Ως γνωστόν, υπήρξαν κάποιες επιθέσεις σε τράπεζες και επιχειρήσεις γύρω απ’ το Mecidiyeköy-Şişli από μερικούς αναρχικούς μέσα απ’ το αναρχικό μπλοκ της πρωτομαγιάς. Είμαστε 9 απ’ τους 60 ανθρώπους που προφυλακίστηκαν με κατηγορίες απ’ την αστυνομική διεύθυνση. Είμαστε 9 αναρχικοί κρατούμενοι που συνελήφθησαν με απόφαση του 9ου ποινικού δικαστηρίου και κλείστηκαν σε κελιά τύπου Τ, απ’ όπου και γράφουμε αυτό το γράμμα.
Οι περισσότεροι από μας συνελήφθησαν απ’ τις αντιτρομοκρατικές δυνάμεις στις 14 Μαΐου, 5 το πρωί, και κάποιοι την αμέσως επόμενη μέρα. Οι υπολογιστές μας, τα τηλέφωνά μας, οι φορητές κάρτες μνήμης, τα βιβλία και πολλά προσωπικά μας αντικείμενα πάρθηκαν από την αστυνομία που εισέβαλε με 10-20 άτομα σε κάθε σπίτι. Η κατηγορία της αστυνομικής διεύθυνσης εναντίον μας αφορά την “καταστροφή δημοσίας περιουσίας στο όνομα τρομοκρατικής οργάνωσης”. Έτσι, άτομα που μοιραζόμαστε αρκετά διαφορετικές απόψεις των αναρχικών ιδεών και που βλεπόμαστε για πρώτη φορά κατά την προφυλάκισή μας, κατηγορούμαστε ότι ανήκουμε σε μια τρομοκρατική οργάνωση, ενώ κάποιοι από μας πιέστηκαν από τους αστυνομικους στη διάρκεια της ανάκρισης για να δεχθούν ότι αποτελούν την “ηγεσία” αυτής της τρομοκρατικής οργάνωσης. Ακόμα και η έννοια της ηγεσίας είναι ολότελα αντικρουώμενη με τις αναρχικές ιδέες κι έτσι είναι αδύνατο να επιβεβαιωθεί ένας τέτοιος κωμικοτραγικός ισχυρισμός των αρχών, ενώ η κατηγορία για “συμμετοχή στην ίδια τρομοκρατική οργάνωση” κάνει τα πράγματα ακόμα πιο γελοία. Οι άνθρωποι αυτοί που κατηγορούμαστε απ’ την αστυνομία ότι είμαστε μέλη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης δεν είχαμε ούτε όπλα ούτε σφαίρες στα σπίτια μας. Έτσι, βιβλία που μπορούν να βρεθούν σε πολλά βιβλιοπωλεία, όπως τα έργα του Κροπότκιν για παράδειγμα, κατονομάζονται ως “οργανωτικά έγγραφα” απ’ τους ανακριτές της αστυνομίας. Άρθρα που γράφονται και κυκλοφορούν σε ιστοσελίδες και βίντεο που μοιράζονται σε κοινωνικά μέσα, εμφανίζονται σαν αποδεικτικά στοιχεία τρομοκρατίας απ’ την αστυνομία στο δικαστήριο.
Η συμμετοχή πολλών από μας σε νόμιμες οργανώσεις που ασχολούνται με την απελευθέρωση των ζώων, τα ανθρώπινα δικαιώματα και οικολογικούς αγώνες, εμφανίζεται απ’ την αστυνομία ως αποδεικτικό στοιχείο τρομοκρατικής δράσης. Όλα αυτά συνοδευόμενα από κάθε είδους ψυχολογική πίεση σε ανθρώπους που κρατούνταν για 4 ημέρες χωρίς να τους επιτρέπεται να δουν ούτε ένα μέλος της οικογένειάς τους, ούτε να τηλεφωνήσουν σε κανέναν -ούτε καν σε δικηγόρο. Ένας LGBT φίλος μας δέχθηκε επίθεση με προσβολές. Όλοι πιεστήκαμε να αποδεχθούμε την ύπαρξη μιας τρομοκρατικής οργάνωσης και να “ομολογήσουμε” τη δήθεν συμμετοχή κι άλλων ανθρώπων που μας υπέδειξαν σ’ αυτήν. Μόνο δύο συλληφθέντες που τρομοκρατήθηκαν απ’ τις απειλές για 15-20 χρόνια στη φυλακή με κατηγορίες για τρομοκρατία δήλωσαν ψεύτικα στοιχεία για τους ανθρώπους που τους υπέδειξαν χωρίς καν να τους γνωρίζουν. Υπό την πίεση των αστυνομικών, κατηγόρησαν κάποιους ανθρώπους για τους οποίους η αστυνομία δεν είχε καν κάποια στοιχεία αποκτηθέντα μέσω παρακολουθήσεων των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων, του διαδικτύου ή άλλων επικοινωνιών, ως ηγέτες της οργάνωσης, και τους “ταυτοποίησαν” με τις φιγούρες των δραστών των επιθέσεων.
