Ταραχές στην Αίγυπτο – τελευταία νέα 30/1

Post author By rioter
Post date January 28, 2011
8 Comments on Ταραχές στην Αίγυπτο – τελευταία νέα 30/1

π ώ ς ν α δ ε θ ε ί η Μ ε σ ό γ ε ι ο ς μ ε σ τ ο υ π ι ά . . .

Αναθαρρημένο απ’ την Τυνησιακή εξέγερση, είναι η σειρά του Αιγυπτιακού προλεταριάτου να εμφανιστεί με δυναμικό τρόπο στους δρόμους. Είχαν προηγηθεί οι αυτοπυρπολήσεις τεσσάρων Αιγυπτίων στις 17 και 18 Γενάρη, ενώ απ’ τις 25 γιγαντώθηκαν οι διαδηλώσεις σ’ όλες τις μεγάλες πόλεις.

H Αίγυπτος είναι μια πολυπληθής χώρα 80 εκ. κατοίκων, οι περισσότεροι εκ των οποίων συγκεντρωμένοι στο Δέλτα και κατά μήκος του Νείλου, δευτερευόντως στη χερσόνησο του Σινά, ενώ η τεράστια έκταση της Σαχάρας είναι σχεδόν ακατοίκητη. Το 1952 το στρατιωτικό κίνημα του Νάσερ ανάγκασε τον βρετανόφιλο βασιλιά Φαρούκ σε φυγή στο εξωτερικό, κι εθνικοποίησε την οικονομία (με πρώτη τη διώρυγα του Σουέζ για την οποία θα συγκρουστεί ένοπλα με Βρετανία-Γαλλία-Ισραήλ το 1956), ενώ θ’ ακολουθησουν δυο ακόμη πολεμικές συγκρούσεις με το Ισραήλ το ’67 και το ’73. Απ’ το 1981 στην εξουσία εκλέγεται (με εκλογές ενός υποψηφίου μέχρι το 2005, και προεπιλεγμένων υποψηφίων έκτοτε, ποσοστά συμμετοχής της τάξης του 25% κλπ) ο πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ, που θα επανασυνδέσει τη χώρα με τη δύση προάγοντας ιδιωτικοποιήσεις, ενώ η στρατιωτική ηγεσία παίζει κεντρικό ρόλο στη διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής. Ο στρατός λαμβάνει δισ. δολλάρια ως οικονομική βοήθεια από τις ΗΠΑ (απ’ την εποχή του πολέμου στο Ιράκ, βρίσκεται σε θέση προνομιακού εταίρου των ΗΠΑ, τρίτη παγκοσμίως στο ποσό της “βοήθειας” που λαμβάνει), και διατηρεί μια σύγχρονη βιομηχανία παραγωγής όπλων αλλά και καταναλωτικών αγαθών, η οποία εξαιρείται απ’ την κρατική φορολογική κι εργατική νομοθεσία. Λέγεται πως η στρατιωτική ηγεσία, συνδεδεμένη στα συμφέροντά της με το καθεστώς Μουμπάρακ, είναι απογοητευμένη απ’ την πιθανότητα διαδοχής του Μουμπάρακ απ’ τον γιο του. Βασική πυλώνες της αιγυπτιακής οικονομίας είναι ο τουρισμός, η γεωργία (Δέλτα και κοιλάδα του Νείλου) και το πετρέλαιο (Σινά, Ερυθρά θάλασσα). Απ’ το 2003 κι έπειτα, το υπουργείο οικονομικών πήρε δραστικά μέτρα φιλελευθεροποίησης της οικονομίας, για τα οποία η χώρα τέθηκε απ’ το ΔΝΤ στην κορυφή της λίστας των χωρών που παίρνουν μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες το 2010. Η διάχυτη δυσφορία για την άνοδο των τιμών βασικών αγαθών, καθώς και το αίσθημα απαξίωσης της κυβέρνησης που είναι συνδεδεμένη με το καθεστώς διαφθοράς και ανοιχτής καταστολής του πληθυσμού εκφράζονται ανοιχτά παράλληλα με το κύμα αναταραχής στον αραβικό κόσμο του Γενάρη 2011, με μηνύματα στο διαδίκτυο για διαδηλώσεις ενάντια στην ακρίβεια, τις αισχρές συνθήκες ζωής (20% κάτω απ’ το όριο της απόλυτης φτώχειας, η πλειοψηφία ζει σε πρόχειρα πολυόροφα κτίρια -η περιοχή δεν είναι σεισμογενής- με ελλειματική ύδρευση-αποχέτευση-θέρμανση κλπ), την ανεργία, τη διαφθορά και το καθεστώς Μουμπάρακ.

