10/14/2007
Εκτός από το να καταστέλλει με την παραταξιακή “αστυνομία ειρήνης” διαδηλωτές που συγκρούονται με την αστυνομία στα πέριξ του πανεπιστημίου Του, μια ακόμη προσφορά του δημοκράτη πρύτανη Αναστάσιου Κ. Μάνθου είναι και το σχεδόν καθημερινό βάψιμο των τοίχων μέσα και έξω από το πανεπιστήμιό Του, στο οποίο επιδεικνύεται μια ιδιαίτερη φροντίδα όσον αφορά το “πάτημα” αντιεξουσιαστικών συνθημάτων και αφισσών. Εντάξει ο καθένας είναι ελεύθερος να νοικιάζει διαφημιστικές πινακίδες, τηλεοπτικά σποτ, χώρο σε έντυπα κλπ για να προβάλει το χ ή ψ εμπόρευμα. Εντάξει, πλέον το αυτονόητο είναι πως αν κάτι δεν μεταφράζεται σε κέρδος, σε εμπόρευμα, απλά δεν μετράει. Ποια συνθήματα και μαλακίες. Απλά βρωμίζουν τον χώρο. Που πρέπει να αποδοθεί ολοκληρωτικά στο εμπόρευμα, τη διαφήμισή του, την ανεμπόδιστη κυκλοφορία του. Που πρέπει (σε δεύτερη φάση) να περιφρουρηθεί…
Κάποιος άλλος πάλι, το πήρε πολύ στα σοβαρά αυτό και δεν του βγήκε σε καλό (βλέπε http://directactiongr.blogspot.com/2007/09/27092007.html).
Λέγεται πως με τον επανακαθορισμό του “ασύλου”, θα αποδοθεί στην μορφή “άσυλο” το αρχικό της περιεχόμενο, αυτό δηλαδή της ελευθερίας του λόγου, ευνουχισμένου βέβαια από κάθε πρακτική συνέπεια, απογυμνωμένου από τα μέσα να διαδοθεί στο κοινωνικό πεδίο, να συναντηθεί με την πράξη, με τα υποκείμενα. Σίγουρα, η συζήτηση για το άσυλο είναι στη φάση αυτή μια αποπροσανατολιστική φλυαρία, το μέλλον του φοιτητικού συνδικαλισμού αδιάφορο, η προσωπικότητα του Μάνθου έτσι κι αλλιώς αξιοθρήνητη.
Σα συμπέρασμα κρατάμε την ολοένα και μεγαλύτερη πρακτική δυσκολία, να κολλήσεις μια αφίσσα και να μείνει εκεί μέχρι να τη διαβάσει κάποιος, αν δεν πατηθεί στο πεντάλεπτο από μια “εμπορική” που αναπαράγονται κατά χιλιάδες, να γράψεις ένα σύνθημα και να μη σβηστεί την άλλη μέρα, κι όλα αυτά έχοντας να αντιμετωπίσεις ένα αργόσχολο συνάφι από ασφαλίτες για “εξακρίβωση στοιχείων” και τσαμπουκά, φιλήσυχους νοικοκυραίους που απορρούν “αν δεν ντρέπεστε”, ιδιοκτήτες που “θα πάρουν τηλέφωνο την αστυνομία” και “όχι, οι εμπορικές δεν μας ενοχλούν”, και…και…και… κρατάμε αυτό:
Ε λοιπόν μεγαλύτερη μαλακία από την ελευθερία του λόγου δεν υπάρχει.