα που θα ήμασταν και πάλι χιλιάδες, ο κόσμος που παρέμενε -από εναλλακτικούς με χύμα ρούχα, μέχρι κουστουμάτους που κάθονταν στο πάτωμα ακούγοντας με προσοχή- σηκώθηκε με δισταγμό, μόνο και μόνο για να στήσει πηγαδάκια λίγα μέτρα πιο κάτω συνεχίζοντας.

Παραδίπλα έχει δημιουργηθεί ένας  χώρος που βρίσκονται οι σκηνές και οι ομάδες εργασίας. Γιατροί, νομική βοήθεια,
καθαριότητα, σίτιση, καλλιτεχνική, μεταφραστική, τεχνική ομάδα, περιφρούρηση, μοίρασμα υλικού, οργανώνεται κάθε είδους ομάδα όπου ο ένας ανταλλάσσει τις γνώσεις του με τον άλλο. Για παράδειγμα, κάποιος δίδασκε κιθάρα σε κάποιον που είναι οδοντίατρος και θα του φτιάξει τα δόντια. Υπήρχε ένας χάρτης με το χώρο κάθε ομάδας. Υπήρχε ένα πανό “χωρίς εμάς δεν υπάρχει τίποτα”, “θέλουμε τα πάντα και τα θέλουμε τώρα”, πανό στα ισπανικά, πανό του Δεν πληρώνω. Στη συνέλευση τέθηκε το ζήτημα ότι πρέπει να φτιάξουμε πανό και να γεμίσει όλη η πλατεία και να φωνάζονται συνθήματα πολιτικά ώστε να σταματήσει το “κλέφτες”, αν και εχθές φώναζαν και “αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι”, “μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι” κλπ. Όταν πήγαμε να φύγουμε τα πηγαδάκια ενωθήκανε ξανά ξεκινώντας νέα συνέλευση 7 η ώρα το πρωί!  Κάποιος πρότεινε να γίνεται διαρκής συνέλευση αφού ο κόσμος ήθελε τόσο πολύ να συζητήσει και κάποιοι δε νύσταζαν, αλλά παρενέβη άλλος λέγοντάς του ότι υπάρχει κίνδυνος να λάβουμε κάποια απόφαση λίγοι σε βάρος των πολλών.

Ένας μεσήλικας πήρε το μικρόφωνο και είπε πόσο ενθουσιασμένος ήταν και πόσο συγκινημένος που είναι εκεί. Κάποιος τον αποθάρρυνε λέγοντάς του επιτακτικά να μπει στο θέμα. Αυτός προσβλήθηκε και σταμάτησε. Μετά από λίγο αγκαλιάζονταν και συζήταγαν μεταξύ τους για να λυθεί η παρεξήγηση. Κάποια στιγμή πήγα να κάτσω σ’ ένα παγκάκι. Δίπλα μου ένας παππούς με ρώτησε τι ώρα έχουν πορεία οι χρυσαυγίτες αύριο στη Μητροπόλεως. Δεν το ξέραμε καν. Πρόσθεσε ότι αν έρθουν προς Σύνταγμα αναγκαστικά θα’ μαστε βίαιοι.

Η σημερινή μέρα (29/5) αναμένεται να έχει μεγάλο ενδιαφέρον . Οι συγκεντρώσεις στις πλατείες είναι πανευρωπαικές και η συνέλευση αναμένεται να έχει πολλές χιλιάδες κόσμου και ενδιαφέρουσα θεματολογία. Μένει να δούμε αν οι συνελεύσεις θα ξεπεράσουν τον κίνδυνο εξάντλησης τους (σε group therapy όπως πικρόχολα σχολιάζεται) και αναπτυχθούν σε κίνημα. Ήδη το πρώτο βήμα έχει γίνει, ο κόσμος βρίσκεται και συζητά, κι αυτό κάνει όλα τα θεμέλια αυτού του συστήματος να τρέμουν.

anonymous

(από e-mail)

Übersetzung deutsch

14 replies on “μια πρώτη εντύπωση απ’ την ανοιχτή συνέλευση στο Σύνταγμα – anonymous”

Όχι πάλι

Εχτές σε κάποια φάση της συνέλευσης μάς ανακοινώθηκε από έναν συντονιστή ότι 2 … καλλιτέχνες ήθελαν να μιλήσουν στο μικρόφωνο χωρίς να έχουν πάρει χαρτάκι απ’ αυτά που μοιραζόντουσαν σε όποιον ήθελε να συμμετάσχει στη συνέλευση. ‘Ηταν ο… Αντύπας και ένας άλλος που δε συγκράτησα τη μεγαλειότητα του ονόματός τους. Ο κόσμος αποφάσισε σύσσωμος ότι πρέπει να πάρουν πούλο!