25 Γενάρη: “Εθνική Ημέρα της Αστυνομίας”. Αντικυβερνητικές διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων στο Κάιρο, την Αλεξάνδρεια, το Σουέζ, την Ισμαηλία, το Ασσουάν και αλλού. Οι διαδηλωτές είναι για πρώτη φορά λόγω τεράστιου όγκου ικανοί να σπάσουν τα κορδόνια της αστυνομίας, και να υποχρεώσουν τους μπάτσους σε υποχώρηση, παρά την εκτεταμμένη χρήση κανονιών νερού και δακρυγόνων. 15.000 καταλαμβάνουν την κεντρική πλατεία Ταρίρ του Καϊρου και παραμένουν εκεί για ώρες μετά την νίκη τους επί της αστυνομίας. Ένας μπάτσος νεκρός στο Κάιρο, δυο νεκροί διαδηλωτές στο Σουέζ. Φυγή του γιου και διαδόχου του ισόβιου προέδρου Μουμπάρακ στο Λονδίνο.

26 Γενάρη: Χιλιάδες στους δρόμους με άγριες διαθέσεις, ένας μπάτσος κι ένας διαδηλωτής νεκροί στο Κάιρο. Πρωτοφανής εξέγερση στο Σουέζ και άγρια καταστολή της με χρήση πραγματικών πυρών απ’ την αστυνομία. Οι εξεγερμένοι πρόλαβαν να πυρπολήσουν τον κεντρικό αστυνομικό σταθμό της πόλης και αρκετά κρατικά κτίρια. Η αστυνομία τελικά θα υποχωρήσει.

27 Γενάρη: Πρώτη εμφάνιση επίδοξων διαχειριστών της εξέγερσης, με δηλώσεις κι εμφανή παρουσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας (που διώκεται απ’ το καθεστώς), και του Mohamed El Baradei, δυτικοθρεμμένης προσωπικότητας με βλέψεις μεταβατικού προέδρου. Ένας Βεδουίνος διαδηλωτής πυροβολείται εν ψυχρώ από μπάτσους. Εξοπλισμός των εξεγερμένων στο Σουέζ και την εγγύτερη περιοχή του Σινά, και επιθέσεις κατά αστυνομικών τμημάτων και άλλων κυβερνητικών και κρατικών κτιρίων, οχημάτων, με μολότωφ αλλά και σφαίρες. Ρουκέτες και ριπές αυτομάτων εναντίον αστυνομικών τμημάτων σ’ όλο το Σινά. Μέρος του πληθυσμού είχε ήδη κάποια πρόσβαση στα όπλα απ’ την εποχή της αντι-ισραηλινής αντίστασης. Επιβάλλεται απαγόρευση κυκλοφορίας την νύχτα. Τουλάχιστον 1.000 διαδηλωτές συλληφθέντες. Νυχτερινές μπούκες σε σπίτια και συλλήψεις. Ανησυχίες για τον τουρισμό απ’ το συνέδριο της ένωσης ταξειδιωτικών πρακτόρων που συνεδριάζει στο Λούξορ, το οποίο όπως και τα περισσότερα θέρετρα διατηρούνται ατάραχα. Αναστολή της λειτουργίας του χρηματιστηρίου, μετά την κάθετη πτώση που έπιασε το όριο του 6%.

