Σουρρεαλισμός και Αναρχισμός – Breton, Péret κ.α.

Σουρρεαλισμός και Αναρχισμός – Breton, Péret κ.α.

Το παρακάτω κείμενο βρέθηκε στο διαδικτυακό αρχείο της γαλλικής εφημερίδας Le Libertaire, στο τεύχος της 12ης Οκτώβρη 1951.

Εισαγωγική Δήλωση

Σουρρεαλιστές, δεν έχουμε σταματήσει να βλέπουμε στην αγία τριάδα: Κράτος-Εργασία-Θρησκεία ένα έκτρωμα εναντίον του οποίου ήρθαμε συχνά να συναντηθούμε μαζί με τους συντρόφους της Αναρχικής Ομοσπονδίας.

Αυτή η προσέγγιση μας οδήγησε και σήμερα να εκφραστούμε μέσα από την Le Libertaire (σ.τ.μ: «Ο Ελευθεριακός» – εφημερίδα της γαλλικής «αναρχικής ομοσπονδίας»).

Δεχόμαστε συγχαρητήρια κυρίως γιατί αυτή η συνεργασία θα μας επιτρέψει, νομίζουμε, να αποδεσμεύσουμε μερικές από τις μεγάλες γραμμές της κοινής δύναμής μας προς όλα τα επαναστατικά πνεύματα. Εκτιμούμε ότι υπάρχει επείγουσα ανάγκη για ένα ευρύ όραμα όλων των προτεινόμενων θεραπειών. Κάτι τέτοιο δεν φαίνεται πιθανό εκτός αν οι επαναστάτες εξετάσουν από κοινού τα προβλήματα του σοσιαλισμού ως στόχου, όχι για να εντοπίσουν εκεί μια επιβεβαίωση των δικών τους ιδεών, αλλά για εκμαιεύσουν μια ευέλικτη θεωρία που θα δώσει μια νέα ώθηση στην κοινωνική Επανάσταση. Η απελευθέρωση του Ανθρώπου δε θα πρέπει, ούτως ώστε να μην αυτοαναιρείται ρητά, να περιοριστεί σε ένα οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, αλλά να διευρυνθεί στο ηθικό πεδίο (αποφασιστική ανανέωση των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων). Είναι εξαρτημένη άμεσα από το βαθμό συνειδητοποίησης από τις μάζες των επαναστατικών δυνατοτήτων τους και δεν πρέπει με κανένα τίμημα να γίνει επιβληθεί η αντίληψή της ως μια κοινωνία όπου όλοι οι άνθρωποι, κατά το παράδειγμα της Ρωσσίας, θα γίνουν ίσοι στη σκλαβιά.

Ασυμφιλίωτοι με το καπιταλιστικό καταπιεστικό σύστημα, είτε εκφράζεται μέσα από την ύπουλη μορφή της αστικής «δημοκρατίας» και της αποικιοκρατικής μπόχας της, είτε παίρνει την όψη ενός απολυταρχικού ναζιστικού ή σταλινικού καθεστώτος, δεν μπορούμε παρά να επιβεβαιώσουμε για μια ακόμα φορά την απόλυτη εχθρότητά μας και με τα δυο αυτά μπλοκ. Όπως σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο, αυτοί που προετοιμάζουν την επίλυση των μεταξύ τους συγκρούσεών και την εξόντωση της επαναστατικής βούλησης δεν είναι με το μέρος μας. Το μόνο που μπορούν να μας προσφέρουν είναι η περαιτέρω επιδείνωση της μιζέριας, της άγνοιας και της καταπίεσης. Δεν ελπίζουμε σε τίποτα άλλο από την αυτόνομη δράση των εργαζομένων της για την αντιπολίτευση που μπορεί να τους εμποδίσει και να οδηγήσει στην ανατροπή, με την έννοια ενός απόλυτου μετασχηματισμού του σημερινού κόσμου. Αυτή την ανατροπή, ο σουρρεαλισμός υπήρξε ο πρώτος και ο μόνος που την μετέφρασε στο πεδίο των αισθήσεων το οποίο κατέχει. Η ανάπτυξή του, η διείσδυση του μέσα στα πνεύματα έχει κάνει πρόδηλη την φτώχια κάθε άλλης παραδοσιακής εκφραστικής μορφής, και έχει δείξει την ασυνάφειά τους με τις εκδηλώσεις της συνειδητής εξέγερσης ενός καλλιτέχνη ενάντια στις υλικές συνθήκες και την επιβεβλημένη από τον άνθρωπο ηθική. Ο αγώνας για την αντικατάσταση των κοινωνικών δομών και η δραστηριότητα στην οποία επιδόθηκε ο σουρρεαλισμός για την μεταμόρφωση των πνευματικών δομών, μακράν από το να αποκλείουν το ένα το άλλο, είναι συμπληρωματικά. Η σύνδεσή τους πρέπει να δράσει καταλυτικά στην έλευση μιας εποχής απελευθερωμένης από κάθε ιεραρχία και κάθε περιορισμό.

Οι: Jean-Louis Bédouin, Robert Benayoun, André Breton, Roland Brudieux, Adrien Dax, Guy Doumayrou, Jacqueline Duprey-Senard, Jean-Pierre Duprey, Jean Ferry, Georges Goldfayn, Alain Lebreton, Gérard Legrand, Jehan Mayoux, Benjamin Péret, Bernard Roger, Jean Schuster, Anne Seghers et Clovis Trouille και οι αλλοδαποί σύντροφοί τους που διαμένουν στο Παρίσι.

Μετάφραση: �για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Αύγουστος 2007