Οι περισσότεροι απ’ τους φίλους μας συνελήφθησαν επειδή έτυχε να μοιάζουν τα ρούχα, η τσάντα ή τα παπούτσια τους, όπως κι εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων μπορεί να μοιάζει το σώμα τους με των δραστών στα βίντεο. Αυτό φυσικά δεν αποδεικνύει την ύπαρξη κάποιας δήθεν τρομοκρατικής οργάνωσης για την οποία δεν υπάρχει κανένα λογικό στοιχείο. Αυτό για το οποίο κατηγορούμαστε είναι στην ουσία η καταστροφή δημόσιας περιουσίας. Θέλουμε να καταστήσουμε σαφές ότι, ως αναρχικοί που απορρίπτουν κάθε νόμο και κάθε εξουσία και αντιμετωπίζουν το κάθε κράτος ως δολοφόνο, δεν μας ενδιαφέρει εάν το κράτος μας θεωρεί τρομοκράτες ή όχι. Δεν μας ενδιαφέρει με ποιόν τρόπο το κράτος που σκότωσε δεκάδες ανθρώπους στο “Roboski”, που σκότωσε τον 11χρονο Uğur Kaymaz με 13 σφαίρες, χωρίς να δικάσει κανέναν για όλα αυτά, θα μας δικάσει τώρα εμάς. Το ίδιο κράτος που σκότωσε 34 άτομα το 1977, χωρίς καν να κάνει ένα δικαστήριο για τα μάτια του κόσμου. Το ίδιο κράτος συλλαμβάνει 60 άτομα και προφυλακίζει 9 απ’ αυτούς για 4-5 σπασμένες βιτρίνες τραπεζών. Δυο απ’ τους συλληφθέντες φίλους μας δεν πρόλαβαν να δώσουν τις εξετάσεις για το πτυχίο στη σχολή τους, και υπάρχει μια πιθανότητα το πανεπιστήμιο να τους αποβάλλει λόγω της σύλληψής τους. Ένας φίλος μας ακόμη που ετοιμαζόταν για τις εξετάσεις του για να μπει στο πανεπιστήμιο, είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να προετοιμαστεί όντας στη φυλακή. Ένας ακόμη φίλος μας μεταπτυχιακός φοιτητής, δε θα μπορέσει να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Μάθαμε επίσης ότι 3 φίλοι μας απολύθηκαν απ’ τις δουλειές τους μετά τη σύλληψή τους.
Από τη στιγμή που συλληφθήκαμε, νιώσαμε τί εστί το σύστημα της δικαιοσύνης για το οποίο το κράτος καμαρώνει, στην ουσία δεν είναι παρά ένα εργαλείο υποταγής και πειθαρχίας και έννοιες όπως δικαιοσύνη, δίκαιο κλπ είναι απλά θεωρίες. Θέλουμε να βγούμε έξω τώρα. Εξηγούμε όμως ότι ούτε ζητάμε ούτε παρακαλάμε τίποτε από κανέναν. Γνωρίζουμε ότι είμαστε στη φυλακή για τις ιδέες μας. Για τις ιδέες μας αυτές, δεν μετανιώνουμε για οτιδήποτε έχουμε κάνει και για οτιδήποτε ακόμη δεν έχουμε κάνει. Ο λόγος που γράφουμε αυτό το γράμμα είναι απλά για να πούμε την αλήθεια στον κόσμο ώστε να μπορέσει να δει καλύτερα τί συμβαίνει.
Γνωρίζουμε τον σκοπό αυτών που μας συνέλαβαν, δε φοβούνται απλά μην κάναμε κάτι, αλλά θέλουν να κάνουν εμάς να φοβούνται και όσους αντιστέκονται για τα δικαιώματά τους. Αυτό που δε γνωρίζουν όμως είναι ότι οι φυλακές του απαιχθούς πολιτισμού τους δε θα είναι σε θέση να καταστέλλουν τις ιδέες μας για πολύ ακόμα καθώς νιώθουμε πια δυνατότεροι από ποτέ.
Βλέπουμε σ’ όλους τους αναρχικούς στον κόσμο τους συντρόφους μας και τους στέλνουμε τους χαιρετισμούς μας, την αγάπη και την αλληλεγγύη μας, στους εξεγερμένους σ’ όλον τον κόσμο που η φλόγα τις ελευθερίας καίει στις καρδιές τους, απ’ την Αθήνα ως το Αμέντ (σημ: Ντιαρμπακίρ), τη Τσιάπας ως τη Γάζα, το Τορόντο ή το Σηάτλ… Να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι κι ότι υπάρχουν άνθρωποι σ’ αυτόν τον τόπο που μάχονται επίσης. Ευχαριστούμε τον καθένα σας που μας στηρίζει με την αλληλεγγύη και τη δράση του. Δεν μπορούμε να περιγράψουμε τα συναισθήματά μας για τους αναρχικούς του τόπου μας που μας υποστήριξαν και ανέλαβαν δράσεις για μας, όπως και σε όλον τον κόσμο, οι σελίδες αυτές είναι πολύ λίγες για να τους ευχαριστήσουμε. Τους αγκαλιάζουμε όλους με τους πιο θερμούς χαιρετισμούς μας. Ας γνωρίζουν ότι το ξέρουμε ότι είναι μαζί μας, και δεν νιώθουμε ποτέ μόνοι, ούτε για μια στιγμή. Ευχόμαστε μακροημέρευση στην εξέγερση και την αλληλεγγύη.
Οι αναρχικοί κρατούμενοι:
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı
βίντεο απ’ το μαύρο μπλοκ της πρωτομαγιάς:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=7jBWJ1lPPpo]
6 replies on “Γράμμα των προφυλακισμένων για τις συγκρούσεις της Πρωτομαγιάς στην Κωνσταντινούπολη, Τουρκία 30/5/2012”
Come si sa il 1 Maggio 2012 si sono verificati degli attacchi da parte di alcuni anarchici del Blocco Anarchico del Corteo verso banche e compagnie nei dintorni di Mecidieköy-Şişli. Noi siamo 9 tra le 60 (?) persone prese in custodia con l’accusa di aver partecipato a questi attacchi. Come 9 anarchici prigionieri, arrestati per decisione della Corte Criminale e incarcerati nella prigione Metris Tipo T, scriviamo questa lettera.
