Αντεπίθεση!
Βαρκελώνη, 15 Μάη
Αγαπητοί,
Τα καλά νέα έρχονται αυτή τη φορά απ’ την Μαδρίτη. Την περασμένη Κυριακή, ο κόσμος πλημμύρισε την Puerta del Sol στο τέλος της διαδήλωσης, όταν τα αποτελέσματα της Consulta Sanitaria ανακοινώθηκαν. Μέσα σε πέντε μέρες, πάνω από ένα εκατομμύριο υπογραφές υπέρ μιας ποιοτικής δημόσιας περίθαλψης συλλέχθηκαν μόνο στην περιοχή της πρωτεύουσας Μαδρίτης.
Απ’ ό,τι φαίνεται, η κοινωνική σπονδυλική στήλη του κινήματος είναι πιο δυνατή από ποτέ, ωστόσο κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πλέον στους δρόμους ποτέ, ή ίσως πολύ σπάνια. Στην Καταλωνία, η αστυνομία εξαπέλυσε μια αντεπίθεση, επιλέγοντας τη συμβολική ημερομηνία της 15 Μαΐου για να το κάνει.
Έτσι, χθες το πρωί κιόλας, το πρόσφατα κατειλημμένο κοινωνικό κέντρο “Las Barricadas” εκκενώθηκε. Σήμερα το πρωί, η αστυνομία προχώρησε στην εκκένωση της αγροτικής κατάληψης γης της Can Piella, “συμβόλου της αυτάρκειας”. Ως αντίδραση, ακτιβιστές απέκλεισαν έναν αυτοκινητόδρομο και εισέβαλαν στα γραφεία της ιδιοκτήτριας εταιρίας, για να κρεμάσουν ένα πανώ στο κτίριο “Οι νόμοι σπέρνουν την αδικία”. Το απόγευμα, οργανώθηκε μια διαδήλωση προς υποστήριξη του κατειλημμένου αγροκτήματος. Μερικές δεκάδες άνθρωποι συμμετείχαν. Παρά την ισχυρή αστυνομική παρουσία, κατάφεραν να αποκλείσουν τον κεντρικό δρόμο Passeig de Grácia καθώς διαδήλωσαν προς την Plaça Catalunya.
Μας παρακινεί σε σκέψεις, η στρατηγική των αρχών σχετικά με το κίνημα της 15 Μάη. Στο ξεκίνημά του, προσπάθησαν να το περιορίσουν με τη βία. Τους γύρισε μπούμερανγκ. Η βίαιη καταστολή των πρώτων ημερών, το μόνο που κατάφερε ήταν να βοηθήσει το κίνημα να εξαπλωθεί. Έκτοτε, οι αρχές υιοθέτησαν μια σχετικά πιο ειρηνική στάση. Προτίμησαν έτσι πιο ήπιες μορφές καταστολής, όπως οι μαζικές εξακριβώσεις και τα πρόστιμα σε συμμετέχοντες. Η αμέσως επόμενη κλιμάκωση ήρθε με την εκκένωση της φυσικής βάσης του κινήματος, των κοινωνικών κέντρων. Στην Μαδρίτη αυτό έλαβε χώρα το περασμένο φθινόπωρο. Στη Βαρκελώνη αυτή η διαδικασία εξελίσσεται ακόμη.
Το αποτέλεσμα είναι ένας πόλεμος καταλήψεων, στον οποίο οι ακτιβιστές θέτουν σε πράξη το πολυτραγουδισμένο σύνθημά τους “Για κάθε εκκένωση, μια νέα κατάληψη”. Πρόκειται όμως για έναν πόλεμο φθοράς, ο οποίος δεν ευνοεί το κίνημα. Ήδη, πολύς κόσμος έχει κουραστεί απ’ τις συνεχείς καταλήψεις και διαδηλώσεις αλληλεγγύης. Σύντομα δε θα έχει καν τη δυναμική για νέες καταλήψεις, εάν αυτές δεν μπορούν να ριζώσουν και να κρατηθούν.
Ένα ακόμη ουσιαστικό κομμάτι της επίσημης στρατηγικής του κράτους είναι η απόλυτη άρνησή του να δεχθεί οποιονδήποτε συμβιβασμό. Κάτι τέτοιο θα ερμηνευόταν ως σημάδι αδυναμίας, όπως τα ΜΑΤ όταν κάνουν ένα βήμα πίσω. Θα γινόταν μια νίκη που θα ενθάρρυνε πολλούς ανθρώπους να διεκδικήσουν ακόμη περισσότερα, να προχωρήσουν, να τους σαρώσουν.
Χρειαζόμαστε μια αλλαγή και στη δική μας στρατηγική. Κι αυτό εκτυλίσσεται ήδη. Το κίνημα έχει διασπαστεί σε χιλιάδες μικροομάδες που οργανώνουν τις δικές τους δράσεις. Το επόμενο βήμα μπορεί να είναι αυτοοργανωμένες καταλήψεις σε σχολεία και νοσοκομεία, άρνηση των καθηγητών και των ιατρών να αναγνωρίσουν κάθε είδους ιδιωτικοποίηση, δημιουργία αυτοοργανωμένων κλινικών, παιδικών σταθμών και δομών εκπαίδευσης στις γειτονιές.
Εάν σταθούμε ικανοί να δημιουργήσουμε μια ισχυρή βάση τοπικής αλληλεγγύης, μπορούμε να ξεκινήσουμε να ανακαταλαμβάνουμε τον χώρο. Όχι απλά χώρο για τους γνωστούς καταληψίες, αλλά για τον καθένα. Για να ζήσουμε, για να φτιάξουμε πράγματα με τα χέρια μας, για να ανταλλάξουμε γνώση, αγαθά, τοπικά προϊόντα. Και φυσικά για να χαρούμε.
Πηγή: http://spanishrevolution11.wordpress.com/2013/05/15/counter-offensive/
Βλ. σχετικά: Για το ξεκίνημα του κινήματος των “Αγανακτισμένων”: ¡QUE SE VAYAN TODOS! προκήρυξη από τις κινητοποιήσεις στην Ισπανία, 19/5/2011, και μια συνάντησή του με τον εργατικό αγώνα στις Αστούριες “Δεν είμαστε αγανακτισμένοι, δεν είμαστε πασιφιστές”, Ισπανία 12/6/2012 & Γράμμα από έναν αστουριανό ανθρακωρύχο, 22/6/2012