Πολλαπλασιάζονται οι άγριες απεργίες μετά την νίκη στην Μαρικάνα – Ν. Αφρική, Σεπτέμβριος 2012

Εκατοντάδες εργάτες ορυχείων κατέβηκαν σε νέες απεργίες την Παρασκευή σε τρία ορυχεία (χρυσού, χρωμίου και άνθρακα) της Ν. Αφρικής, στον απόηχο της κινητοποίησης των εργατών στους τομείς του χρυσού και ιδίως της πλατίνας.

Συνολικά, δεκάδες χιλιάδες εργάτες συμμετέχουν στην απεργία που εξαπλώνεται σε πολλές περιοχές της χώρας, μετά τη βίαιη καταστολή των απεργών στα ορυχεία πλατίνας της Μαρικάνα, στα βόρεια, όπου 46 εργάτες έχασαν τη ζωή τους τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο. Μετά από εβδομάδες διαπραγματεύσεων, οι εργάτες της Μαρικάνα, η απεργία των οποίων είχε κριθεί παράνομη, πέτυχαν τελικά αυξήσεις στον μισθό τους κατά 11% έως 22%.

Η Village Main Reef, η εταιρία παραγωγής χρυσού, ανακοίνωσε σε δελτίο τύπου της ότι 1.700 απ’ τους εργάτες της δεν επέστρεψαν στις θέσεις τους την περασμένη Πέμπτη, στο ορυχείο του Blyvooruitzicht, κοντά στο Γιοχάνεσμπουργκ. Ο Samancor Chrome από την πλευρά του πρόσθεσε ότι 400 εργάτες είχαν ξεκινήσει μια παράνομη στάση εργασίας κάτω από τη γη, απαιτώντας υψηλότερες αυξήσεις απ’ αυτές που διαπραγματεύθηκαν τα συνδικάτα. Οι εργάτες απομακρύνθηκαν απ’ το ορυχείο την Παρασκευή. Ένας εκπρόσωπός τους δήλωσε ότι διεκδικούν ελάχιστο μηνιαίο μισθό 1.170 ευρώ.

Η διεύθυνση απ’ την μεριά της, δήλωσε την Παρασκευή το βράδυ ότι η απεργία θεωρείται λήξασα και ότι μια νέα συλλογική σύμβαση εργασίας θα λάβει χώρα, το περιεχόμενο της οποίας δεν αποκαλύφθηκε, ωστόσο θεωρείται οριστικό από την ισχυρή συνδικαλιστική ομοσπονδία των εργατών ορυχείων, την NUM. Τα 1.170 ευρώ που διεκδικούν οι απεργοί της Μαρικάνα, γίναν αυθόρμητα το ελάχιστο ζητούμενο που μοιράζονται πλέον όλοι οι εργάτες στα ορυχεία της Νοτίου Αφρικής.

Επίσης, η εταιρία Petmin γνωστοποίησε ότι 345 εργάτες της με προσωρινές συμβάσεις εργασίας αποχώρησανν απ’ την εργασία τους την Παρασκευή, στη θυγατρική της Tendele Coal Mining Company. Δεν δώθηκε κάποια εξήγηση για τα αιτήματα των απεργών.

Πηγή: Associated Press 28/09/2012

Ταυτόχρονα, συνεχίζεται η απεργία περίπου 20.000 οδηγών φορτηγών στην ίδια χώρα, ενώ τουλάχιστον 6 απεργοί τραυματίστηκαν και 45 συνελήφθησαν το τελευταίο 48ωρο που οι μισθολογικές διαπραγματεύσεις (για αυξήσεις του επιπέδου του 12%) κατέρρευσαν, από την επέμβαση των δυνάμεων καταστολής. Οι απεργοί διέλυσαν δεκάδες φορτηγά (κυρίως απεργοσπαστών) με πέτρες ή ακόμα και πυρπολώντας τα, ενώ τα συνδικάτα καλούν τον κόσμο να απόσχει από πράξεις βίας, αν και την ίδια στιγμή αναγνωρίζουν την αδυναμία τους να διαπραγματευτούν καλύτερους μισθούς. Σύμφωνα με έρευνα του ινστιτούτου Naledi, οι περισσότεροι συνδικαλιστές πάντως αναγνωρίζουν τη βία ως αναγκαίο μέσο προκειμένου να διεξαχθεί αποτελεσματικά μια απεργία στην Ν. Αφρική.