La maggior parte di noi sono stati presi in custodia dalle squadre della Lotta al Terrorismo la mattina del 14 Maggio alle 5 e alcuni di noi il giorno successivo. I nostri computer, i nostri telefoni, le nostre memorie flash, i nostri libri e alcuni altri oggetti personali sono stati sequestrati dai poliziotti che sono venuti nelle nostre case e che erano in numero variabile tra 10 e 20. Nel dipartimento di Lotta al Terrorismo ci è stata rivolta l’accusa di aver danneggiato la pubblica proprietà in nome di un’organizzazione terroristica. Mentre queste persone (che si collocano in punti molto differenti del ventaglio del pensiero anarchico e molte delle quali si sono viste per la prima volta sotto custodia) sono state accusate di far parte di un’organizzazione terroristica e di aver organizzato insieme l’azione, alcune di esse durante gli interrogatori dietro insistenza sono state costrette ad ammettere di essere i leader di questa organizzazione. A parte la costruzione delle tragicomiche assurdità che si possono rilevare (quali l’accusa della polizia agli anarchici di avere un leader, che è del tutto contraria alla natura dell’anarchismo e quindi impossibile), questa imputazione con l’accusa a persone che per lo più non si conoscono affatto di essere membri della stessa organizzazione terroristica rende le cose ancora più comiche. A casa di nessuna delle persone accusate di essere membri di un’organizzazione terroristica sono state trovate armi o munizioni. Ma invece libri che sono stati trovati nelle case, di autori come Kropotkin, perfettamente legali e che sono reperibili in qualsiasi libreria del mondo, negli interrogatori della polizia sono stati considerati e usati contro di loro come documenti organizzativi. Alcuni articoli relativi a notizie anarchiche che hanno letto, i video che hanno condiviso su siti come facebook e altri social network, sono stati presentati al processo come prove dell’appartenenza a un’organizzazione terroristica.
La militanza su temi come la libertà animale, i diritti dell’individuo e l’ecologia in qualità di membri di un’associazione del tutto legale è stata anch’essa indicata come prova di appartenenza a un’organizzazione terroristica. Queste persone tenute in custodia per 4 giorni senza poter mai vedere la famiglia e nessun altro, senza il permesso di chiamare nessuno (inclusi gli avvocati), sono state sottoposte a ogni tipo di pressione psicologica. Uno dei nostri amici LGBTT a causa della sua tendenza sessuale è stato apostrofato con discorsi di odio. Tutti i sospettati sono stati costretti ad ammettere l’esistenza di un’organizzazione terroristica e a denunciare falsità sul conto di altre persone. Infatti due persone, non resistendo a queste pressioni, spaventate da minacce come quella che avrebbero avuto una sentenza di 15-20 anni per l’appartenenza a un’organizzazione terroristica, hanno deposto contro persone che non hanno mai conosciuto. Su insistenza della polizia hanno detto di aver identificato persone che non hanno mai visto nemmeno una volta in vita loro e tra le quali la polizia non ha trovato alcuna conversazione su telefoni, internet o altro; hanno accusato alcuni di essere i leader dell’organizzazione. La maggior parte dei nostri amici sono stati fermati per una somiglianza con gli accessori delle persone riprese nei video, dettagli come il modello e persino il colore delle scarpe, la borsa e la cintura, che possono essere rintracciati in milioni di persone. Ovviamente queste prove insufficienti e fuori dalla logica non possono dimostrare l’esistenza di un’organizzazione terroristica anarchica. Per questo siamo stati solo accusati di danni a proprietà pubblica. Vogliamo chiarire questo, che rifiutando noi anarchici ogni legge e autorità, ritenendo tutti gli stati assassini, non è di nessuna importanza se lo stato dice o meno che siamo terroristi. Ai nostri occhi non ha nessuna importanza che ci processi uno stato che ha ucciso decine di innocenti a Roboski, che ha massacrato l’undicenne Uğur Kaymaz con 13 proiettili e che per queste cose non ha punito nessuno. Lo stato che ha massacrato 34 persone il 1 Maggio 1977 per questa carneficina non ha mai neanche messo in custodia nessuno. Ma questo 1 Maggio per aver rotto i vetri di 3-5 banche non ha avuto nessun problema a mettere in custodia 60 persone e arrestarne 9. Due dei nostri amici arrestati non hanno potuto accedere agli esami finali all’università, prolungheranno i loro studi, c’è anche la possibilità da parte dell’università di aprire un’inchiesta nei loro confronti e che siano sospesi o espulsi. Uno dei nostri amici sta preparando l’esame di ingresso all’università, ed è evidente che non potrà studiare a sufficienza in prigione. Un nostro amico che sta facendo la specializzazione per il fatto di essere stato arrestato non potrà scrivere la sua tesi. Ci è giunta notizia che tre dei nostri amici dopo essere stati arrestati sono stati cacciati dal lavoro. Sin dalla nostra detenzione abbiamo sperimentato in prima persona che la giurisprudenza che lo stato non smette di lodare è un sistema di oppressione e che non è niente di diverso da uno strumento di normalizzazione, che concetti come giustizia e diritto restano soltanto nella teoria, e vogliamo subito essere liberi. Ma nessuno fraintenda, non preghiamo nessuno e non mendichiamo niente da nessuno. Siamo consapevoli che siamo qui a causa delle nostre convinzioni politiche. Per questo non siamo pentiti di nessuna cosa che abbiamo fatto o non abbiamo fatto. Il nostro scopo è solo che questa lettera aiuti il pubblico a conoscere la verità.