28 Γενάρη: Διαδηλώσεις αλληλεγγύης σε Τουρκία, Λονδίνο, Τυνησία και για πρώτη ίσως φορά στο Κατάρ. Λέγεται πως Τυνήσιοι έστελναν μέσω facebook και blogs συμβουλές σε Αιγύπτιους για το πώς ν’ αντιμετωπίζουν την αστυνομία. Ανακοίνωση μέσω facebook για μια Μέρα της Οργής, από την ίδια ομάδα που δημοσίευσε το κάλεσμα για τις 25, καλώντας σε πορεία ενός εκατομμυρίου. Η κυβέρνηση ρίχνει το ίντερνετ. Μετά από λίγες ώρες πέφτουν και τα κινητά, μέσω των οποίων κυκλοφορούσε σε μηνύματα το κάλεσμα. Σύμφωνα με την αιγυπτιακή νομοθεσία έκτακτης ανάγκης που έχει επιβληθεί απ’ το 1958, αναβαθμίζοντας το αστυνομικο-δικαστικό σύμπλεγμα, η κυβέρνηση έχει αυτή τη δυνατότητα. Ο κόσμος μέσα σε 15′ απ’ το τέλος της προσευχής της Παρασκευής προσέρχεται στους δρόμους κατά χιλιάδες. Το κράτος απαντά με πραγματικά πυρά και βία, ενώ ο El Baradei συλλαμβάνεται διακριτικά και τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό. -10% για το αιγυπτιακό χρηματιστήριο αξιών και +4,3% για την τιμή του πετρελαίου. Οι εξεγερμένοι του Σουέζ καταλαμβάνουν το αρχηγείο της αστυνομίας μετά τον φόνο ενός διαδηλωτή από μπάτσους, και απελευθερώνουν όλους τους κρατουμένους, οι περισσότεροι διαδηλωτές των προηγουμένων ημερών. Ένας διαδηλωτής πέφτει νεκρός από αστυνομικά πυρά στο Πορτ-Σάιδ, όπου οι εξεγερμένοι πυρπολούν όλα τα κρατικά κτίρια της πόλης. Το απόγευμα, διαδηλωτές καταφέρνουν να πυρπολήσουν γραφεία του κυβερνόντος εθνικού δημοκρατικού κόμματος NDP στο Κάιρο (φωτογραφίες!). Ωστόσο, όταν πολλοί απ’ αυτούς σταματούν για την απογευματινή προσευχή, οι αστυνομικοί συνεχίζουν να τους επιτίθενται και τους διαλύουν με χρήση δακρυγόνων. “Δείτε τί κάνει η αστυνομία! Θέλουμε τον στρατό μαζί μας!” (Κάιρο, διαδηλωτής προς ανταποκριτή του Aljazeera). Αργά το απόγευμα, η κυβέρνηση στέλνει τον στρατό να καταστείλει την εξέγερση στο Κάιρο, την Αλεξάνδρεια και το Σουέζ. Στρατιώτες και διαδηλωτές χαμογελούν και γνέφουν ο ένας στον άλλον, ενώ ο στρατός δεν φαίνεται να κάνει κάτι για να εμποδίσει τους διαδηλωτές, αρκετοί μάλιστα ανεβαίνουν στα τανκς. Δεκάδες χιλιάδες εξεγερμένων σπάνε την απαγόρευση κυκλοφορίας στο Κάιρο και πυρπολούν τα κεντρικά γραφεία του Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος του Μουμπάρακ. Το Al Jazeera αναφέρει απροθυμία του στρατού να καταστείλει την εξέγερση στο Κάιρο, όσο και στην Αλεξάνδρεια και στο Σουέζ. Την επόμενη μέρα η κυβέρνηση κλείνει τα γραφεία του καναλιού και παύει την μετάδοσή του στην Αίγυπτο. Διαδηλωτές μαζί με στρατιώτες σχηματίζουν αλυσίδα “προστασίας” του Αιγυπτιακού Μουσείου.