Στο μεταξύ, ο διεθνής οίκος αξιολόγησης Moody’s υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ν. Αφρικής από Α3 σε ΒΑΑ1 λόγω της “αδυναμίας της θεσμικής ισχύος της κυβέρνησης να ελέγξει πλήρως την κοινωνικοπολιτική κρίση”, επιδεικνύοντας έτσι “μειωμένη ικανότητα αντιμετώπισης των κινδύνων για την ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα“, ενώ παρά τα χαμηλά επιτόκια του ύψους του 5,5%, το κόστος εργασίας θεωρείται “σχετικά υψηλό, παρά την υψηλή ανεργία”.

Πηγή: Financial Times, 27/09/2012

Υπενθυμίζουμε ότι στις 6 Αυγούστου του 2012, η αστυνομία εισέβαλε στα ορυχεία της Μαρικάνα πυροβολώντας εν ψυχρώ και σκοτώνοντας 45 απεργούς. Περισσότερα απ’ το Abahlali, το κίνημα των φτωχών των παραγκουπόλεων της Ν. Αφρικής: http://abahlali.org/node/9035 & http://abahlali.org/node/9032

Νέα: 12.000 εργάτες απολύθηκαν απ’ την εταιρία Amplats (Anglo American Platinum: η μεγαλύτερη εξορυκτική πλατίνας στον κόσμο) στο Rustenbourg λόγω συμμετοχής τους στις άγριες απεργίες. Η κερδοφορία της εταιρίας μειώθηκε κατά 63 εκ. ευρώ λόγω των απεργιών, ενώ απεργοί επιτέθηκαν την νύχτα και πυρπόλησαν τμήμα των εγκαταστάσεων.
Η συμμετοχή στις απεργίες φτάνει επισήμως τους 75.000 εργάτες ή 15% του κλάδου, ενώ ταυτόχρονα εξελίσσεται η απεργία των οδηγών φορτηγών, που απειλεί με παράλυση την κυκλοφορία των εμπορευμάτων.

Πηγή: http://www.fin24.com/Companies/Mining/Wildcat-strikes-spread-to-more-mines-20121003

Φαίνεται όμως ότι το απεργιακό κλίμα κάνει την εμφάνισή του και στον κατασκευαστικό τομέα που συνιστά το 15% του ΑΕΠ της χώρας αυτής (η μεγαλύτερη σήμερα οικονομία της Αφρικής), καθώς από τις 5 Οκτώβρη η Toyota Motor Companies αναγκάστηκε να κλείσει το εργοστάσιό της στο Durban, μετά από άγρια απεργία των εργατών που διεκδικούν αυξήσεις μισθών. Το εργοστάσιο του Durban παράγει 120.000 οχήματα τον χρόνο (ή 328 κάθε μέρα), τα οποία προορίζονται για τη διεθνή αγορά. Η αναταραχή έχει μεταφερθεί κι εντός του κυβερνόντος κόμματος του Αφρικανικού Κογκρέσσου.