Sappiamo che lo scopo di chi ci ha arrestato minacciandoci solo per il fatto di essere anarchici e di non riconoscere le autorità non è fare una dimostrazione, è trasformarci in persone che hanno paura di rivendicare i loro minimi diritti. Ma la cosa che loro non sanno è che le prigioni della loro fetida civiltà non intrappoleranno i nostri pensieri e che ci sentiamo più forti di sempre.
Consideriamo tutti gli anarchici del mondo nostri fratelli e da Atene ad Amed (Diyarbakır), dal Chiapas a Gaza, da Toronto a Seattle, a tutti quelli i cui cuori bruciano del fuoco della libertà, a tutti i ribelli del mondo, inviamo saluti, affetto e i nostri appelli di solidarietà. Sappiano che non sono soli, che anche in questo paese ci sono persone che combattono. Ringraziamo uno per uno tutti quelli che finora ci hanno mostrato solidarietà e che hanno anche fatto manifestazioni per noi. Queste pagine non bastano per ringraziare gli anarchici di questo paese che, come il resto del mondo, sin dall’inizio hanno solidarizzato con noi e hanno fatto azioni per noi. Abbracciamo tutti con i nostri saluti più sinceri. Sappiano che siamo consapevoli che sono al nostro fianco e che neppure un momento ci sentiamo soli. Con il desiderio di bei giorni da trascorrere in solidarietà e rivolta..
Prigionieri anarchici
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı
KAMUOYUNA AÇIK MEKTUP
Bilindiği gibi 1 Mayıs 2012 günü Mecidiyeköy-Şişli civarındaki banka ve şirketlere Anarşist Blok Kortejindeki bazı anarşistler tarafından çeşitli saldırılar düzenlenmiştir. Bizler bu saldırılara katıldığı iddiasıyla gözaltına alınan 60(?) kişi içerisinden 9. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından tutuklanıp Metris T Tipi Kapalı Cezaevine hapsedilen 9 Anarşist tutsak olarak bu mektubu kaleme alıyoruz.
Birçoğumuz 14 Mayıs günü sabah saat 5’te bazılarımız da ertesi gün Terörle Mücadele ekipleri tarafından gözaltına alındık. Bilgisayarlarımıza, telefonlarımıza, flash belleklerimize, kitaplarımıza ve daha birçok özel eşyamıza evlerimize gelen ve sayıları 10 ile 20 arasında değişen polisler tarafından el konuldu. Terörle Mücadele şubesinde bize isnat eidlen suçlama terör örgütü adına kamu malına zarar vermekti. Anarşizmin düşünce yelpazesinin çok farklı uçlarında yer alan ve birçoğu birbirini ilk defa nezarethanede gören bu insanlar, bir terör örgütü oluşturmak ve birlikte eylem yapmakla suçlanırken, bazılarına da ısrarla sorgularında bu örgütün lideri oldukları kabul ettirilmeye çalışıldı. Anarşistlerin polislerin iddia ettiği gibi bir lideri olmasının anarşizmin doğasına tamamıyla aykırı ve imkansız olması gibi traji-komik denilebilecek mantıksızlıklar barındırması bir yana, bu suçlama birçoğu birbirini hiç tanımayan insanları aynı terör örgütüne üye olmakla itham etmesiyle de ayrı bir gülünçlük kazanmaktadır. Terör örgütüne üye oldukları iddia edilen insanların hiçbirinin evinde silah ya da mühimmat bulunmadı. Buna karşılık evlerinde bulunan Kropotkin gibi yazarların legal ve bu topraklardaki her kitapçıda bulunabilecek kitapları örgütsel doküman olarak değerlendirilip polis sorgusunda önlerine koyuldu. Birçoğunun facebook vb. sosyal paylaşım sitelerinde okudukları anarşistlerle ilgili haberler, paylaştıkları videolar, terör örgütüne üye olduklarının delili olarak mahkemeye sunuldu.
Hayvan özgürlüğü, insan hakları ve ekoloji gibi konularda çalışmalar yapan, tamamen yasal bir derneğe üye olmaları yine terör örgütüne üye olduklarına delil olarak gösterildi. Göz altında kaldıkları 4 gün boyunca hiçbir aile ferdiyle görüştürülmeyen , avukatları dahil kimseyi aramalarına izin verilmeyen bu insanlar üzerinde her türlü psikolojik baskı uygulandı. LGBTT bireyi bir arkadaşımıza cinsel yöneliminden dolayı nefret söyleminde bulunuldu. Bütün şüphelilere terör örgütünün varlığı kabul ettirilmeye ve başka insanlar hakkında yalan beyanlar verdirilmeye çalışıldı. Nitekim iki kişi bu baskılara dayanamayıp terör örgütü üyesi oldukları için 15-20 yıl ceza alacakları gibi tehditlerden korkarak hiç tanımadıkları insanlar aleyhine ifade verdiler. Polisin aralarında hiçbir telefon, internet vs. üzerinden konuşma bulmadığı, hayatlarında bir kez bile görmedikleri insanları polis zoruyla teşhis ettiklerini söylediler, bazılarını örgüt lideri olmakla suçladılar. Birçok arkadaşımız milyonlarca kişide bulunabilecek model ve renkteki ayakkabı, çanta ve kemer gibi aksesuarları görüntülerdeki insanların aksesuarlarına benzediği gerekçesiyle tutuklandı. Tabii ki bu yetersiz ve mantık dışı delillerle anarşist bir terör örgütünün varlığı ispatlanamadı. Bu yüzden davalarımız sadece kamu malına zarar vermekle suçlanıyor. Şunu belirtmek istiyoruz ki, her türlü yasa ve otoriteyi reddeden, bütün devletleri