ΓΙΑ ΤΟΝ MARCO CAMENISCH ΚΑΙ ΤΟΝ ERDOGAN ELMAS
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο MARCO CAMENISCΗ;
Ο Marco Camenisch γεννήθηκε το 1952 στο Schiers και μεγάλωσε σε ένα τυπικό μεσοαστικό ελβετικό περιβάλλον. Η ριζοσπαστικότητά του τον οδήγησε να παρατήσει το ελιτίστικο σχολείο που παρακολουθούσε και να ακολουθήσει μαθήματα βιολογικής γεωργίας. Τότε ανηφόρισε για τις ’Αλπεις για να αποφασίσει τελικά ότι είναι απαραίτητο να εναντιωθεί πιο άμεσα και δραστικά στους μηχανισμούς καταπίεσης κι εκμετάλλευσης του ανθρώπου και της φύσης. Στα τέλη του 1970, εισχώρησε στο αντιπυρηνικό κίνημα και ανέλαβε άμεση δράση ενάντια σε εργοστάσια και πυλώνες υψηλής ενέργειας καθώς και σε πρόσωπα που προωθούσαν την πυρηνική ενέργεια. Τον Γενάρη του 1980, συνελήφθη μαζί με άλλους, και μετά από ένα χρόνο προφυλάκισης κρίθηκε ένοχος για χρήση εκρηκτικών με σκοπό τη καταστροφή ενός πυλώνα κι ενός εργοστασίου στο Bad Ragaz. Καταδικάστηκε σε 10 χρόνια κάθειρξης. Κατά τη διάρκεια της δίκης του ο Μarco αρνήθηκε να συνεργαστεί με τις αρχές και δήλωσε ότι δεν αποδέχεται την νομιμοποίησή τους, ενώ συνέδεσε στην απολογία του, τις αντιπυρηνικές ενέργειες άμεσης δράσης με τον αγώνα ενάντια στην οικολογική καταστροφή και το καπιταλιστικό σύστημα που τη γεννά.
Η καταδίκη του δεν του έσπασε το ηθικό και το Δεκέμβρη του 1981 μαζί με 5 ακόμα φυλακισμένους ο Marco δραπέτευσε από τις φυλακές του Regensdorf κοντά στη Ζυρίχη. Κατά την απόδραση υπήρξε μια ανταλλαγή πυροβολισμών στην οποία σκοτώθηκε ένας δεσμοφύλακας και τραυματίστηκε ένας ακόμη. Ο Marco δεν ήταν στη φάση αυτή. Μετά την απόδρασή του, έζησε για 10 χρόνια στην παρανομία, διεξάγοντας πολυάριθμες ενέργειες άμεσης δράσης γύρω από τα ιταλο-ελβετικά σύνορα προωθώντας τις επαναστατικές ιδέες του. Το 1989, η ελβετική ομοσπονδιακή αστυνομία ανακοίνωσε ότι ο Marco κατηγορούταν για την εκτέλεση ενός ελβετού αστυνομικού στο Brusio. Τον Νοέμβρη του 1992 στην περιοχή της Toscana στην Ιταλία, οι Carabinieri (ιταλική αστυνομία) περικύκλωσαν το σπίτι που διέμενε ο Μαrco και μετά από πυροβολισμούς τελικά τον συνέλαβαν. Αντί όμως να τον εκδώσουν απευθείας στην Ελβετία, τον καταδίκασαν για ενέργειες σαμποτάζ σε πυλώνες υψηλής τάσης, και καταδικάστηκε τον Απρίλη του 1993 σε 12 χρόνια φυλάκισης. Φυλακίστηκε σε κελί υψίστης ασφαλείας, απομονωμένος.