Πηγή: http://www.miningreview.com/node/21450

4 Οκτώβρη: Άλλοι 5 απεργοί σκοτώθηκαν από την αστυνομία στο Rustenbourg, ενώ η αναταραχή έχει εξαπλωθεί στα περισσότερα ορυχεία χρυσού και άνθρακα της χώρας -συνολικά γύρω στις 120.000 εργάτες επηρεάζονται απ’ τις άγριες απεργίες που ξεσπούν χωρίς την έγκριση της NUM, η οποία μόλις χθες πήρε την πρωτοβουλία απ’ τους εργάτες και τις ανακλητές επιτροπές τους, παρεμβαίνοντας με μια συμβιβαστική πρόταση. Η πρόταση της NUM υποστηρίζει τις μισθολογικές διεκδικήσεις των εργατών, ενώ ταυτόχρονα καταδικάζει τον τρόπο με τον οποίον διεξάγουν τις διεκδικήσεις αυτές (την άμεση βία, τη συλλογική αποχώρηση απ’ τους χώρους εργασίας χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της διεύθυνσης αλλά ούτε των συνδικάτων κλπ) και καλεί τους καπιταλιστές να περιορίσουν τον αριθμό των εργατών που θα “τρέξουν” δικαστικά, ώστε να μη “ρίξουν λάδι στη φωτιά”. Οι συνδικαλιστές σημειώνουν επίσης ότι τα αφεντικά της εξορυκτικής Impala προέβησαν σε έκτακτες αυξήσεις για ένα μικρό μέρος των εργαζομένων τους, προκειμένου να διασπάσουν τον αγώνα των εργατών στα ορυχεία.

8 Οκτώβρη: παρακρατικοί δολοφονούν τον ξάδερφο ενός πρωτεργάτη των εργατικών κινητοποιήσεων, προφανώς κατά λάθος, πιστεύοντας ότι είναι ο ξάδερφός του. Η καταστολή εντείνεται, η αστυνομία δε διστάζει να καταφύγει σε πραγματικά πυρά για να διαλύσει τις διαδηλώσεις, ωστόσο οι ομιλούσες κεφαλές των καπιταλιστών δεν είναι ακόμα ευχαριστημένες: “Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα, ενώ οι απεργίες αυτές έχουν ήδη στοιχίσει 0,2-0,3% της ανάπτυξης του τρίτου τριμήνου”, δηλώνει ο Peter Attard Montalto, στρατηγικός αναλυτής της ιαπωνικής τράπεζας Nomura. H εξώρυξη πρωτων υλών είναι στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο σε συνθήκες κρίσης, καθώς επιτρέπει ουσιαστικά την εξώρυξη τεράστιας υπεραξίας για τους καπιταλιστές ώστε να πετύχουν μια διέξοδο δια της φυγής προς τα μπρος από την κρίση. Φυσικά, αυτό συμπεριλαμβάνει και προϋποθέτει τους χαμηλούς άμεσους (μεροκάματα) και έμμεσους (αντισταθμιστικές παροχές κλπ) μισθούς που καταβάλουν οι καπιταλιστές αυτοί (επενδυτές, φορείς της ανάπτυξης, εθνοσωτήρες ή όπως αλλιώς τους ευχαριστεί να ονομάζονται στα ΜΜΕ τους) στην εργατική τάξη, και βοηθά να καταλάβουμε γιατί τα σχετικά οφέλη γι’ αυτήν πρέπει πάσει θυσία να παραμείνουν μηδαμινά. Τα εξωρυκτικά eldorado, ως παραγωγοί καθαρής αξίας (που βέβαια μετα φέρνει στους καπιταλιστές το πρόβλημα της πραγματοποίησής της, της είσπραξής της σε χρήμα που μπορούν να ξανα-επενδύσουν, να γίνει κεφάλαιο -μη ξεχνάμε ότι τα ορυχεία απαιτούν την επένδυση τεράστιων ποσών κεφαλαίου με γρήγορους ρυθμούς απόσβεσης) παίρνουν καθόλου τυχαία σε συνθήκες κρίσης, χαρακτήρα εμμονής ανάμεσα στα κεφάλαια που ανταγωνίζονται για τα φθηνότερα εργατικά χέρια και την όσο το δυνατόν πιο “ευέλικτη” νομοθεσία, που μπορεί το κάθε κράτος να προσφέρει.