29 Γενάρη: Συνεχής παρουσία χιλιάδων στους δρόμους, κυριαρχούν τα συνθήματα εναντίον του καθεστώτος και του Μουμπάρακ (φωτογραφίες), και για ενότητα του στρατού με τους διαδηλωτές. Σύμφωνα με ανταποκριτές του Al Jazeera, οι διαδηλωτές φαίνονται να χουν περισσότερη αυτοπεποίθηση από τις περισσότερες μέρες, ενώ το κλίμα είναι πιο χαρμόσυνο, άνθρωποι όλων των ηλικιών βρίσκονται στους δρόμους (η απαγόρευση κυκλοφορίας έχει καταργηθεί στην πράξη) με την πεποίθηση ότι το τέλος του καθεστώτος είναι θέμα ημερών πια. Στο Μπενί Σουέφ του Καϊρου, 17 διαδηλωτές έπεσαν νεκροί προσπαθώντας να επιτεθούν στο υπουργείο εσωτερικών όταν μπάτσοι άνοιξαν πυρ στο ψαχνό εναντίον τους. Στο Σουέζ -που παίζει έναν ρόλο ανάλογο του Sidi Bouzid στην Τυνησία ως η πρωτεύουσα της εξέγερσης- εξεγερμένοι εισέβαλαν σε αστυνομικό τμήμα και αφαίρεσαν όλο τον οπλισμό απ’ τους μπάτσους πριν τους αφήσουν να φύγουν, και πυρπολήσουν το κτίριο! Το κράτος, μετά τους 300.000 ασφαλίτες που λέγεται ότι έχει συνολικά κινητοποιήσει, τώρα πολιορκεί το Σουέζ με μηχανοκίνητες στρατιωτικές διμοιρίες. Στη Ράφα του Σινά, τρεις μπάτσοι λυντσαρίστηκαν μέχρι θανάτου από το εξαγριωμένο πλήθος. Εισβολές σε φυλακές και μαζικές αποδράσεις λαμβάνουν χώρα. Και ορισμένα “περίεργα” περιστατικά:

1. Άγνωστοι κατάφεραν να περάσουν απ’ την αλυσίδα διαδηλωτών-στρατιωτών γύρω απ’ το Αιγυπτιακό Μουσείο και να καταστρέψουν δυο μούμιες και να προκαλέσουν διάφορες ζημιές. Η πρόσβαση στις πυραμίδες της Γκίζας έχει αποκλειστεί απ’ τον στρατό, αν και η γειτονική πόλη Σαρμ-Ελ-Σεϊχ φαίνεται να ‘ναι ήσυχη.

2. Σύμφωνα με διάφορες αναφορές σε μπλογκς της Al Jazeera και της Liberation, παρακρατικοί της Κρατικής Ασφάλειας φέροντας όπλα με διακριτικά του κυβερνόντος κόμματος επιτέθηκαν, πυρπόλησαν και λεηλάτησαν σπίτια λαϊκών γειτονιών του Καϊρου. “Τρομοκρατούν τον πληθυσμό, ώστε να γυρίσει γονατιστός στην “προστασία” της αστυνομίας”.

3. Στην Αλεξάνδρεια σύμφωνα με μαρτυρία στο Al-Arabiya, διαδηλωτές καταφέρνουν να ακινητοποιήσουν δυο ενόπλους που λήστεψαν μια τράπεζα στη διάρκεια διαδήλωσης, και τους “κατάσχουν” τις αστυνομικές ταυτότητες που διέθεταν οι δύο “άνθρωποι της Ασφάλειας, που είχαν στόχο να δημιουργήσουν χάος”. (βλ. και -google translation- Cris d’ Egypte)