Όχι πάλι οι καλλιτέχνες, στην πράξη!
Πού ‘σαι καλλιτέχνη; Θέλω αυτόγραφο!

Aυτό μάλιστα, εξαιρετικά νέα.
Ωστόσο δεν είναι τόσο τα μεγάλα -και φθαρμένα- ονόματα της showbiz όσο τα μικρά “γκρουπάκια της πόλης”, ο αυτοενατενισμός του ζογκλεριλικιού, οι -εναλλακτικοί/diy/ευαισθητοποιημένοι- ειδικοί της διασκέδασης που ήδη ποζάρουν με φόντο τους “αγανακτισμένους” (το αυριανό “κοινό” για τις συναυλίες των πιο διορατικών απ’ αυτά τα όρνια), η από-τα-κάτω woodstockοποίηση που ίσως επισπεύουν ξανά μια επιστροφή στην κανονικότητα των διαχωρισμών, των ρόλων, και τελικά της παθητικότητας.

Τόσο άγχος να διαφυλαχθεί η συζήτηση από πολιτικές και συνδικαλιστικές μαφίες, αμαρτία να την πάθει απ’ τα νταλαροειδή…

“Eπώνυμοι Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, ο Γιώργος Σαρρής, ο Νίκος Καλογερόπουλος και ο Δημήτρης Πουλικάκος, δεν κατάφεραν να δώσουν συναυλία στο Σύνταγμα γιατί δεν τους το επέτρεψε η «συνέλευση» της «Κάτω Πλατείας», η οποία δεν είχε πάρει σχετική απόφαση. Μάλιστα ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου ακούστηκε να λέει: «Δεν κατάλαβα; Ήρθα εδώ να τραγουδήσω αφιλοκερδώς στον ελληνικό λαό και πρέπει να πάρω άδεια από ποιους; Εάν η συνέλευσή σας μου απαγορεύσει να τραγουδήσω θα στεναχωρηθώ, αλλά θα σας αγνοήσω».”

Δείτε κι αυτό: http://www.facebook.com/rock.skini.sintagma

Όχι και τόσο καλά τα σημερινά νέα.
Η ώρα είναι 4 το πρωί και μόλις γύρισα από τη Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος.

Δύο περιστατικά αξίζει νομίζω να αναφερθούν προς γνώση και συμμόρφωση.
Το χτεσινό πανώ που έγραφε, “Γράφω την πρώτη μου λέξη -οδόφραγμα- στον αιώνα της πραγματικότητας” έχει αντικατασταθεί με το “Κοινωνικός έλεγχος του χρέος” και την υπογραφή “επιτροπή λογιστικού ελέγχου”. Σαν να μην έφτανε αυτό ένας φλώρος συντονιστής με γιακά, παίρνει το μικρόφωνο και μας …ενημερώνει ότι μέσα στις επόμενες μέρες θα πάρουν το λόγο 12 σοφοί καλεσμένοι της παραπάνω επιτροπής. Μεγάλη μερίδα του κόσμου αντιδράει έντονα και ο συντονιστής αποδοκιμάζετε γι’ αυτή τη μεθόδευση (στην οποία πρόφανώς είχε και συνενόχους) όσο και για τη στάση του σε όλη την υπόλοιπη συνέλευση. Μπρός μνημόνιο και πίσω αριστεροί οικονομολόγοι, όπως έγραψε προσφάτως κι ένα περιοδικό.