katil olarak gören biz anarşistler için devletin bize terörist deyip dememesinin hiçbir değeri yok. Roboski’de onlarca masum insanı öldüren, 11 yaşındaki Uğur Kaymaz’ı 13 kurşunla katleden ve bunlar için kimseye ceza vermeyen devletin bizi yargılıyor olmasının bizim gözümüzde hiçbir değeri yok. 1 Mayıs 1977’de 34 kişiyi katleden devlet kimseyi bu katliam için gözaltına dahi almamıştı. Ama bu 1 Mayıs’ta üç-beş bankanın camı kırıldığı için 60 kişiyi gözaltına almak ve 9’unu tutuklamakta bir beis görmedi. Tutuklanan iki arkadaşımız üniversitedeki finallerine giremedi, okulları uzayacak, haklarında okul tarafından soruşturma açılma ve okuldan uzaklaştırılma veya atılma gibi ihtimaller de var. Bir arkadaşımız üniversite sınavına hazırlanıyor, cezaevinde yeteri kadar çalışamayacağı ortada. Yüksek Lisans yapan bir arkadaşımız tutuklandığı için tezini yazamayacak. 3 arkadaşımızın tutuklandıktan sonra işlerinden çıkartıldıkları haberi geldi. Gözaltına alındığımızdan beri devletin övünmekle bitiremediği hukuk sisteminin bir baskı ve tektipleştirme aracından başka bir şey olmadığını, adalet, hak gibi kavramların sadece söylemde kaldığını bizzat deneyimledik ve hemen serbest kalmak istiyoruz. Ama kimse yanlış anlamasın, kimseye yalvarmıyor ya da kimseden bir şey dilenmiyoruz. Siyasi düşüncelerimizden dolayı burada olduğumuzun farkındayız. Bu yüzden yaptığımız ya da yapmadığımız hiçbir şeyden pişman değiliz. Bu mektubu yazma amacımız sadece kamuoyunun gerçekleri öğrenmesini sağlamaktır.
Biz sadece anarşist olduğumuz ve otoritelerini tanımadığımız için tutuklayanların amacının bize gözdağı vererek bizi değil eylem yapmak, en ufak hakkını aramaktan korkacak insanlara çevirmek olduğunu biliyoruz. Ama onların bilmediği şey, kokuşmuş uygarlıklarının zindanlarının bizim düşüncelerimizi zapt edemeyeceği ve kendimizi her zamankinden güçlü hissettiğimizdir.
Biz bütün dünyadaki anarşistleri kardeşimiz olarak görüyoruz ve Atina’dan Amed’e, Chiapas’tan Gazze’ye, Toronto’dan Seattle’a yüreğinde özgürlük ateşi yanan herkese, dünyanın bütün isyancılarına selam, sevgi ve dayanışma çağrımızı yolluyoruz. Bilsinler ki yalnız değiller, bu topraklarda da mücadele eden insanlar var. Şimdiye kadar gösterdikleri dayanışma ve bizim için yaptıkları eylemler için de hepsine tek tek teşekkür ediyoruz. Dünyanın geri kalanı gibi başaından beri bizimle dayanışan ve bizim için eylemler yapan bu topraklardaki anarşistlere teşekkür etmek için bu sayfalar yetmez. Hepsini en içten selamlarımızla kucaklıyoruz. Bilsinler ki yanımızda olduklarının farkındayız ve kendimizi bir an bile yalnız hissetmiyoruz. Dayanışma ve isyan ile geçen nice günler temennisiyle…
Anarşist Tutsaklar:
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı
An Open Letter From Anarchist Prisoners in Turkey to the Public
As known, there had been attack to some banks and companies which are around the Mecidiyeköy-Şişli by some anarchists who are within the Anarchist block on 1st of May 2012. We, as 9 of the 60 people who had been taken to the custody with the blames of the Police Department. We, as 9 anarchist prisoners whom were arrested by the decision of the 9th Criminal Court and had been put in to the Metris – Type T prison writing this letter.
Most of us got under custody by the Counter-Terror Squads on 14th of may, 5 a.m. in the morning, and some on the following day. Our computers, telephones, flash drives, books and many other personal stuffs’ got seized by the the police which were around 10-20 who came to our home. The claim that have been by the police department to us was the “damaging public property in the name of terror organization”. While, The individuals which have the pretty much different points of the anarchist ideas and also who have seen the first time each other while under surveillance were blaming for creating terrorist organisation, and some of them was forced to make them agree on being the leader of the terrorist organisation by the police during the interrogating. Even though the leadership is totally contradictory to the anarchist idea and thus is impossible that was the the claim by the police which is tragic-comic imprudence, and also with that claim which is “being member of the same terror organisation” makes things more comic. The people which are claimed by the police of being a member of the terrorist organisation had no arms or amuniton in their home. However, the books which can be find on the every bookstore -for example books of the writers like Kropotkin- had been claimed as an organisational documention on the interrogation by the police. The articles which they had read and the videos that they shared on social media were claimed as evidences to the court by the police.