Έτσι, όσον αφορά την Ν. Αφρική, τόσο οι αγώνες των abahlali, όσο και των εργατών στα ορυχεία, δείχνουν ότι το απαρτχάιντ δε διαλύθηκε ποτέ ουσιαστικά, απλά από φυλετικό εξελίχθηκε σε κοινωνικό: καθώς ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής διατηρήθηκε ακέραιος, η άνοδος στην κυβέρνηση του συνασπισμού Αφρικανικού Κογκρέσσου – Κομμουνιστικού Κόμματος Ν. Αφρικής, δε σήμαινε και πολλά πράγματα για τις μάζες του μαύρου προλεταριάτου που υφίστανται την ίδια άγρια εκμετάλλευση με πριν, και πιο συγκεκριμένα: ήταν η απάντηση του κεφαλαίου και του “κόμματος της τάξης”, των μαύρων αφεντικών, των μαντελοειδών και ανθρώπων του κράτους προκειμένου να πάρουν στα χέρια τους τα πόστα της εκμετάλλευσης σ’ αυτήν τη χώρα.

11 Οκτώβρη: 2 νεκροί απεργοί μετά από επέμβαση της αστυνομίας με πλαστικές σφαίρες και ασφυξιογόνα σε ορυχείο της Amplats. Συλλήψεις 40 ακόμη απεργών για “βίαια έκτροπα”, δηλαδή για αντίσταση στην επέλαση των δυνάμεων καταστολής. Στο ορυχείο του Bathopele, η εργοδοσία κλειδώνει 800 εργάτες μέσα στις εγκαταστάσεις προκειμένου να μην τις πυρπολήσουν οι απεργοί (τί μας θυμίζει…). Οι απεργοί που διαδηλώνουν απ’ έξω καλούν την αστυνομία να απελευθερώσει τους κλειδωμένους εργάτες, ωστόσο η αστυνομία δεν παρεμβαίνει και το γραφείο τύπου της αρνείται το περιστατικό. Θα παρέμβει ωστόσο λίγο αργότερα για να διαλύσει τους διαδηλωτές.

Καθώς η Ν. Αφρική είναι η μεγαλύτερη καπιταλιστική οικονομία ολόκληρης της Αφρικανικής ηπείρου, ο ξένος τύπος (reuters κλπ) προειδοποιεί για τη “ζημιά στην εικόνα της χώρας στο εξωτερικό” και η Κεντρική Τράπεζα της Ν. Αφρικής κάνει λόγο για απογοήτευση των επενδυτών λόγω της αναταραχής και πιθανή φυγή κεφαλαίων προς άλλες χώρες. Κάτι τέτοιο θα έχει ως συνέπεια μια ένταση της ύφεσης, περαιτέρω υποτίμηση του νομίσματος (το Ραντ, το εθνικό νόμισμα της Ν. Αφρικής άγγιξε το χαμηλότερο επίπεδο της τελευταίας τριετίας στην ισοτιμία του με το δολλάριο) και άρα των μισθών-της αξίας της εργατικής δύναμης και την άνοδο της ανεργίας (3.600 απεργοί απολύθηκαν ήδη την Τρίτη 9 Οκτώβρη, μετά την απόλυση 12.000 την περασμένη βδομάδα απ’ την Amplats), τη σημαντική επιδείνωση δηλαδή της θέσης του νοτιοαφρικανικού προλεταριάτου, μέχρι να συνετιστεί και βλέπουμε… Η (εργοδοτική) Εθνική Ένωση Εξορυκτικών Ν. Αφρικής κάλεσε τους εργάτες να διαπραγματεύονται μέσω των συνδικάτων τους αντί να καταφεύγουν σε απροειδοποίητες κι άγριες απεργίες. Την ίδια στιγμή, τα εγγεγραμμένα μέλη του κύριου συνδικάτου NUM φυλλορροούν, ενώ εργατικές επιτροπές που εκπροσωπούν ήδη 3-4.000 απεργούς πολιορκούν τα -άδεια- γραφεία του NUM, απεργοί του Samancor καίνε τα μπλουζάκια με το λογότυπο του συνδικάτου. Η L’Usine Nouvelle της 4ης Οκτώβρη, προτείνει μάλιστα στις εξορυκτικές εταιρίες να προσωρήσουν σε μερικές παραχωρήσεις προς την NUM ώστε να αποκαταστήσει το κύρος της απέναντι στους ανεξέλεγκτους εργάτες.