Μιάμιση ώρα περίπου μετά τα μεσάνυχτα, συντρόφισσα καταγγέλει ότι υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας περιστατικού στο οποίο μέλη της ομάδας περιφρούρησης τραμπουκίζουν και διώχνουν μετανάστη που κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο και πουλάει στυλό-lazer. Κατά την παρέμβασή της έτσι ώστε να προστατευτεί ο μετανάστης από τους ρουφιάνους της περιφρούρησης, τραμπουκίζεται και η ίδια. Ο ίδιος συντονιστής προσπαθεί να τη διακόψει και να της πάρει το μικρόφωνο απ’ τα χέρια.

Το εξαιρετικά λυπηρό δεν είναι αυτό καθεαυτό το γεγονός (το ότι διείσδυσαν ρουφιάνοι/μπάτσοι/φασίστες στην ομάδα περιφρούρησης) αλλά το ότι όλα τα μέλη της περιφρούρησης επέλεξαν τη σιωπή και να …διαχειριστούν μόνοι τους το θέμα. Χωρίς να ενημερώσουν κανέναν και καμία. Χωρίς να ενημερώσουν το σώμα της Συνέλευσης. Μόνο μετά την παρέμβαση και την αποκάλυψη του θέματος από τη συντρόφισσα, κάποια μέλη της περιφρούρησης ανέβηκαν στο βήμα και με ασαφείς ρητορείες, λίγο πολύ μας είπαν ότι τα άτομα που προέβησαν σ’ αυτή την πράξη αποπέμφθηκαν, ότι είναι κουρασμένοι, να τους εμπιστευτούμε και άλλα τέτοια χαριτωμένα.

Ας σημειωθεί εδώ ότι είναι το δεύτερο περιστατικό μέσα σε τρεις ημέρες που εμπλέκεται η ομάδα περιφρούρησης. Προχθές ρουφιάνος που συμμετείχε ως μέλος στην όμαδα παρέδωσε στην αστυνομία 15χρονο αλλοδαπό. Και προχθές και σήμερα η ομάδα περιφρούρησης επέλεξε να μείνουν τα περιστατικά μεταξύ των μελών της. Και εδώ είναι που έχει συλλογική ευθύνη. Κάνενα μέλος της δεν είχε τα αρχίδια να βγει στο μικρόφωνο να πει ότι έγινε αυτή κι αυτή η μαλακία. Επέλεξε τη σιωπή και το κρύψιμο κάτω απ’ το χαλάκι. Επέλεξε να μην ανακοινωθεί τίποτα στο αποφασιστικό όργανο της Πλατείας, τη Συνέλευσή της παρά μόνο τα μάσαγε εφόσον είχαν αποκαλυφθεί τα θέματα. ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ!

Λακέδες & ρουφιάνοι πάρτε το χαμπάρι θα είμαστε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ εκεί.
Και στο τέλος θα φάτε κλωτσιές!

Θα συμφωνήσω για τη σιωπή και το κρύψιμο κάτω απ’ το χαλάκι. Όλες οι ομάδες έχουν κάποιου τύπου εξουσία, γι’ αυτό και πρέπει να λογοδοτούν στη συνέλευση.
Εγώ απλά ήθελα να θίξω και το γεγονός ότι οι σύντροφοι ήρθαν χθες όλοι μαζί, αρπάζανε μικρόφωνα απλά για να πουν μετά από τόσες μέρες ότι ασκείται εξουσία, ότι γίνεται αυτή η στραβή, ότι γίνεται η άλλη στραβή. Η αυτοκριτική δεν είναι κακή, τέλεια είναι απλώς μου δώσαν την εντύπωση (σε σημεία) ότι ήρθαν να το μπαχαλέψουν και να το κάνουνε Γκίνη. Κι όποιος είναι έξω απ’ το χορό τόσες μέρες πολλά τραγούδια ξέρει.
Για το πανό έχεις δίκιο. Και όντως 2 λάθη της περιφρούρησης σε δύο μέρες είναι πολλά. Βέβαια δεν ξέρουμε και τι έγινε. Και τι πάει να πει μετανάστης; Και χθες μετά τη συνέλευση μετανάστης ήτανε που την έπεσε σε άτομο της συνέλευσης και τον ξάπλωσε γιατί δεν τον άφηνε να διώξει τους “μαύρους”. Κι όταν του είπα να πάρει πούλο ασκούσα κι εγώ εξουσία απ’ ότι άκουσα από σύντροφο.
Τελος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι ότι είμαστε όλοι κουρασμένοι, λάθη γίνονται και είμαστε εκεί για να τα διορθώνουμε όχι απλά για να φωνάζουμε τύπου Γκίνη ποιος έκανε τη μεγαλύτερη μαλακία και ποιος είναι πασόκος επειδή είπε την τάδε λέξη κλπ. Αυτό είναι πολύ εύκολο. Το θέμα είναι να’σαι εκεί να το διορθώνεις. Και εννοείται να τίθενται όλα στη συνέλευση γτ δε μπορούμε να’ μαστε όλοι παντού.