The membership of the people to a legal association which is working on animal liberation, human rights and ecology issues also claimed as an evidence by the police. All the pyschological pressures used over the people who were under custody for 4 days and were not allowed to see their family members, also were not allowed to call anyone -even their lawyers. On of our LGBT friend had been attacked by “hate speeches”. All the people forced to agree the existence of the terrorist organisation and also forced to give the fake speeches about the other people. However two people who had been scared by the threats of 15-20 years of prison sentence beacuse of the membership on the terrorist organisation declared misstatements about the people that they never know anything about. By the pressure of the police, they have blamed some people which the police had no evidence over telephone, internet or any other communication with each other, as leader of the organisation, and “identified” them as attackers. Most of our friends got arrested just because of they have the close model and coloured bag, shoes, belt etc. as millions of people can have the same close type of with the people who are video taped on the attack. Of course it is not proved that an anarchist terror rganisation exists with that lacking and irrational evidences. Because of that we got blamed by damage to the public property. We want to clear out that, we, as anarchists who reject all the laws and authories and see all the states as murderers, we don’t care that if the state tells us we are terrorists or not. We don’t care that the state’s mass killing of tens of people in “Roboski”, killing 11 year old Uğur Kaymaz with 13 bullets and giving no punishment for that ones, than judging us. The state that had killed 34 people in 1977, did not even take any people to the custody. But had no problem for taking 60 people to the custody and arresting 9 of them for just 3-5 broken bank windows. Two of the arrested friends couldn’t enter the final exams on their university, there’s a possibility of that there can be an investigation by their universities and they can get a punishment of suspension or dismission. One of our friends is preparing for the general exam for the entrance of the university, it’s pretty clear that it’s not possible to study enough on the prison. One of friend who is studying M.A/M.S on university would not continue on the thesis of very own. We got news that 3 friend got sacked after they got arrested. Since we’re taken to the custody we’ve experienced the legal system which the states always tells what great it is, actually is no more than a pressure and normalizing tool and notions like justice, right is just on the theory. We want to be out now. But let us explain that neither we ask to anyone nor we beg to anyone. We know that we’re in prison just because of our policial ideas. Because of that, we are not regretfull for the anything we did or we did not. The reason is for writing that letter is just telling truths to the public to know and to help them to learn what is going on.
We know the purpose of the ones who arrested us, is not just fearing us for joining an action, they also like to turn us into the ones who are scared of to resist for their very own rights. But the thing that they do not know is that the prisons of their disgusting civilization will not be able to suppress our ideas and we feel stronger than ever before.
We see all the anarchists in the world as our fellows and sending our greetings, loves and solidarity call to all the insurrectionarists of the world who has freedom fire on their hearts and who are from Athens, Amed, Chiapas, Gazze, Toronto or Seattle… Let you know that you are not alone and there are people in that lands who is struggling too. We thank every one of them, for the solidarity and for the actions that support us. It’s not possible to define our feelings for to describe the local anarchists who are supporting and made actions for us, as the rest of the world, -these pages are very limited for our thank to them. We hug them all with our very dearly greetings. Let them know that we know that they are with us, and we are never feeling alone, even a moment. With wishes of us for many long days with insurrection and solidarity.
Anarchist Prisoners:
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı
CARTA ABIERTA AL PÚBLICO DE presos anarquistas
Como ustedes saben el 01 de mayo 2012 se organizaron varios ataques contra los bancos y las empresas cerca de Mecidiyeköy-Sisli (Estambul) por parte de algunos anarquistas wiithin el cortejo anarquista Blok. Nosotros, los 9 presos anarquistas estamos escribiendo esta carta que ha sido arrestado y encarcelado en Metris Tipo T cárcel cerrada por el 9. Corte pena muy dura de 60 (?) Las personas que fueron detenidas con la acusación de que nos unimos a estos ataques.
Muchos de nosotros fueron detenidos el 14 de mayo por la mañana a las 5 am y algunos de nosotros al día siguiente por los equipos de combatir el terrorismo. Nuestras computadoras, teléfonos, discos flash, libros y un montón de otros objetos personales fueron confiscados por los agentes de policía que llegaron a nuestras casas en grupos de números de cambio de entre 10 y 20. En la sucursal de combatir el terrorismo (Sección Especial) que fueron acusados de causar daños a la propiedad pública en nombre de la organización terrorista. Las personas que se colocan en extremos muy diferentes del pensamiento anarquista del espectro y las personas que se han reunido entre sí por primera vez en prisión fueron acusados de formar una organización terrorista y de actuar en conjunto en acciones concertadas, mientras que algunos de nosotros se vieron obligados a aceptar ser los líderes de una organización con insistencia en los interrogatorios. Esta acusación no sólo consiste en lo que sólo puede ser descrito como ilógicos tragicómicos, ya que es imposible y está en contra de la naturaleza misma del anarquismo anarquista de tener un líder que según la policía, sino también como la acusación afirma que una gran cantidad de personas que tienen no se conocen entre sí a todo lo anteriormente son miembros de la misma organización adquiere otro absurdo ridículo. En ninguna de estas viviendas de las personas que están acusadas de ser miembros de una organización terrorista ni las armas ni municiones fueron encontradas. Sin embargo, sus libros se encuentran en sus hogares por autores como Kropotkin, que son publicaciones de carácter jurídico y se puede encontrar en cualquier librería en estas tierras fueron tomadas para ser lo más documentos de la organización y poner en frente de ellos por la policía en los interrogatorios en la prisión. Noticias que leer acerca de los anarquistas en las redes sociales como Facebook, vídeos compartidos que se presentaron a la corte como evidencia de la pertenencia a una organización terrorista.