14 Οκτώβρη: Νέες συγκρούσεις την Παρασκευή και το Σάββατο (12-13 Οκτώβρη) έξω από ορυχεία της Amplats στο Rustenburg. Η αστυνομία χρησιμοποίησε δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες για να διαλύσει χιλιάδες απεργούς. Απ’ την μεριά των απεργών, υπήρξαν μικρές αντεπιθέσεις με μολότωφ, και πυρπόληση ενός οχήματος της αστυνομίας. Οι απεργοί είναι μεταξύ των 12.000 που τους ανακοινώθηκε η απόλυσή τους από την Amplats, λόγω συμμετοχής στην απεργία. Η απάντηση του κεφαλαίου στους αγώνες των νοτιοαφρικανών προλεταρίων σήμερα, είναι η άμεση και σφοδρή επιδείνωση των συνθηκών της ύπαρξής τους, ο αποκλεισμός τους απ’ την εργασία, η καταστολή.

18 Οκτώβρη: Ξανά οι εργάτες, χωρίς να κηρύξουν επίσημα απεργία, αρνήθηκαν να κατεβούν στα ορυχεία της Μαρικάνα. Η αστυνομία συνεχίζει τις παρενοχλήσεις και τις συλλήψεις εργατών και έξω απ’ τους χώρους εργασίας. Υπάρχει μια φημολογία για σύλληψη των βασικών πρωτεργατών των άγριων απεργιών, την οποία η αστυνομία αρνείται να επιβεβαιώσει ήνα διαψεύσει. Την Τρίτη 16 Οκτώβρη ξέσπασαν συγκρούσεις σε διάφορα ορυχεία μετά τις επιθέσεις της αστυνομίας, που οδήγησαν στον τραυματισμό 7 εργατών. Μια ακόμη μικρή νίκη των εργατών: Η Gold Fields, η τέταρτη μεγαλύτερη εταιρία εξώρυξης χρυσού στον κόσμο, ανακοίνωσε την επιστροφή στις θέσεις τους της πλειοψηφίας των απολυμένων της εταιρίας στο ορυχείο της Beatrix. Το σαββατοκύριακο, στα ορυχεία χρωμίου βορείως της Μαρικάνα, εργάτες επιτέθηκαν με σουγιάδες σ’ έναν αστυνομικό τραυματίζοντάς του (έχασε μερικά δάχτυλα). Στα νοτιοδυτικά του Γιοχάννεσμπουργκ, οι εργάτες πυρπόλησαν ένα αστυνομικό τμήμα, ενώ το βράδυ της δευτέρας ομάδα απεργών επιτέθηκε σ’ ένα απεργοσπαστικό φορτηγό, διαλύοντάς το και τραυματίζοντας τον οδηγό. Σύμφωνα με τη διοίκηση της Gold Fields, οι σεκιουριτάδες που έτρεξαν να σταματήσουν τους απεργούς, δέχθηκαν πυροβολισμούς… Οι εργοδότες έχουν όλα τα νομικά όπλα στα χέρια τους, καθώς δύνανται να απολύσουν τους εργάτες που συμμετέχουν στις άγριες απεργίες (όπως έκανε η Amplats με τους 12.000 απολυμένους) και να ζητήσουν τη συνδρομή της αστυνομίας για να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης στα ορυχεία, ωστόσο ο δυναμισμός, το εύρος και η μη-προβλεψιμότητα του κινήματος των άγριων απεργιών έχουν προς το παρόν εμποδίσει μια πλήρους κλίμακας αντεπίθεση εκ μέρους των καπιταλιστών των ορυχείων και της αστυνομίας τους.

Πηγή των περισσοτέρων πληροφοριών: le Jura libertaire

Συνεχίζεται…

Παρεπιμπτόντως, ένα πολύ χρήσιμο μπλογκ για τα ανάλογα eldorado στην Ελλάδα: http://antigoldgreece.wordpress.com/