Τον απρίλη του 2002, αφού είχε εκτίσει την ποινή του στην Ιταλία, εκδόθηκε στην Ελβετία, όπου κλείστηκε στις φυλακές υψίστης ασφαλείας του Pfäffikon κοντά στη Ζυρίχη. Έπειτα στο Thorberg κοντά στη Βέρνη. Τον Γενάρη του 2003 μετά από απεργία πείνας ενάντια στις συνθήκες κράτησής του και αρκετές άμεσες δράσεις αλληλεγγύης, μεταφέρθηκε στις φυλακές του Chur για λίγο, για να επιστρέψει στο Pfäffikon. Τον Σεπτέμβρη του 2003 οι ιταλοί Carabinieri άσκησαν 50 διώξεις εναντίον κατηγορούμενων οικο-αναρχικών για υποθέσεις σαμποτάζ σε θέρετρα σκι, τηλεοπτικές κεραίες, πυλώνες κλπ, σε μια προσπάθεια να σπάσουν το κλίμα διεθνούς αλληλεγγύης στον Marco. Τον Μάη του 2004 ο Μarco καταδικάστηκε για την εκτέλεση του ελβετού αστυνομικού και αθωόθηκε για την απόπειρα φόνου του δεσμοφύλακα. Καταδικάστηκε τελικά σε επιπλέον 17 χρόνια φυλάκισης και μετακινήθηκε στις φυλακές του Regensdorf όπου βρίσκεται ακόμη.
Σημειώνεται ότι όλα αυτά τα χρόνια στις φυλακές ο Marco δεν έχει κάνει την παραμικρή έκπτωση στη συνείδησή του και παραμένει ένας δραστήριος αναρχικός, γράφοντας κείμενα, οργανώνοντας ένα δίκτυο υποστήριξης κλπ. Οι άθλιες συνθήκες της κράτησής του δείχνουν σίγουρα και τον στόχο των αρχών που είναι να κουρελιαστεί το πνεύμα του Marco και η ενεργή αντίσταση που αντιπροσωπεύει.
Για την αλληλεγγύη στον Marco
Ο Marco Camenisch γεννήθηκε στην Ελβετία το 1952. Στα τέλη του ʼ70, ο Marco, ως μαχητής του κινήματος ενάντια στα πυρηνικά εργοστάσια, συμμετείχε σε πολλούς αγώνες ενάντια στην τοπική μαφία των πυρηνικών. Η άμεση δράση ήταν το θεμέλιο αυτών των αγώνων: Το σαμποτάζ σε πυλώνες ενέργειας, σε πυρηνικά εργοστάσια, επιθέσεις εναντίον ανθρώπων που σχετίζονται με την μαφία των πυρηνικών.
Τον Γενάρη του 1980 ο Marco συνελήφθη και καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για την επίθεση ενάντια στον πυρηνικό σταθμό NOK, που ήταν υπεύθυνος για τη περιβαλλοντική καταστροφή της περιοχής του Grigioni στην Ελβετία. Στη διάρκεια της δίκης, ο Marco αρνήθηκε να καταθέσει οτιδήποτε στο δικαστήριο, παρά μόνο διάβασε μια δήλωση στην οποία ανέλαβε την ευθύνη των δράσεών του σαν ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στα εγκληματικά αφεντικά της ταξικής κυριαρχίας, και υπέρ της απελευθέρωσης της Γης. Τον Δεκέμβρη του 1981, ο Marco δραπέτευσε από τη φυλακή του μαζί με άλλους πέντε κρατούμενους. Ένας δεσμοφύλακας που προσπάθησε να τους σταματήσει έπεσε νεκρός από πυροβολισμό κι ένας άλλος τραυματίστηκε βαριά. Μετά από 10 χρόνια στην παρανομία όπου συνέχισε τον αγώνα, ο Marco συνελήφθη ξανά (1991) αυτή την φορά στην Τοσκάνη της Ιταλίας, και καταδικάστηκε σε 12 χρόνια. Έμεινε εννέα χρόνια στην απομόνωση σε φυλακές υψίστης ασφαλείας, ενώ καταδικάστηκε εκ νέου για μια σειρά ενεργειών σαμποτάζ συμπεριλαμβανομένου του φόνου ενός συνοριοφύλακα τον οποίο αρνείται. Μέσα στο ιταλικόπ σωφρονιστικό σύστημα ο Marco υποβλήθηκε σε τερατώδεις συνθήκες απομόνωσης, που στόχευαν στην αποδόμηση του σκληρού χαρακτήρα του και τη διάρρηξη του δικτύου διεθνούς αλληλεγγύης που προσωποποιήθηκε στον Marco. Η αλληλεγγύη όμως δεν σταμάτησε ποτέ, αντίθετα, ολοένα και εντείνεται, τόσο μέσα από δημόσιες διαδηλώσεις όσο και ενέργειες άμεσης δράσης. Τον Απρίλη του 2002, ο Marco απελάθηκε στην Ελβετία, όπου καταδικάστηκε σε άλλα 8 χρόνια για την απόδραση από τις φυλακές του 1981 και τον φόνο του συνοριοφύλακα. Στην Ελβετία πάλι, ο Marco υποβλήθηκε σε ένα καθεστώς απομόνωσης που περιλάμβανε κάθε είδους κατάχρησης και καταπίεσης όπως συνεχόμενες μεταγωγές, αδιαφορία για την κατάσταση της υγείας του κλπ.