Su trabajo en materia de libertad de los animales, los derechos humanos y la ecología y de su pertenencia a las asociaciones completamente legales en relación con estas actividades se muestra de nuevo como prueba de pertenencia a organización terrorista. Todo tipo de presión psicológica se practica en estas personas que no se les permitió ver los miembros de la familia o para llamar a cualquier persona, incluyendo sus abogados para toda la duración de 4 días que estuvieron bajo custodia. Uno de nuestros amigos, un individuo LGBTT fue sometida a la incitación al odio debido a su su / sexual de tendencia. Todos los sospechosos fueron obligados a aceptar la existencia de la organización terrorista y para dar declaraciones falsas en contra de otros. De hecho dos personas que eran incapaces de soportar esta presión y por temor de las amenazas, como que iban a ser condenados a penas de prisión de 15-20 años por ser miembros de la organización terrorista hizo declaraciones negativas contra las personas que nunca han conocido antes. Identificaron a las personas la fuerza de policía que nunca habían visto ni una sola vez en sus vidas antes a pesar de que la policía no pudo encontrar pruebas de las conversaciones entre ellos a través del teléfono o de Internet, acusó a algunos de ser líder de la organización. Muchos de nuestros amigos fueron detenidos por razones de modelo de uso y el color de los zapatos que pueden ser poseídos por millones de personas, o por sus accesorios como bolsos y cinturones que tenían el mismo aspecto de los accesorios en las imágenes (CCTV). Por supuesto, la existencia de una organización terrorista no se puede establecer con estas evidencias insuficientes e ilógico. Por esta razón nuestros casos sólo se han llevado ante el tribunal con la acusación de causar daño criminal a la propiedad pública. Nos gustaría señalar que, como para nosotros, los anarquistas que rechazan todo tipo de ley y la autoridad, que ven todos los estados como asesinos, ya sean los nombres de los estados nos como terroristas o no, no significa nada para nosotros.
El hecho de que el mismo estado, que mató a decenas de personas inocentes en Roboski (Uludere), que masacró a Uğur Kaymaz con 13 balas y que no castigó a nadie, o condena por estos delitos, nos está tratando de ha de ningún valor en absoluto en nuestros ojos. El estado que asesinó a 34 personas el 1 de mayo de 1977 no había tomado aún en cualquier persona bajo custodia de esta masacre. Sin embargo, en este 1 de mayo (2012) el Estado no ve ninguna objeción para tomar en custodia a 60 personas y para la detención de nueve sólo por las ventanas de tres a cinco bancos estaban rotas. Dos de nuestros amigos detenidos fueron incapaces de tomar sus exámenes finales de la universidad, sus estudios se prolongará, con las posibilidades que van a ser objeto de cuestionamiento de investigación, la repugnancia por la fuerza o expulsados de la educación todos juntos. Un amigo se está preparando para el examen de ingreso a la universidad, es obvio s / él no será capaz de preparar o estudiar para este en la cárcel. Otro amigo que ha estado llevando a cabo un estudio de los maestros no podrán escribir sus tesis. Noticias de que se recibieron 3 amigos fueron despedidos de sus puestos de trabajo después de ser arrestado. Desde el momento en que fueron puestos bajo custodia, hemos experimentado personalmente de primera mano que el sistema jurídico, de los cuales el Estado no puede tener suficiente de presumir, no es más que una herramienta de opresión y monotypefication, que conceptos tales como justicia y equidad y los derechos permanecen como expresiones desnudos en papel y queremos ser (juego) en libertad de inmediato. Pero que nadie nos malinterprete, no estamos pidiendo a nadie ni pidiendo nada a nadie. Somos conscientes del hecho de que se llevan a cabo aquí a causa de nuestras opiniones políticas. Por esta razón, no me arrepiento de nada que hemos hecho o hemos dejado de hacer. Nuestro único objetivo al escribir esta carta es para asegurarse de que el público conozca la verdad.
Sabemos que la intención de aquellos que nos han detenido sólo porque somos anarquistas y no reconocen su autoridad, es para nosotros a su vez, mediante la intimidación, en personas que tienen miedo de reclamar hasta el más pequeño de nuestros derechos y mucho menos demostrar o tener acción (contra la injusticia). Pero lo que no sabemos es, las prisiones de sus civilizaciones podridos no se pueden limitar o controlar nuestros pensamientos y nos sentimos más fuertes que nunca.
Vemos todos los anarquistas en el mundo como nuestros hermanos y hermanas, y enviar a todos aquellos cuyos corazones están en llamas por la libertad, de Atenas a Amed, de Chiapas a Gazze, de Toronto a Seattle nuestros saludos, el amor y la llamada de la solidaridad. Ellos deben saber que no están solos, hay gente en estos geografía que están luchando por la libertad también. Damos las gracias a todos por la solidaridad que mostró con nosotros y por las manifestaciones que tenían. Al igual que el resto del mundo, las páginas no sólo es suficiente para agradecer a los anarquistas de estas tierras (Turquía) que han sido solidarios con nosotros desde el principio y que ha demostrado por nuestra libertad. Les abrazo a todos con nuestros saludos más calurosos sincerestand. Todos ustedes deben saber que somos conscientes de que usted está de nuestro lado y no nos sentimos solos ni siquiera por un momento. Deseando muchos días juntos en la solidaridad y la rebelión …
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı
νέες συλλήψεις: https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1404209
Lettre ouverte de neuf prisonniers anarchistes
Comme on le sait, des anarchistes ont attaqué des banques et des entreprises du quartier Mecidiyeköy-Şişli (Istanbul) lors du Bloc Anarchiste du 1er mai. Nous, neuf des 60 personnes qui ont été mises en prison par la police, neuf prisonniers anarchistes enfermés sur la décision de la neuvième cour criminelle dans la prison de type T de Metris, écrivons cette lettre.
La plupart d’entre nous ont été mis en détention par des unités anti-terroristes à 5 heures du matin le 5 mai, et quelques un-e-s le jour suivant. Nos ordinateurs, téléphones, disques durs, livres ainsi que beaucoup d’autres objets personnels ont été saisis par les policiers, qui étaient entre 10 et 20 à venir dans notre maison. Nous sommes accusé-e-s par la police de “destruction de propriété publique au nom d’une organisation terroriste”. Des prisonniers dont les conceptions de l’anarchisme sont variées, se sont vus pour la première fois au dépôt des flics, accusés de la formation d’une organisation terroriste dont certains ont été contraints, pendant l’interrogatoire des flics, d’avouer en être les chefs. Le principe même de chef étant totalement contraire aux idées anarchistes, cela est donc impossible ; cette accusation, ainsi que celle d’”appartenance à un même groupe terroriste” sont donc des inepties tragi-comiques… Les individus accusés par la police de faire partie d’une même organisation terroriste n’avaient ni armes ni munitions chez eux. Pendant l’interrogatoire, les policiers ont considéré des livres d’auteurs comme Kropotkine, que l’on peut trouver dans n’importe quelle librairie, comme la documentation de l’organisation. Les articles qu’ils avaient lu et les vidéos qu’ils avaient partagé via des réseaux sociaux ont été présentés à la cour comme des preuves par les policiers.