30 Γενάρη: Δεκάδες χιλιάδες εξεγερμένοι παραμένουν όλη την νύχτα στην κεντρική πλατεία Tahrir του Καϊρου, σπάζοντας ξανά την απαγόρευση στην πράξη. Στρατιωτικές μονάδες παίρνουν θέση σε σημεία κλειδιά της πόλης, σταθμούς, τράπεζες, κρατικά κτίρια κλπ, ενώ η αστυνομία αποσύρεται. Ταυτόχρονα, εμφανίζονται οι πρώτες πολιτοφυλακές κατοίκων, με ελαφρύ οπλισμό, μαχαίρια, λοστάρια κλπ, για να αντιμετωπιστούν οι παρακρατικές επιθέσεις στις γειτονιές. Ο στρατός καταλαμβάνει τους δρόμους του Σουέζ, ενώ η αστυνομία έχει υποχωρήσει. Οι τράπεζες και το χρηματιστήριο αναστέλλουν τη λειτουργία τους. Ο υπουργός εθνικής άμυνας κι επικεφαλής του στρατού M. Tantawi εμφανίζεται μεταξύ των διαδηλωτών στην πλατεία Tahrir (ο στρατός ήδη απ’ τους αραβο-ισραηλινούς πολέμους χαίρει ευρεία αποδοχή στην αιγυπτιακή κοινωνία). Ο Μουμπάρακ συνεδριάζει με τη στρατιωτική ηγεσία και προτείνει τον πρώην επικεφαλής του στρατού και υπουργο αεροπλοϊας Ahmed Shaqif για πρωθυπουργό. Ο Shaqif είναι ιστορικό στέλεχος του κόμματος και προσωπικότητα ευρείας αποδοχής μεταξύ των στρατιωτικών που αποτελούν το τελευταίο στήριμα του Μουμπάρακ. Ο υπουργός πληροφοριών Ομάρ Σουλεϊμάν ορίζεται αντιπρόεδρος. 34 μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας απελευθερώνονται απ’ τον κατ’ οίκον περιορισμό τους, μετά από εγκατάλειψη των πόστων εκ μέρους των φρουρών τους. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα επίσης αντλεί την αποδοχή της κατά μεγάλο μέρος στην αντίσταση κατά των Ισραηλινών δυνάμεων (ουσιαστικά ήταν το σαμποτάζ των Αδελφών Μουσουλμάνων που επέσπευσε την εγκατάλειψη του Σινά απ’ τους Ισραηλινούς).Όσον αφορά την εξέγερση, με ανακοίνωσή της έχει ζητήσει την αναχώρηση του Μουμπάρακ, υπέρ μιας παρέμβασης του στρατού, δηλώνοντας ωστόσο ότι δε θα θέσει κάποια υποψηφιότητα για την επερχόμενη κυβέρνηση. Εξέγερση στη φυλακή Wadi Natron, αφοπλισμός των δεσμοφυλάκων και μαζική απόδραση χιλιάδων κρατουμένων. Τέσσερις φυλακές σ’ ολη τη χώρα εξεγείρονται και χιλιάδες κρατούμενοι δραπετεύουν μαζικά. Δεκάδες πέφτουν νεκροί στην προσπάθειά τους να αποδράσουν απ’ τις φυλακές του Ανατολικού Καϊρου, 14 πτώματα μαζεύει η τοπική πολιτοφυλακή κατοίκων μπροστά στο τζαμί, 2 είναι μπάτσων ενώ τα υπόλοιπα κρατουμένων. Στη φυλακή του Αμπού Ζαμπάαλ, προς την Αλεξάνδρεια η κατάσταση παραμένει εκτός ελέγχου με ανταλλαγές πυρών μέσα κι έξω απ’ τη φυλακή. Στο Φαγιούμ στα νότια, δεκάδες κρατούμενοι κατάφεραν να ξεφύγουν, ενώ ένας μπάτσος πλήρωσε την προσπάθειά του να σταματήσει κάποιους απ’ αυτούς, με τη ζωή του. Ο στρατός αναλαμβάνει να εμποδίσει τους δραπέτες να ξεφύγουν.

Στους 29 υπολογίζονται οι νεκροί στην Αλεξάνδρεια που πληρώνει το πιο βαρύ τίμημα της καταστολής, ως πόλη-διεθνής βιτρίνα του καθεστώτος, 28 στο Σουέζ, 15 στο Κάιρο συν 17 στο Μπενί Σουέφ, και τουλάχιστον 117 σ’ όλη τη χώρα.