Κάποιες ενέργειες αλληλεγγύης:
25 Ιουλίου 1999 – Novarra, Ιταλία: Διαδήλωση αλληλεγγύης έξω από τη φυλακή όπου κρατούνταν ο Marco.
1 Αυγούστου 1999 – Turin, Ιταλία: Εκρήγνυται μηχανισμός με κόκκινη μπογιά σε υποκατάστημα της Swatch στην οδό Garibaldi.
13 Σεπτέμβρη 2002 � Ημέρα Διεθνούς αλληλεγγύης με τον Marco, ενώ έκλεινε 3 μήνες σε ειδικές συνθήκες κράτησης. Επιπλέον η αλληλογραφία του λογοκρινόταν αυστηρά και τα γράμματα αλληλεγγύης δεν έφταναν ποτέ στα χέρια του, φέρει χειροπέδες σε χέρια και πόδια, και οι συναντήσεις του καθυστερούν μήνες. Όπου πρέπει να υποβληθεί στο μαρτύριο 20 λεπτών μέσα σε ηλεκτρονικό ανιχνευτή, με τα χέρια του δεμένα πίσω από την πλάτη. Γίνονται διάφορες εκδηλώσεις στις πόλεις: Bergamo, Bologna, Firenze, Genova, Napoli, Trieste, Madrid.
14 Σεπτέμβρη 2002 – Turin, Ιταλία: Σπάζεται η βιτρίνα της Credit Suisse στην οδό Bertola.
16 Σεπτέμβρη 2002 – Pavia, Ιταλία: Πυρπολείται μια κεραία κινητής τηλεφωνίας σε αλληλεγγύη με τον Marco και τους φυλακισμένους που αγωνίζονται.
Δεκέμβρης 2002- Rome, Ιταλία: Στέλνεται ένας φάκελος γεμάτος σφαίρες στην ελβετική πρεσβεία της Ρώμης με το μήνυμα: Λευτεριά στον Marco, Θάνατος στο ελβετικό κράτος και τους μπάτσους του.
12 Γενάρη 2003- Paris, Γαλλία: Στη διάρκεια της νύχτας σπάζονται καταστήματα γαλλικών συμφερόντων και γράφονται στους τοίχους συνθήματα αλληλεγγύης στον Marco, κι ενάντια στο ελβετικό κράτος. Φράσσονται με κόλλα οι κλειδαριές των Adia και Adecco (ελβετικά γραφεία εργασίας) και της Lloyd Continental.
18 Γενάρη 2003 – Buenos Aires, Αργεντινή: Αφισοκολούνται οι τοίχοι της ελβετικής πρεσβείας και των ελβετικών αερογραμμών. Ο Marco ξεκινά απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες απομόνωσης. Γίνονται διαδηλώσεις στις Βρυξέλλες μπροστά από την ελβετική πρεσβεία.
18 Γενάρη 2003 – Abetone, Ιταλία: Πυρπολείται το θέρετρο σκι στα Απέννινα και καταστρέφεται ολοσχερώς προκαλώντας ζημιές ύψους 6 εκ. ευρώ, σε αλληλεγγύη με τον Marco κι ενάντια στους εκμεταλλευτές.
20 Γενάρη 2003 – Carrara, Ιταλία: 3 αναμεταδότες κινητής τηλεφωνίας πυρπολούνται σε αλληλεγγύη με τον Marco.
29 Γενάρη 2003 – Bergamo, Ιταλία � Αναμεταδότης του RAI (ιταλική κρατική τηλεόραση) πυρπολούνται.
1 Φλεβάρη 2003 – Barcelona, Καταλωνία: Φράσσονται με κόλλα οι κλειδαριές και τα παράθυρα της ασφαλιστικής εταιρίας Ζυρίχης ενώ γράφονται συνθήματα υπέρ της απελευθέρωσης του Marco και της καταστροφής των φυλακών, κι ενάντια στην πυρηνική ενέργεια.