δεν έμεινα πολύ, πάντως είχε και τα θετικά της η βραδιά, διώχθηκε συνεργείο του σκάι, είναι γενικά αποδεκτή μια θέση ενάντια στα μμε, σε μεγάλο βαθμό υπέρ live streaming ή κάποιων “δικών μας μέσων”, η γιούχα των εθνοπατέρων (είχαν ολομέλεια) στη βασ. σοφίας (κυρίως απ’ την πάνω πλατεία..), ο καημένος ο βορίδης δεν είχε και το τσεκούρι του και αναγκάστηκε να κρυφτεί πίσω από τα ματ… περισσότερος κόσμος περνάει την νύχτα στο σύνταγμα, κι έχει βελτιωθεί κάπως η οργάνωση καποιων ομάδων.

Παρόλαυτά, παραμένει σοβαρό το ζήτημα της ανάδειξης άτυπων ιεραρχιών που δρουν πίσω απ’ την επίσημη άμεση δημοκρατία της συνέλευσης, ο συγκαλυμμένος τρόπος λειτουργίας της περιφρούρησης, η γοητεία των ειδικών (επί των οικονομικών, των νομικών ζητημάτων, των “ανθρώπων του πνεύματος” κ.α. τέτοια) που είναι ακόμα έντονη, και εξίσου επίφοβη. Αν και δίνεται έμφαση σ’ ένα πνεύμα ισοτιμίας και συμμετοχής πχ “σημασία έχει ο άνθρωπος”, “κέντρο του αγώνα ο άνθρωπος”, ακούγονται συχνά, αυτή η προσκόλληση ίσως δημιουργήσει προβλήματα στην ανάπτυξη του κινήματος.

Στα πολύ θετικά κατά τη γνώμη μου η απόφαση για συνελεύσεις στις γειτονιές, μετά το παράδειγμα του Περιστερίου και του Βύρωνα, ίσως η αποκέντρωση σε συνδυασμό με κάποια μέτρα για τη πιο γρήγορη εναλλαγή της σύνθεσης των ομάδων, και η συμμετοχή πιο ψημένου σε κινηματικές διαδικασίες κόσμου (σε πείσμα όσων περιμένουν να φάει τα μούτρα της η φάση για να επιβεβαιώσουν την ασφάλεια της ιδεολογικά καθαρής τους στάνης), να ελέγξει και την ανάδυση μικροεξουσιών, και να μας πάει ένα βήμα μπρος.

Το ανέκδοτο της ημέρας:

Η ώρα περνούσε οι αρκετοί βουλευτές δεν έβλεπαν ελπίδα γρήγορης διαφυγής, χωρίς τον κίνδυνο των προπηλακισμών και καμιά δεκαριά ανέβηκαν στον 1Α όροφο στο εστιατόριο για να δειπνήσουν, ώστε να περάσει η ώρα και να μπορέσουν να τους βγάλουν από τη Βουλή. Ο βουλευτής του ΛΑΟΣ όμως κ. Αστ. Ροντούλης, βγαίνει ξαφνικά, μόνος του, χωρίς συνοδεία από τη Βουλή και κατευθύνεται προς τους διαδηλωτές: «Τι, κλείνετε την είσοδο;», τους ρώτησε και αμέσως μετά προχώρησε προς την έξοδο λέγοντάς τους «κάντε ότι καταλαβαίνετε». Αργότερα μιλώντας με τους δημοσιογράφους ο κ. Ροντούλης έλεγε γελώντας ότι «εγώ καθημερινά πάω στα Εξάρχεια και πίνω καφέ με τους αναρχικούς, τι να τους φοβηθώ».