L’appartenance des individus à des organisations légales, travaillant sur des questions comme la libération animale, les droits de l’homme et l’écologie, a aussi été utilisée comme preuve par la police. Une grosse pression psychologique a été exercée sur les personnes détenues : elles étaient en détention depuis quatre jours, n’avaient pu ni voir les membres de leur famille, ni téléphoner une seule fois à quelqu’un, pas même à leurs avocats. Un-e de nos ami-e-s LGBT a été victime de “violences verbales”. Tous ont été contraints d’avouer l’existence d’une organisation terroriste et de faire de fausses déclarations à propos des autres compagnon-ne-s arrêté-e-s. Deux personnes, menacées de 15 à 20 ans de prison pour appartenance à un même groupe terroriste, ont effectué de fausses déclarations à propos de gens dont ils ne savaient strictement rien.
Sous la pression des policiers, ils ont accusé certaines personnes, contre lesquelles les policiers n’avaient pas trouvé de preuves, que ce soit dans leurs conversations téléphoniques, internet ou toute autre communication avec les autres, d’être les chefs de l’organisation, et les ont “identifiés” comme auteurs des attaques. La plupart de nos amis ont été arrêtés juste parce qu’ils avaient les mêmes types de sacs, chaussures, ceintures, etc. (comme peuvent en avoir des millions de gens) que ceux qui ont été filmés pendant les attaques. L’existence d’une organisation terroriste anarchiste ne peut bien sûr pas être prouvée avec ces arguments insuffisants et irrationnels. Pour cette raison, nous sommes aussi accusés de dégradation de propriété publique. Nous voulons qu’il soit clair que cela nous est égal à nous, en tant qu’anarchistes qui refusons toute loi et toute autorité et qui considérons tous les Etats comme des assassins, que l’Etat nous décrive comme des terroristes ou non. Il nous est égal que l’Etat tue des dizaines de personnes à Roboski, tue de 13 balles Uğur Kaymaz âgé de 11 ans et soit impuni. L’Etat qui, en 1977, a tué 34 personnes et n’a mis personne en prison pour cela, mais n’a vu aucun problème à arrêter 60 personnes et à en mettre 9 en prison pour 3-5 vitrines de banques brisées.
Deux des ami-e-s incarcéré-e-s n’ont pas pu aller à leurs examens terminaux dans leur université. Cela rend possible que ces universités mènent une enquête et décident de suspendre ou d’exclure ces deux personnes. L’un-e de nos ami-e-s préparait l’examen d’entrée à l’université, mais il est clair qu’il ne lui est pas possible d’étudier suffisamment en prison. Un-e ami-e-s qui étudie M.A/M.S à l’université ne peut plus continuer à rédiger son mémoire. Nous avons reçu la nouvelle que 3 ami-e-s ont été licencié-e-s après leur arrestation.
Depuis notre incarcération, nous avons pu expérimenter le système judiciaire que l’Etat prétend excellent : en réalité, ce n’est rien d’autre qu’un instrument d’oppression et de normalisation. Des idées comme celles de justice ou de droit restent seulement dans la théorie. Nous voulons en sortir maintenant. Mais laissez-nous affirmer que nous ne le demandons ni ne le mendions à personne. Nous savons que nous sommes en prison uniquement à cause de nos idées politiques. Pour cette raison, nous ne regrettons pas ce que nous avons ou n’avons pas fait. Notre raison d’écrire cette lettre est simplement de raconter la vérité au public, pour l’aider à cerner ce qui se passe.
Nous savons que ceux qui nous ont enfermé n’ont pas seulement pour but de nous punir pour avoir participé à une action. Ils veulent nous inculquer la peur de résister. Mais ce qu’ils ne savent pas, c’est que les prisons de leur civilisation dégueulasse ne peuvent pas étouffer nos idées, et nous nous sentons même plus forts qu’avant.
Nous considérons tous les anarchistes du monde comme nos compagnon-ne-s et envoyons nos salutations, notre amour et notre appel à solidarité à tou-te-s les insurgé-e-s du monde qui portent dans leur cœur le feu de la liberté, et qui viennent d’Athènes, Amed, Chiapas, Gaza, Toronto ou Seattle… Vous devez savoir que vous n’êtes pas seul-e-s et que dans ces lieux des gens se battent aussi. Nous les remercions tou-te-s pour la solidarité et les actions de soutien. Il est impossible de décrire nos sentiments aux anarchistes locaux, qui nous soutiennent et font des actions pour nous, comme le reste du monde. Ces pages sont trop courtes pour nos remerciements. Nous les embrassons avec nos sincères salutations. Faites leur savoir que nous savons qu’ils sont avec nous, et que nous ne nous sentons jamais seuls un instant. Avec nos souhaits pour de longs jours d’insurrection et de solidarité.
Prisonniers anarchistes :
Beyhan Çağrı Tuzcuoğlu
Burak Ercan
Deniz
Emirhan Yavuz
Murat Gümüşkaya
Oğuz Topal
Sinan Gümüş
Ünal Can Tüzüner
Yenal Yağcı