11 Φλεβάρη 2003 � Imperia: Φωτιά σε αναμεταδότη της Omnitel, σε αλληλεγγύη με τον Marco Camenisch.
Μεταξύ Σεπτέμβρη και Οκτώβρη του 2003, μετά από εντολή του δημόσιου κατήγορου της Γένουας ξεκίνησε μια σειρά διώξεων σε όλη την έκταση του ιταλικού κράτους ενάντια σε συντρόφους που στάθηκαν αλληλέγγυοι στον Marco. Οι διώξεις στόχευαν στους οικο-ακτιβιστές/ οικο-αναρχικούς υπήρξαν ενεργά αλληλέγγυοι με τον Marco. Το κατασταλτικό αυτό μέτρο ξεκίνησε στις 17 Σεπτέμβρη όταν οι ROS (Ειδικά σώματα Καραμπινιέρων, κάτι σαν στρατιωτική αστυνομία) εισέβαλαν στο κελί του Marco και κατέσχεσαν τον υπολογιστή του, τα γράμματα και τις σημειώσεις του. Λίγο αργότερα η Manuella, η σύζυγος του Marco ανακρίθηκε και έγινε έρευνα στο σπίτι της. Και οι δυο τους κατηγορούνται για «τρομοκρατικές δραστηριότητες». Περίπου 100 ιταλοί σύντροφοι από το βορά ως τον νότο, είχαν την ίδια περιποίηση και κάποιοι διώκονται ακόμα.
Για επικοινωνία:
Marco Camenisch,
Postfach 3143,
CH-8105 Regensdorf
Switzerland.
από: http://www.325collective.com/prisons_marco.html
14/3/2007: Η ποινή που επεβλήθηκε στον Marco το 2004, για την εκτέλεση ενός ελβετού συνοριοφύλακα το 1989 στη διάρκεια μιας απόδρασης του, μειώθηκε από το δικαστήριο της Ζυρίχης στις 14 Μαρτίου 2007 από 17 χρόνια σε 8, λόγω του ότι ο Marco έχει ήδη εκτίσει μεγάλο μέρος της ποινής του για αυτήν την ενέργεια αλλά και για υποθέσεις σχετικές με το σαμποτάζ ενάντια σε υποδομές της πυρηνικής βιομηχανίας, στις ιταλικές φυλακές. Στην αίθουσα βρίσκονταν αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες αλληλέγγυοι/ες με τον Marco.
ERDOGAN ELMAS
O ERDOGAN βρίσκεται στην Ελβετία εδώ και 9 χρόνια επαπειλούμενης έκδοσής του στην Τουρκία. Το τουρκικό κράτος προσεγγίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση με εκσυγχρονισμένες μεθόδους διώξεων ανθρώπων που αναζητούν πολιτικό άσυλο στο εξωτερικό. Μια τέτοια περίπτωση είναι και του αντιεξουσιαστή Εrdogan Elmas. Στην τουρκία ο Erdogan έχει συμμετάσχει σε επαναστατικούς εγώνες, ενώ από 16 ετών που ζεί στην ελβετία έχει περάσει διώξεις και εξαντλητικές δίκες. Κατηγορείται για την εκτέλεση ενός αστυνομικού την οποία δηλώνει πως δεν διέπραξε ποτέ, ενώ οι δήθεν μαρτυρίες που υπάρχουν είναι προϊόν βασανιστηρίων. Μια παρόμοια περίπτωση είναι αυτή του Dursum Güner. Από τον Οκτώβρη 2006 μαζί με τον Marco κάνουν απεργία πείνας διεκδικώντας την μή-έκδοσή του στην Τουρκία όπου τον περιμένουν σίγουρα βασανιστήρια, στημένες δίκες κλπ.
Διάφορες ομάδες έχουν ορίσει την 4η Νοέμβρη 2006 ημέρα διεθνούς αλληλεγγύης στους Μarco και Erdogan. Μπορείτε να ενημερώσετε για τυχόν δράσεις αλληλεγγύης σας στο free_Erdogan@gmx.net
ΠΗΓΕΣ – LINKS:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=595553
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=574710
http://switzerland.indymedia.org/it/2004/03/20774.shtml
http://www.spiritoffreedom.org.uk/profiles/marco.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Marco_Camenisch
http://apa.online.free.fr/rubrique.php3?id_rubrique=67
http://apa.online.free.fr/breve.php3?id_breve=2361 // 