Απ’ ΤΟ Β(Λ)ΗΜΑ
http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=404082

Αφού πιάσαμε τα “καλλιτεχνικά” να σας πω τι είδα και τι έκανα σήμερα στην πλατεία Συντάγματος:

Είδα το Γιώργο Σαρρή απ’ τους Ζιγκ Ζαγκ, χωρίς να αναφέρει το όνομά του ούτε την ιδιότητά του, να ανεβαίνει στο μικρόφωνο ως κοινός θνητός-μέλος της ομάδας καλλιτεχνών.

Άκουσα μία κυρία να μας λέει ότι ούτε συναυλίες χρειαζόμαστε, ούτε καλλιτέχνες αφού κάθε μέρα στις 4 γωνιές της πλατείας, άνθρωποι ανεξαρτήτος χρώματος, φύλου ή ηλικιάς τζαμάρουν, παίζουν και τραγουδούν συλλογικά.

Τέλος, παρατήρησα ότι κάτω από το πανώ τον αριστερών οικονομολόγων της ΕΛΕ, έκανε την εμφανισή του ένα τραπεζάκι. Πάνω σε αυτό οι περαστικοί μπορούσαν να βάλουν την υπογραφή τους για να απαιτήσουν τον “κοινωνικό” έλεγχο του χρέους. Ακριβώς δίπλα υπήρχε μία εκτυπωμένη κατάσταση με ονόματα κουλτουριάρηδων και ειδικών όπως ο Αγγελάκας όπου δήλωναν τη στηριξή τους σ’ αυτή την προσπάθεια. Ρώτησα έναν νεαρό που βρισκόταν εκεί αν μπορούσε να μπει το όνομά μου ανάμεσα στις …προσωπικότητες αλλά αυτός πανικόβλητος μου απάντησε ότι δε γνώριζε το θέμα και πάρέπεμψε σε μία κυρία που στεκόταν δίπλα του. Ανέφερα την πρόθεσή μου και στην κυρία και της τόνισα ότι δε γίνεται να γράψω το όνομά μου στη χειρόγραφη κατάσταση με τους κοινούς θνητούς. Αυτή μ’ ένα χαμόγελο όλο νόημα μου είπε ότι η κατάσταση με τους κουλτουριάρηδες ήταν ήδη εκτυπωμένη και δε μπορούσε ν’ αλλάξει! Κρίμα, ίσως μια άλλη φορά προλάβω και σταθώ τυχερός…

Για την ιστορία:

Τα υπέρ: http://real-democracy.gr/el/%CF%88%CE%AE%CF%86%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%B1-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%AE%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%83%CE%B7%CF%82-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%AC%CE%B3%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%82-1

Καταψηφίστηκε με συντριπτική πλειοψηφία από το σώμα της συνέλευσης η πρόταση ότι σε περίπτωση επέμβασης των δυνάμεων καταστολής αντιδρούμε ειρηνικά, κάνουμε καθιστική διαμαρτυρία και ξαπλώνουμε στο οδόστρωμα.

The era of riots has started…

Για την Τετάρτη, τα επεισόδια στο Σύνταγμα και την ομάδα “ειρηνοποιών”:

Τη Τετάρτη βρέθηκα στα επεισόδια όπου οι μπάτσοι χτύπαγαν απρόκλητα, έριχναν χημικά και πέταγαν πέτρες στον κόσμο. Αφού έπαυσε για λίγο ο χημικός πόλεμος καποια ατομα -ολων των ηλικιων- αρχισαν αυθόρμητα να μαζεύουν πέτρες από το δρόμο, πρώτον για να μην τις παίρνουν οι μπάτσοι και ανοίξουν κι άλλα κεφάλια και δεύτερον για να μπορούμε ν’ αμυνθούμε αμα την ξαναπεσουν οι μπατσοι.

Μανούρα ξεκίνησε από δημοσιοκάφρο του σταρ που παρότρυνε κόσμο καθισμένο στα σκαλιά να “μας πλακώσουν στις σφαλιάρες” ως προβοκάτορες, μπαχαλάκηδες κλπ. 2-3 “αγανακτισμένες” κοπέλες κι ένας παππούς του την είπαν κατάλληλα, ενώ ένας “ειρηνοποιός” συμφωνούσε μαζί του. Γενικά η επίδραση του διαχωρισμού “κουκουλοφόροι-προβοκάτορες” και “ειρηνικοί αγανακτισμένοι” ήταν πολύ λιγότερο αισθητή στους δρόμους απ’ ότι σ’ όσους παρακολουθούσαν απ’ τα δελτία ειδήσεων. Ένα τελάρο στο οποίο μαζεύονταν πέτρες εξαφανίστηκε από τη γνωστή μούρη των “ειρηνοποιων” (που τοτε που ειχαν δωσει το παιδι στους μπατσους το κρυψε απ τη συνελευση κι ελεγε οτι ειναι ο “υπευθυνος”) που τώρα κυκλοφορουσε μ εναν ασυρματο κ ελεγε οτι πηρε τις πετρες για πεταμα. Όταν του ζητήθηκε ο λόγος, απάντησε ότι “αυτό δεν μένει εδώ, νόμος, δικός μου.-“, αρχίζοντας τις απειλές και τα σπρωξίδια μαζί με άλλους 2-3 “ειρηνοποιούς” σύμφωνα με τα σηματάκια της ειρήνης που φορούσαν, στους οποίους έδωσε εντολή να απομακρύνουν τις πέτρες, ενώ καλούσε ενισχύσεις απ’ τον ασύρματο σαν μπάτσος. Ανάλογο σκηνικό και στην αποθήκη υλικού, τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο της ομάδας αυτής με την ελληνική σημαία και το αφισάκι “Ειρήνη παιδιά, ειρήνη!”, όπου οι “υπεύθυνοι” επικαλούνταν αρχικά απόφαση της ομάδας τους, κι έπειτα τον “ειρηνικό” χαρακτήρα της συγκέντρωσης των αγανακτισμένων, ότι θα βρουν τον μπελά τους ενώ αυτοί που τις πετάνε “θα τρέξουν σαν προβοκάτορες”, ότι ούτως ή άλλως οι μπάτσοι δε θα κάνουν τίποτα αν είμαστε ειρηνικοί! παρά το γεγονός ότι μες τον κόσμο που μάζευε τις πέτρες υπήρχαν άνθρωποι με ανοιγμένα κεφάλια, και τις απρόκλητες επιθέσεις των μπάτσων στα μπλόκα που προηγήθηκαν. Η φάση έληξε με τις πέτρες που μαζεύτηκαν να αφήνονται σ’ έναν κάδο στην πλατεία και τις απειλές των “υπευθύνων” πως αν δουνε “κανέναν να τις παίρνει και να τις πετάει, θα πάρει πούλο απ’ την πλατεία”.

Ανάλογη μικρογραφειοκρατία και στην ομάδα σίτισης όπου ο κόσμος περίμενε για ώρα για λίγο φαγητό. Παρ’ότι οι προμήθειες ήταν άφθονες, οι υπεύθυνοι της ομάδας απάνταγαν σε άστεγους ότι προορίζεται για τις ομάδες, και να πάνε αυτοί να τους ταίσει ο δήμος… Χρειάζεται να κάνει κανείς τσαμπουκά για ένα μπωλ με αποφάγια, ενώ τα σάντουιτς και τα φρουτάκια αλλάζουν χέρια μεταξύ των υπεύθυνων των ομάδων, για να τσιμπολογάνε. Έχουν φτάσει σε σημείο να διώχνουν κόσμο παραπέμποντάς τον στη γραμματεία… Την ίδια στιγμή κανένας τους δε φαίνεται να ενοχλείται από τους δεκάδες ασφαλίτες που τριγύριζαν το ίδιο βράδυ στη συναυλία, ρωτώντας τον κόσμο διάφορα, χωρίς κανείς να κάνει κάτι γι αυτό, κι όχι από αμέλεια. Πριν μια βδομάδα που έφυγε ένας με κλωτσιές, ένας “ειρηνοποιός” έτρεξε να τον συνοδεύσει αγκαλιά έξω απ’ την πλατεία, σκουπίζοντας την μύτη του απ’ το αίμα, στοργικά να μην αρπάξει κι άλλες. Πάνω απ’ όλα να μην προκαλούμε την αστυνομία… Παρολαυτά, η αστυνομία είναι ήδη στην πλατεία, και βρωμάει χειρότερα κι απ την κανονική.

Ειρήνη παιδιά ειρήνη… και καλλά ξυπνητούρια!

ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ

Για τους “συντρόφους” και τους συντρόφους που δεν περιορίζονται στο να αντιμετωπίζουν τα πράγματα με κριτική διάθεση αλλά λασπολογούν και περιφρονούν:
—————————————————————————————————-

ΨΗΦΙΣΜΑ

από τη ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Την Τετάρτη, στις 15/6, ημέρα γενικής απεργίας, ως κομμάτι του πλήθους των χιλιάδων απεργών διαδηλωτών δεχτήκαμε τη βία των κατασταλτατικών δυνάμεων του κράτους και απαντήσαμε προασπίζοντας τον αγώνα που μέρες τώρα δίνουμε. Επίσης, αντίστοιχη επίθεση συνέβη και το βράδυ της 21ης/6 κατά τη διάρκεια της διαμαρτυρίας ενάντια στη διαδικασία ψήφου εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση. (Το MEGA «προανήγγειλε» επίθεση των ΜΑΤ η οποία και πραγματοποιήθηκε ένα τέταρτο μετά!!).
Όλο αυτό το διάστημα είχαμε ν’ αντιμετωπίσουμε την οργανωμένη προβοκατορολογία των ΜΜΕ που εν χορώ πλάσαραν τον ψευδή διαχωρισμό μεταξύ δήθεν «ειρηνικών» (και άρα ακίνδυνων για την εξουσία) «αγανακτισμένων» και των «κουκουλοφόρων προβοκατόρων».
Οι σκόπιμοι αυτοί διαχωρισμοί καταργήθηκαν στην πράξη όταν χιλιάδες κόσμου παρέμεναν στους δρόμους και την πλατεία υπερασπιζόμενοι τον αγώνα τους (και το έδαφος του αγώνα: την πλατεία) ενάντια στη βία των ΜΑΤ.
Με παρόμοιες προβοκατορολογικές ιαχές μια μερίδα φασιστών επιτέθηκε σε αναρχικούς και άλλους αγωνιστές προσπαθώντας να τους εκδιώξει απ’ το δρόμο παρασύροντας στην προβοκατορολογική τους εκστρατεία ακόμα και ένα μέρος του πλήθους.
Καλούμε όλους τους συναγωνιστές της πλατείας να κλείσουν τ’ αυτιά τους στις σειρήνες του φασισμού, του εθνικισμού και της προβοκατορολογίας και να μείνουν προσηλωμένοι στο στόχο που έχουμε θέσει: το μεσοπρόθεσμο δε θα ψηφιστεί όσο αστυνομικό στρατό κι αν στείλουν να περάσει πάνω από τα σώματά μας!
Δε θα σπάσουμε τους δεσμούς αλληλεγγύης και συντροφικότητας και την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας ως συλλογικό υποκείμενο, την κοινότητα αγώνα που δημιουργήσαμε τόσο καιρό!

ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΑΝΕΡΓΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Απανωτές σφαλιάρες, αριστερά κροσσέ και δεξιά ντιρέκτ μέχρι τον οριστικό θάνατο της lifestyle, ντεμέκ, ελληνοχριστιανικής, εν ελλάδι “αναρχίας”:
———————————————————

Να καταδικάσουμε κάθε μορφή βίας. Όχι βία το 48ωρο, από Πέμπτη το βλέπουμε.
ΚΑΤΑ

Να φορέσουμε όλοι λευκά.
ΚΑΤΑ

Ανεκτικότητα στη βία όσων συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής. Να μη μιλάνε ενάντια σε όσους συγκρούονται όσοι έχουν ντουντούκες.
ΥΠΕΡ

Να καλέσουμε στον κόσμο να φέρει μάσκες, γυαλιά και μαλόξ.
ΥΠΕΡ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *