Categories
Uncategorized

Τί κάνεις όταν πέσει δακρυγόνο;

Πηγή: το κείμενο κυκλοφορεί ανώνυμα σε διάφορες σελίδες του διαδικτύου. Ελεύθερη μετάφραση.

Το να αναπνέει κανείς μέσα στα δακρυγόνα, ή ακόμα να το νιώθει στα μάτια του, δεν έχει καθόλου πλάκα. Αυτός προφανώς, είναι ο σκοπός τους. Υπάρχουν όμως κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να κάμψουμε την αποτελεσματικότητα των δακρυγόνων, και να μαστε σε θέση να συνεχίσουμε να μαχόμαστε.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμόμαστε σχετικά με τα δακρυγόνα είναι ότι αποτελούν πρωταρχικά ένα όπλο ΦΟΒΟΥ. Ναι το δακρυγόνο είναι ενοχλητικό. Αλλά ο παράγοντας του φόβου που προκαλείται από τις ρίψεις δακρυγόνων είναι ένα πολύ πιο αποτελεσματικό μέσο διάλυσης ενός πλήθους απ’ ότι το ίδιο το δακρυγόνο. Κανόνας πρώτος λοιπόν είναι να ηρεμήσουμε.

Το δακρυγόνο συχνά εκτοξεύεται σε μορφή χειροβομβίδων. Αυτές μπαίνουν στην κάνη ειδικών όπλων και πυροδοτούνται με “άσφαιρα”. Έτσι, όταν ρίξουν δακρυγόνο, θα ακούσετε τον ήχο των όπλων. Μην ανησυχείτε: δεν σας πυροβολούν.

Αφού ακούσετε τον κρότο, κοιτάξτε ψηλά. το βομβίδιο θα κάνει μια παραβολική πορεία προς τον προορισμό του αφήνοντας ένα ίχνος λευκού καπνού. Αν δεν κατευθύνεται κατά πάνω σας, δεν υπάρχει λόγος να μετακινηθείται. Μείνετε ακίνητοι προς το παρόν. Προειδοποιείστε τους ανθρώπους γύρω σας ότι πέφτει δακρυγόνο, και προσπαθείστε να δείτε πού θα προσγειωθεί. Αν πέφτει κοντά σας, προετοιμαστείτε να κρατήσετε την αναπνοή σας εισπνέοντας μια γερή αναπνοή.

Το βομβίδιο θα κάνει μια μικρή έκκρηξη. Συνήθως αυτό θα γίνει όσο είναι ακόμα στον αέρα, αν και όχι πάντα. Ξανά, κάτι τέτοιο έχει μια ψυχολογική επίπτωση αν δεν είναι κανείς εξοικειωμένος. Μετά την έκρηξη, θα παραμείνει ένα μικρό εξάρτημα που βγάζει καπνό. Είναι μεταλλικό και συνήθως στο μέγεθος μιας μπάλας του τέννις. Θα στροβιλίζεται στο έδαφος βγάζοντας δακρυγόνο αέριο.

Ο άνεμος είναι φίλος σου. Κινήσου προς την μεριά απ’ όπου φυσάει. Ο άνεμος θα παρασύρει το μεγαλύτερο μέρος του αερίου μακριά σου. Μην πανικοβάλεσαι. ΜΗΝ ΤΡΕΧΕΙΣ. Ο πανικός είναι ακριβώς το αποτέλεσμα που προσπαθεί να δημιουργήσει η αστυνομία.

Αν έχεις γάντια και κάτι για να καλύψεις το πρόσωπό σου (θα πούμε γι αυτό σε λίγο), μπορείς να σηκώσεις το βομβίδιο και να το πετάξεις πίσω προς την μεριά της αστυνομίας. Αυτό είναι η πιο ενσυνείδητη κίνηση που μπορείς να κάνεις για να προστατέψεις τους φίλους σου στο δρόμο. Το βομβίδιο θα είναι καυτό, οπότε τα γάντια είναι μάλλον απαραίτητα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: το να σηκώσεις το βομβίδιο θα σημαίνει ότι τα ρούχα σου θα ποτίσουν με δακρυγόνο. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως δυσάρεστο και απαιτεί σκληρό πλύσιμο και απορριπαντικό το συντομότερο δυνατόν. Κυρίως: απόφυγε κάθε επαφή μεταξύ των εμποτισμένων ρούχων και του προσώπου σου, καθώς τα χημικά συστατικά παραμένουν ενεργά ακόμα και μέρες αργότερα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: μη σηκώνεις βομβίδιο που δεν έχει σκάσει. Μπορείς να τραυματιστείς αν εκκραγεί στα χέρια σου. Μερικά είναι επίσης, τσούφια. Δεν είναι φρόνιμο πάντως να υποθέσεις ότι ένα βομβίδιο που δεν έχει εκκραγεί είναι τσούφιο.

Υποθέτοντας ότι δεν έχεις μάσκα αερίων (η οποία είναι απαραίτητη για πιο μακροχρόνιες κινήσεις μέσα σ’ ένα περιβάλλον ασφυκτικό από δακρυγόνα), ένα φουλάρι ή άλλα ρούχα εμποτισμένα σε ξύδι ή χυμό λεμονιού θα σου επιτρέψουν να αναπνεύσεις για ένα μικρό διάστημα σχετικά καθαρά, όσο χρειάζεται για να απομακρυνθείς από το πεδίο όπου πέφτουν τα δακρυγόνα. Καλύψου! το ξύδι από μηλίτη μυρίζει λιγότερο και προτιμάται (στμ. προσωπικά δεν το χω δοκιμάσει ποτέ. σ’ ένα σχόλιο στο indymedia όπου αναδημοσιεύτηκε αυτό το κείμενο, γράφτηκε ότι κάτι τέτοιο ίσχυε παλιότερα που τα δακρυγόνα ήταν βασικά, μιας και το ξύδι είναι όξινο, αλλά πλέον χρησιμοποιούμε μααλόξ=βάση μιας και τα δακρυγόνα είναι όξινα, κάτι που έχει νόημα. Ωστόσο σε πρόσφατες πορείες, με το καινούριο staff που πετάει η ελ.ασ. τα μααλόξ μας φάνηκαν μάλλον άχρηστα, αντίθετα, το στιμμένο νεράντζι -όξεινο- που μας προσέφερε άλλος διαδηλωτής μάλλον έκανε δουλειά…). Το να αναπνέεις σε ξύδι δεν είναι ευχάριστο, αλλά σε σχέση με το δακρυγόνο είναι σαν να αναπνέεις σε καθαρό αέρα. Δυστυχώς, η προστατευτική δράση του ξυδιού κρατάει λίγο (μερικά λεπτά), κι έπειτα το φουλάρι σου θα νωτίσει. Μπορείς να έχεις μαζί σου μερικά ακόμη. Το να ξαναδέσεις ένα νωτισμένο φουλάρι στο πρόσωπό σου δεν είναι καθόλου καλή ιδέα. Σιγουρέψου ότι το φουλάρι σου καλύπτει πλήρως την περιοχή της μύτης και του στόματός σου. Πρέπει να φοράς γυαλιά. Γυαλιά αεροστεγή. Το να έχεις έναν οξύ πόνο στο άνω αναπνευστικό σου παλέυεται. Το να σε καιν τα μάτια σου και να τρέχουν ποτάμια δακρύων την ίδια στιγμή, όχι.

Δυο σημαντικές σημειώσεις εδώ: Καταρχήν ΜΗΝ ΦΟΡΑΤΕ ΦΑΚΟΥΣ επαφής σε κάθε εκδήλωση όπου υπάρχει πιθανότητα να γίνει ρίψη δακρυγόνων. Οι φακοί θα παγιδεύσουν το δακρυγόνο πάνω στα μάτια σας, κάτι που εκτός του ότι είναι εξαιρετικά οδυνηρό, θα καταστρέψει την κόρη των ματιών σας. Δεύτερον, σε αρκετά μέρη (στμ. και στην Ελλάδα πρόσφατα με τον “κουκουλονόμο”) έχει εφαρμοστεί πρόσφατα μια νομοθεσία ενάντια στην χρήση μασκών. Σε ορισμένες νότιες πολιτείες κάτι τέτοιο έγινε με το πρόσχημα της Κου Κλουξ Κλαν. Στις μέρες μας κύριος στόχος της νομοθεσίας αυτής είναι οι αντιστεκόμενοι που δεν θέλουν να αναγνωρίζουν τα χαρακτηριστικά τους και να καταχωρούνται στους φακέλους των μυστικών υπηρεσιών. Οπότε, έχετε υπόψην ότι ακόμα και το να φοράς μια μάσκα ή ένα φουλάρι μπορεί να είναι παράνομα. Ναι, το να προστατεύεσαι από την αστυνομική βία, ακόμα και παθητικά, μπορεί να σε οδηγήσει στην φυλακή.

Μια περιγραφή μου του τί αισθάνεται κανείς όταν έρχεται σε επαφή με δακρυγόνο είναι η εξής: νιώθεις σαν το εσωτερικό του κεφαλιού σου να καίγεται από οξύ. Υπάρχει ένας πόνος που σε καίει και πιθανότατα ένα συναίσθημα βλενών, δακρύων και σαλιού να τρέχουν (στμ. δεν είναι παρά οι φυσικές διεργασίες του οργανισμού προκειμένου να ανταπεξέλθει). Φτύσε, φύσα την μύτη σου, κάνε γαργάρες και φτύνε. Αν είναι απαραίτητο, ξέπλυνε τα μάτια σου με τρεχόμενο νερό από μέσα προς τα έξω, βάζοντας το κεφάλι κάτω από τη βρύση και στο πλάι.
ΠΡΟΣΟΧΗ: κάντε μερικές δοκιμές πριν το κάνετε αυτό στην πραγματικότητα. Ελάτε σε επαφή με κοντινές σας ομάδες ακτιβιστών και ενημερωθείτει. Έχετε υπόψην ότι το ξέπλυμα των ματιών για περίπτωση ψεκάσματος με σπρέυ πιπεριού είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία.

Το πως θα αντιδράσει ο κάθε άνθρωπος στο δακρυγόνο, είναι και θέμα οργανισμού. Έχω δει ανθρώπους να ορμάνε απροστάτευτοι στους μπάτσους και να ψεκάζονται για ώρες, μόνο με τη θέληση της δύναμής τους. Ωστόσο μην περιμένετε ότι είναι τόσο εύκολο. Μπορεί να εκπλαγείται όμως.

Τέλος, το διαλυμένο δακρυγόνο πλανάται στον αέρα για ώρες. Τα μάτια, η μύτη, ο λαιμός μπορεί να παραμείνουν ερεθισμένα για αρκετές ώρες μετά την επαφή, ειδικά αν έγινε εκτεταμένη χρήση.

Υπάρχουν δυο βασικοί τύποι δακρυγόνων, τα CS και τα CN. Τα CN είναι 3 με 10 φορές πιο τοξικά από τα CS. Σε υψηλές δόσεις και μέσα σε κλειστούς χώρους μπορούν να αποβούν θανάσιμα. Τα CS από την άλλη, εκτός από τα γνωστά αποτελέσματα, μπορούν να καταλήξουν σε βαριά εγκαύματα και καρδιακές επιπλοκές. Οι επιπτώσεις τους πάντως δεν έχουν ερευνηθεί διεξοδικά.

Βλέπε ακόμα:

Οδηγοί επιβίωσης

Τί κάνεις όταν πέσει δακρυγόνο;

Σε περίπτωση ανάκρισης – Animal Liberation Front

Πρώτες βοήθειες για διαδηλωτές

Κινητά τηλέφωνα: Μιλάτε; Σας ακούμε!

Η εξακρίβωση στοιχείων – De jure plebes

Αντιμετώπιση δακρυγόνων

Τί είναι η απεργία πείνας;

“Οδηγός αυτοπροστασίας” για κάθε ενδιαφερόμενο/η

Categories
Uncategorized

Για τα νέα όπλα καταστολής διαδηλώσεων που δοκιμάστηκαν στην αντι-G20 του Pittsburgh

Αστυνομικοί πειραματισμοί με νέα όπλα στις αντι-G20 διαδηλώσεις του Pittsburgh.

Πηγή: άρθρο της Alisson Kilkenny με τίτλο “Police experiment with new weapon on protesters during G-20

H αστυνομία του Πίτσμπουργκ, με την ευκαιρία της αντισυνόδου, πραγματοποίησε μια επίδειξη δύναμης των τελευταίων τεχνικών “ελέγχου πλήθους” (crowd control) πάνω στους διαδηλωτές, με χρήση “κανονιών ήχου” που τρύπησαν τ’ αυτιά των κατοίκων κοντά στο σημείο της συνόδου οικονομικών ηγετών G20. Οι αρχές της πόλης δήλωσαν πως αυτή ήταν η πρώτη φορά που κάνουν χρήση τέτοιων ηχητικών μέσων, γνωστών επίσης ως “όπλα ήχου”, δημόσια.

Η Lavonnie Bickerstaff από το γραφείο τύπου της αστυνομίας του Πίτσμπουργκ χρησιμοποιεί μια ηπιότερη γλώσσα, με λέξεις όπως “διευρυντές ήχου”, και “μακράς κλίμακας ακουστικές συσκευές”, αναφερόμενη στα νέα όπλα, σε μια απόπειρα να εξορθολογικεύσει όπλα που στην ουσία είναι ιδιαίτερα επώδυνα, ενώ δεν αφήνουν ορατά σημάδια στα θύματά τους. Μια παρόμοια λογική υπήρχε στην μαφία, όπου όσοι ρουφιανεύαν δέρνονταν παντού εκτός από το πρόσωπο. Αν τα θύματα δεν έχουν κάποιες εμφανείς μελανιές να επιδείξουν, είναι ελάχιστα πιθανό να γίνει πιστευτό ότι παρενοχλήθηκαν ή κακοποιήθηκαν.

Αντίθετα με τις συμπιεσμένες χειροβομβίδες (στμ. συνήθως περιέχουν κάτι ανάλογο με τα γνωστά δακρυγόνα), το σπρέυ πιπεριού, και τις ελαστικές σφαίρες (όλα παραδοσιακά όπλα της αστυνομικής καταστολής όσον αφορά τις αντι-G20 διαδηλώσεις), η ζημιά που προκαλούν τα κανόνια ήχου είναι εξολοκλήρου εσωτερική, κι έτσι μόνο σε βίντεο μπορεί να καταγραφεί, αλλά ακόμη και τότε, ο εκκωφαντικός ήχος τους δεν μπορεί να εκτιμηθεί επακριβώς, εκτός κι αν κάποιος εκτεθεί φυσικά σ’ αυτόν.

(οπτικοακουστικό υλικό των κανονιών ήχου παρέχεται παρακάτω. Είναι ξεκάθαρο από τα βίντεο αυτά, ότι είναι εξαιρετικά δυνατοί, τσιριχτοί θόρυβοι που προκαλούν πόνο στ’ αυτιά)

Η “Μεγάλης Εμβέλειας Ακουστική Συσκευή” (long range acoustic device (LRAD)) είναι σχεδιασμένη για μακράς εμβέλειας επικοινωνίες και δρα ως μια “προειδοποίηση αδύνατον να παρακουστεί”, σύμφωνα με την American Technology Corporation (ATC) που έχει αναπτύξει το μηχάνημα αυτό. Η LRAD βασικά έχει την ικανότητα να επικοινωνεί καθαρά από 300 μέτρα μέχρι 3 χιλιόμετρα, είπε ο Robert Putnam, των δημοσίων σχέσεων και επενδύσεων της ATC, σε μια συνέντευξή του στο MSNBC. Έχει ένα επικεντρωμένο αποτέλεσμα. Αυτό που το διαφοροποιεί από διαφορετικά επικοινωνιακά μέσα είναι η ικανότητά του να ακούγεται σαφώς και ξεκάθαρα σε μια μεγάλη απόσταση.

Μόνο που, η αστυνομία δεν προσπαθεί να στείλει κάποιο επείγον σήμα σε συμμάχους 3 χιλιόμετρα μακριά. Αυτό που κάνει είναι κυριολεκτικά να ξεκουφαίνει με τα ακραία ντεσιμπέλ θορύβου κατευθείαν στ’ αυτιά των διαδηλωτών (ή κάθε περαστικού κατοίκου) που βρίσκονται απλά λίγα μέτρα απ’ τα κανόνια. Εξαρτάται από την λειτουργία της LRAD, μπορεί να βγάλει έναν μέγιστο ήχο 145-151 ντεσιμπέλ -ανάλογο ενός πυροβολισμού- σε μια απόσταση ενός μέτρου, σύμφωνα με την ATC. Σχετικές αναφορές του Εθνικού Ινστιτουτου Υγείας (NIH) κάνουν λόγο για μόνιμη απώλεια ακοής που μπορεί να προκύψει από ήχους 110-120 ντεσιμπέλ και πάνω για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ή ακόμα και 75 ντεσιμπέλ, αν η έκθεση στο ηχητικό σήμα διαρκέσει περισσότερο.

Ωστόσο τοποθετείται κάποιος σιγαστήρας, σημειώνει ο Putnam, οπότε η τελική απόδοσή του είναι μικρότερη της μέγιστης, δίνοντας μας την ανακούφιση να γνωρίζουμε ότι το αν θα κουφαθούνε πολίτες επαφίεται στη διακριτικότητα της ασύδοτης αστυνομίας. Στην κλίμακα ντεσιμπέλ, μια αύξηση των 10 (ας πούμε από τα 70 στα 80) σημαίνει ότι ένας ήχος είναι 10 φορές πιο έντονος. Η κανονική φασαρία της κίνησης μπορεί να φτάσει και τα 85 ντεσιμπέλ, αναφέρει το MSNBC, αλλά αυτά τα κανόνια δεν μπορούν να συγκριθούν με το να κάθεσαι δίπλα σ΄ έναν πολύβουο δρόμο της Νέας Υόρκης.

Το BBC ανέφερε το 2005 ότι ο “εκκωφαντικός ήχος μιας LRAD στο υψηλότερό της προσομοιάζει με αυτόν ενός οικιακού ανιχνευτή καπνού, σύμφωνα με την ATC, αλλά όταν αυξάνεται η ένταση στα 150 ντεσιμπέλ, είναι σαν να κάθεσαι 30 μέτρα από έναν κινητήρα τζετ έτοιμου να απογειωθεί, και μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην ακοή αν του γίνει κακή χρήση”.

Αυτή η τεχνολογία έχει εφαρμοστεί ευρεία στο Ιράκ, ως ένα “αντι-αντάρτικο όπλο”, ενώ σε διαδηλώσεις, ηχητικά όπλα έχουν χρησιμοποιηθεί στις Ονδούρες. Η Seattle Weekly αναφέρει ότι το όπλο αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί κάλλιστα ως όργανο βασανισμού, αν υπάρχει κανείς που δε σκέφτεται ήδη ότι αυτή είναι η μόνη του χρήση.

Το ηχητικό οπλοστάσιο πλέον εφαρμόζεται και εγχώρια (στις ΗΠΑ) προκειμένου να φιμώσει την ελευθερία έκφρασης. Διαφημίζεται ως ένας πιο “ανθρώπινος” τρόπος να αντιμετωπίζονται οι διαδηλωτές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι παρά ένας βολικός τρόπος να καταστέλλονται οι πολίτες χωρίς να προκύπτει μετά το πρόβλημα να πρέπει να εξηγήσει κανείς τους πυροβολισμούς στους δημοσιογράφους. Ένα τσούρμο διαδηλωτών που διαμαρτύρονται για τα σπασμένα τύμπανα των αυτιών τους, δε θα βρει εύκολα το δρόμο του προς τα δελτία ειδήσεων.

Σχετικό υλικό. μπορεί να βρεθεί κάτω από το αρχικό άρθρο, εδώ.

|-|-|

Σημείωση της μετάφρασης: Αν και σχετικά “μη-φονικά” όπλα δεν έχουν ακόμα χρησιμοποιηθεί εκτεταμένα στις εγχώριες διαδηλώσεις (παρότι η σχετική συζήτηση επανέρχεται συχνά-πυκνά στη δημοσιότητα), δεν είναι τόσο το πρακτικό ενδιαφέρον της μετάφρασης για το ένα ή το άλλο μέσο, όσο ολόκληρη η τάση προτίμησης μιας άμεσης “φυσικής τιμωρίας” των ενοχλητικών στοιχείων, παρά μια δικονομική αντιμετώπιση, τάση που κυριαρχεί και στο εγχώριο μοντέλο αντιμετώπισης διαδηλώσεων: Στοιχειώδης εξοικείωση με τα δεδομένα του δρόμου στην Ελλάδα συνηγορεί στο ότι η δικαιοσύνη του κράτους εγγράφεται σα σφραγίδα στα κακοποιημένα σώματα των διαδηλωτών, κατά τρόπο συλλογικό και πρωθύστερο αν όχι παντελώς αδιάφορο για τη διάπραξη τυπικά παράνομων πράξεων (δεν “τιμωρείται” δηλαδή τόσο αυτός που “παρανόμησε”, όσο αυτός που ενδέχεται να παρανομήσει, καθώς και όσοι/ες βρίσκονται δίπλα του, ακόμα και συμπτωματικά -στο πνεύμα γνωστής τακτικής αντιεξέγερσης που αναφέρεται συνήθως ως “στράγγισμα του νερού”, απ’ τη γνωστή ρήση του Μάο με τον επαναστάτη που πρέπει να κινείται όπως το ψάρι στο νερό).

Categories
Uncategorized

Η απεργία πείνας

Τί είναι η Απεργία Πείνας

Η απεργία πείνας είναι μια άκρως σοβαρή και υψηλά επικίνδυνη τακτική διαμαρτυρίας στην οποία ένας άνθρωπος αρνείται απλώς να φάει, ούτως ώστε να τραβήξει την προσοχή σε έναν σκοπό ή ένα ζήτημα. Μια απεργία πείνας ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ, κατά συνέπεια, θα έπρεπε να καταφεύγει κανείς σ αυτή μόνο σαν ένα ύστατο βήμα ή σε μια πολύ σκληρή κι έκτακτη κατάσταση.

Σ.τ.μ. Η απεργία πείνας είναι μια υπόθεση εξαιρετικά σοβαρή. Δεν προτρέπουμε κανέναν να καταφύγει σε μιά τέτοια ενέργεια, για κανένα λόγο. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν είναι στο χέρι μας και επειδή ακριβώς είναι μια υπόθεση ζωής και θανάτου, κάποια πράγματα πρέπει να είναι γνωστά. Γι αυτό και η μετάφραση και δημοσίευση του κειμένου.

Κάποια πράγματα που πρέπει να γνωρίζουμε για μια απεργία πείνας:

Πρέπει να πίνουμε άφθονο νερό. Ένας υγιής ενήλικας μπορεί να επιβιώσει δίχως φαγητό για δυο σχεδόν μήνες, αλλά μπορεί ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ χωρίς νερό. Σε σχέση πάντα με το πόσο ακραία είναι μια απεργία πείνας, είναι καλό να πίνουμε αν το επιλέξουμε, χυμούς φρούτων και σούπες, ώστε να παρέχουν στο σώμα μας ένα μίνιμουμ σακχάρων, λιπαρών και βασικών θρεπτικών συστατικών. Το ίδιο όσον αφορά διάφορα συμπληρώματα τροφής.

Βρίσκουμε ένα άνετο σημείο για να διεξάγουμε την απεργία πείνας και παραμένουμε εκεί. Είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε όσο περισσότερη ενέργεια γίνεται στη διάρκεια της απεργίας πείνας. Παραμένουμε λοιπόν σ ενα άνετο σημείο και αποφεύγουμε κάθε σωματική δραστηριότητα, εκτός του να σηκωνόμαστε που και που όρθιοι και να περπατάμε λίγο.

Μένουμε θερμοί στο κρύο και δροσεροί στη ζέστη. Ξεκινώντας μια απεργία πείνας υποβάλλουμε το σώμα μας σε αφάνταση κακοποίηση και κάμπτουμε δραστικά τη φυσική του ικανότητα να προστατεύεται από τις εξωτερικές συνθήκες. Εξ αιτίας αυτού του γεγονότος είναι σημαντικό να έχουμε κατάλληλα ρούχα και προστασία από τις καιρικές συνθήκες της περιοχής. Θα είμαστε πλέον πολύ πιο ευάλωτοι σε περιστατικά υποθερμίας ή πυρετού.

Ανάλογα με τη διάρκεια της απεργίας πείνας, μπορεί να προκληθεί σοβαρή εώς και αμετάκλητη σε ορισμένες περιπτώσεις ζημιά στον οργανισμό. Ακολουθεί μια αναφορά στα βασικά προβλήματα υγείας που εμπλέκονται σε μια απεργία πείνας που κρατάει πάνω από 2-3 εβδομάδες. Αναφέρεται πάντα στην περίπτωση που απεργός δέχεται μόνο νερό και ήταν απόλυτα υγιής όταν ξεκίνησε την απεργία πείνας. Επίσης, κάποια από αυτά είναι μο-νι-μα:

Βλάβες στον μυικό ιστό (μετά τις 4 εβδομάδες περίπου)

Αδυναμία στα οστά (μετά τις 4 εβδομάδες περίπου)

Παραισθήσεις/Απώλεια του προσανατολισμού (μετά από 3 εβδομάδες περίπου)

Πιθανώς μόνιμη εγκεφαλική βλάβη (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Πιθανώς μόνιμη βλάβη εσωτερικών οργάνων (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Πιθανή ρήξη εσωτερικών οργάνων (μετά από 4-5 εβδομάδες)

Θάνατος (μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, ανάλογα και με την κατάσταση της υγείας του απεργού)

Πηγή: http://www.blackcrosscollective.org
[Μετάφραση: …για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Οκτώβριος 2007]

//

1

Categories
Uncategorized

Αντιμετώπιση δακρυγόνων

Δακρυγόνα/ασφυξιογόνα:

Το δακρυγόνο ανακαλύφθηκε από κάποιους αμερικάνους χημικούς στα 1928. Αναπτύχθηκε σαν όπλο στη διάρκεια του ΄Β Παγκοσμίου Πολέμου αλλά χρησιμοποιήθηκε εκτεταμένα για πρώτη φορά στον πόλεμο του Βιετνάμ. Την πιο συχνή του χρήση όμως βρήκε στα επόμενα χρόνια από τις κατασταλτικές δυνάμεις των κρατών ενάντια σε διαδηλώσεις και κινητοποιήσεις του “εσωτερικού εχθρού”. Η χρήση του αποσκοπεί στο να καταστήσει το “θύμα” ανίκανο να αντισταθεί ή να ξεφύγει ώστε να περάσει υπό τον έλεγχο των δυνάμεων της τάξης. Οι πιο κοινοί τύποι δακρυγόνων/ασφυξιογόνων στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι οι: CS (o-chlorobenzylidenemalononitrile) και CN (w-chloroacetophenone). Κάποιες συνέπειες της έκθεσης του οργανισμού σ’ αυτά είναι: έντονος ερεθισμός των ματιών που προκαλεί δάκρια ή και προσωρινή τύφλωση, ερεθισμός των βλενογόννων της μύτης, της τραχείας, των πνευμόνων, βήχας, ερεθισμός του λάρυγγα και του στομάχου, τάση για εμετό, πιθανότητα διάρροιας, άγχος-αύξηση των σφιγμών, εφίδρωση, δερματικοί ερεθισμοί. Σε περιπτώσης εισπνοής μεγάλης ποσότητας, έχει καταγραφεί σε τοξικολογική μελέτη ακόμη και χημική πνευμονίτιδα αλλά και θανατηφόρο πνευμονικό οίδημα, καρδιακές προσβολές, γαστρεντερίτιδα, ηπατοκυτταρικές λοιμώξεις, θάνατοι. Το CS ιδιαίτερα, είναι αλκαλικός διαλύτης σουλφυδρυλικών ομάδων και πιθανόν του DNA. Ενδέχεται λοιπόν να προκαλεί ακόμα και γενετικές μεταλλάξεις.

Η έξαρση των συμπτωμάτων ευνοείται πάντως με τη θερμότητα ή την ξηρασία, ενώ ακόμη και μικρές ποσότητες δακρυγόνου μπορούν να επιφέρουν προσωρινά έντονη δυσφορία σε πολλούς ανθρώπους, πράγμα που το καθιστά κι ένα από τα καθιερωμένα όπλα για τον έλεγχο του πλήθους. Χαρακτηριστική είναι η πρώτη αντίδραση του οργανισμού, βλεφαροσπασμοί, αίσθηση καψίματος και σωματικού πόνου. Συνήθως εκτοξεύονται ως κάνιστρα από ειδικά όπλα κάποια από τα οποία ρίχνουν και 4-5 βλήματα διασποράς. Μην επιχειρήσεις να πιάσεις το βλήμα με γυμνά χέρια γιατί είναι υπερβολικά θερμό, ενώ ο χρόνος που χρειάζεται για να πεταχτεί πίσω αρκεί για να επιδράσει πάνω σου αποτελεσματικά. Μπορεί επίσης να ψεκάζονται από σπρέυ χειρός ή από φισούνες σε μέγεθος πυροσβεστήρα. Στην περίπτωση αυτή μπορούν να προκαλέσουν μέχρι και εγκαύματα πρώτου βαθμού.

Φροντίδα:

Αυτό που επιφέρει συνήθως η έκθεση στο CS ή το CN είναι ερεθισμός των ματιών και της τραχείας, βλεφαροσπασμοί, δάκρυα, βήχας, φτάρνισμα, ρινική καταρροή, μαζί με μια αίσθηση καψίματος στο εκτεθειμένο δέρμα και στο στόμα. Κάποιοι άνθρωποι νιώθουν ναυτία, τάσεις για εμετό, φωτοφοβία, πονοκεφάλους. Τα συμπτώματα αυτά συνήθως εξαφανίζονται λίγες ώρες μετά την έκθεση. Η δυσφορία συνήθως κρατά για μισή το πολύ ώρα, ενώ το σπρέυ πιπεριού μπορεί να ενοχλεί ακόμη και μετά από 2 ώρες. Αυτό που πρέπει να γίνει άμεσα είναι η πρόσβαση σε κάποιο μέρος με καθαρό αέρα, απομάκρυνση από το σημείο όπου έχει πέσει ή έχει ψεκαστεί το δακρυγόνο/ασφυξιογόνο και το ξέπλυμα της επιδερμίδας και των ματιών. ’τομα με διεγνωσμένα αναπνευστικά προβλήματα όπως άσθμα ή εμφύσημα πρέπει να είναι πολύ πιο επιφυλακτικά καθώς ρισκάρουν μια επιδείνωση ή και μονιμοποίηση του προβλήματος σε περίπτωση έκθεσής τους. Το ίδιο όσον αφορά άτομα που φορούν φακούς επαφής, καθώς οι ουσίες που προκαλούν ερεθισμούς παγιδεύονται πίσω απ’ τους φακούς κι έτσι παρατείνεται η έκθεση σ αυτές. Αν ωστόσο φοράς φακούς μην τους πιάσεις παρά μόνο με καθαρά δάχτυλα, μην τους τρίψεις, μην τους πιέσεις.
Όταν λοιπόν πέσει ή ψεκαστεί το δακρυγόνο/ασφυξιογόνο μην πανικοβάλλεσαι και μη τρίψεις τα μάτια σου. Έχε στο μυαλό σου ότι αυτό δεν είναι και το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί. Παρά την σύγχυση και τον πανικό, μπορείς να βρείς κάποια ανοιχτωσιά να καταφύγεις. Μείνε ψύχραιμος και ανάπνεε αργά. Θυμήσου ότι είναι μόνο προσωρινό. Καθησύχασε τους διπλανούς σου αν έχουν καταληφθεί από τον πανικό. Στη συνέχεια, ξέπλυνε το πρόσωπο με ένα διάλυμα αποτελούμενο κατά 50% από νερό και 50% από βασικό διάλυμα (π.χ. Maalox) που θα έχεις παρασκευάσει από πριν, ή άφθονο νερό. Μην καταπιείς! Φύσηξε επίμονα την μύτη σου, ξέπλυνε το στόμα, φτύσε. Στάσου σε κάποιο σημείο με καθαρό αέρα, με το πρόσωπο προς την μεριά του ανέμου. Αργότερα, καλό είναι να κάνεις ένα ντους με δροσερό νερό και σαπούνι. Ξέπλυνε προσεκτικά το κεφάλι, ούτως ώστε το νερό από τα μαλλιά σου να μην τρέχει στα μάτια. Κλείσε τα ρούχα που φορούσες σε σακούλες μέχρι να τα πλύνεις, με ισχυρό βασικό (μη-όξεινο) απορρυπαντικό. Πίνε άφθονο νερό. Σε περίπτωση που αντιληφθείς μακροχρόνια συμπτώματα, όπως ερεθισμούς των ματιών ή αναπνευστικά προβλήματα κάποιες μέρες μετά, αναζήτησε ιατρική βοήθεια. Τις επόμενες μέρες, πίνε άφθονο νερό, ακόμη καλύτερα στίβοντας μέσα λίγο λεμόνι. Κοιμήσου αρκετά και απόφευγε το τσιγάρο, το αλκοόλ, την καφείνη, τα τηγανητά/λιπαρά γεύματα: Βοήθησε το συκώτι σου να αποβάλλει τα τοξικά.

Πρόληψη:

Καλύπτουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος του σώματός μας, ιδιαίτερα αν έχουμε κάποιο έγκαυμα, ξεφλούδισμα από τον ήλιο κλπ, δεν το αφήνουμε σε καμία περίπτωση εκτεθειμένο. Χρησιμοποιούμε αντηλιακό (βασικό) και σε καμμία περίπτωση λοσιόν/έλαια κλπ γιατί παρατείνουν την επίδραση των δακρυγόνων. Στο εμπόριο μπορούν να βρεθούν ειδικές αντι-ασφυξιογόνες μάσκες (οι καλύτερες είναι αυτές που καλύπτουν ολόκληρο το κεφάλι, με φίλτρα τύπου ΝΑΤΟ, ενώ σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να παίρνουμε τις παλιού τύπου οι οποίες περιέχουν ασβέστιο στα φίλτρα), ωστόσο, η κατοχή μιας τέτοιας μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον μας σε μια πιθανή προσαγωγή, εξακρίβωση κλπ. Εναλλακτικά, μπορούμε να έχουμε γυαλάκια κολυμβητηρίου, ή στην χειρότερη περίπτωση ένα καθαρό μαντήλι, ακόμα και ελαφρώς ποτισμένο στο διάλυμα Maalox, ώστε να καλύπτει την μύτη και το στόμα μας.

Πηγές:

www.black-rose.com/radicalhealth.html
www.tao.ca/~plantingseeds/healingtrauma
www.wikipedia.org
Περιοδικό Do or Dire #7

P.O.Box 11303 Portland,OR 97211
or email info@blackcrosscollective.org

[Επιμέλεια-Μετάφραση:…για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Οκτώβριος 2007]

 

Βλέπε ακόμα:

Οδηγοί επιβίωσης

Τί κάνεις όταν πέσει δακρυγόνο;

Σε περίπτωση ανάκρισης – Animal Liberation Front

Πρώτες βοήθειες για διαδηλωτές

Κινητά τηλέφωνα: Μιλάτε; Σας ακούμε!

Η εξακρίβωση στοιχείων – De jure plebes

Αντιμετώπιση δακρυγόνων

Τί είναι η απεργία πείνας;

“Οδηγός αυτοπροστασίας” για κάθε ενδιαφερόμενο/η

Categories
Uncategorized

Η εξακρίβωση στοιχείων

Η εξακρίβωση στοιχείων

Βασικές γνώσεις για την αντιμετώπιση μιας καθημερινής αστυνομικής πρακτικής

Πηγή: Το έντυπο de jure plebes (περί του δικαίου των απλών ανθρώπων, του λαού), τεύχος 2, φθινόπωρο 2004 (για επικοινωνία: radical-lawers@webster.gr). Σημείωση: Δε γνωρίζω κατά πόσο ισχύει ακόμα το e-mail ή αν έχουν κυκλοφορήσει άλλα τεύχη του de jure plebes κλπ.

Τα θέματα που σχετίζονται με την εξακρίβωση στοιχείων, την προσαγωγή στα αστυνομικά τμήματα και τις αστυνομικές έρευνες ρυθμίζονται, μεταξύ πολλών άλλων, στο προεδρικό διάταγμα (π.δ.) 141/1991, το οποίο γεννά κρίσιμα ζητήματα ουσίας που θέτουν σημαντικά ατομικά δικαιώματα στην «γκρίζα ζώνη» μιας διακριτικής ευχέρειας των οργάνων της αστυνομίας.

Η αστυνομία δικαιούται να μας υποβάλλει σε εξακρίβωση στοιχείων, ζητώντας την επίδειξη των σχετικών εγγράφων με παράλληλη επίδειξη της ταυτότητας του οργάνου, αν αυτό έχει πολιτική περιβολή. Μετά την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας ολοκληρώνεται η διαδικασία, και, υπό κανονικές συνθήκες, δεν υφίσταται υποχρέωση απάντησης σε άλλες ερωτήσεις, χωρίς αντίστοιχα δυνατότητα προσαγωγής μας στο αστυνομικό τμήμα. Για να γίνει νόμιμα κάτι τέτοιο πρέπει, σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 15 περ. ΄θ του παραπάνω π.δ., είτε να μην φέρει ο πολίτης αστυνομική ταυτότητα ή διαβατήριο, είτε εξαιτίας του τόπου, του χρόνου, των περιστάσεων και της συμπεριφοράς του να δημιουργείται στους αστυνομικούς η υπόνοια πρότερης διάπραξης εγκληματικής ενέργειας. Έτσι, αν δεν συντρέχει μία εκ των περιστάσεων (το οποίο φυσικά εναπόκειται στην αξιολογική κρίση των οργάνων…) δεν είναι νόμιμη η προσαγωγή στο τμήμα. Η συχνή αντίθετη πρακτική λαμβάνει χώρα υπό τον μανδύα ανάγκης ελέγχου για την ύπαρξη ανεκτέλεστων ποινικών αποφάσεων. Η διόγκωση όμως του σχετικού (χρονικού και ψυχολογικού) βάρους στον πολίτη είναι απαράδεκτη, ερμηνεία που έγινε δεκτή και από το Συνήγορο του Πολίτη στο εμπεριστατωμένο πόρισμά του με θέμα «Νόμιμες προϋποθέσεις προσαγωγών και αστυνομικών ερευνών» από τον Ιούνιο του 2003.

Σε περίπτωση προσαγωγής, ο χρόνος παραμονής στο τμήμα δεν πρέπει να υπερβαίνει τον απολύτως προσήκοντα, σε αντίθετη δε περίπτωση εκφράζουμε κομψά τη δυσαρέσκειά μας, για να απεμπλακούμε όσο το δυνατόν νωρίτερα. Επομένως, η εξακρίβωση φυγοδικίας ή φυγοποινίας δεν επιτρέπεται να διαρκεί για ώρες. Τυχόν διαβεβαιώσεις περί μη σύλληψης ή ύπαρξης κατηγοριών ελάχιστη σημασία έχουν, αφού η κράτηση, ως παρεμπόδιση της ελευθερίας της κίνησης, είναι πραγματικό γεγονός ανεξάρτητα από το νομικό χαρακτηρισμό της.

Σε περίπτωση διατύπωσης άλλων ερωτήσεων, άσχετων με τη διαπίστωση των στοιχείων μας, όπως π.χ. σχετικών με τις πολιτικές μας απόψεις, την οικογενειακή μας κατάσταση ή τις σεξουαλικές μας προτιμήσεις συνίσταται η μη απάντηση, διότι αυτές αφορούν προσωπικά μας δεδομένα που δεν (πρέπει να) αφορούν την αστυνομία. Βέβαια συχνά χρησιμοποιείται στο δρόμο σε περίπτωση σχετικής άρνησης η, παντελώς καταχρηστική, απειλή προσαγωγής στο τμήμα για «διακρίβωση του γνησίου της ταυτότητας» ως «καψόνι» για την απροθυμία του ερωτωμένου.

Δακτυλοσκόπηση και φωτογράφηση, κατά τα άρθρα 27 παρ. 1 εδ. η’ και 29 παρ. 1 εδ. γ’ π.δ. 342/1977, επιτρέπεται μόνο όταν υπάρχει εξατομικευμένη υπόνοια τέλεσης εγκλήματος, επομένως όχι σε περίπτωση προσαγωγής για εξακρίβωση. Σε κάθε περίπτωση είναι σημαντική η διευκρίνιση της νομικής μας θέσης (μάρτυρα, κατηγορουμένου ή απλώς προσαχθέντα) για την άσκηση των σχετικών δικαιωμάτων.

Οι έρευνες της αστυνομίας, που ρυθμίζονται από τα άρθρα 94 εδ. α’ και 96 παρ. 3 εδ. α’ και β’ του π.δ. 141/1991, διακρίνονται σε σωματικές, σε έρευνες σε μεταφορικά μέσα και σε έρευνες σε κατοικίες. Κανονικά η σωματική έρευνα, εκτός από τις περιπτώσεις των σωματικών ερευνών στα πλαίσια προανάκρισης για ένα συγκεκριμένο αδίκημα, μπορεί να γίνει μόνον αν υπάρχει σοβαρή και βάσιμη υπόνοια ή απόλυτη ανάγκη, οπότε ο πολίτης δικαιούται σε διευκρίνιση για ποιο αδίκημα θεωρήθηκε ύποπτος. Η έκφραση δυσαρέσκειας λόγω έρευνας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιβαρυντικό στοιχείο, αφού από πουθενά δεν προκύπτει έννομη υποχρέωση του πολίτη να είναι πρόθυμος και χαμογελαστός απέναντι στους ελέγχοντες αστυνομικούς. Η σχετική, τέλος, θεμελίωση σοβαρής υπόνοιας τέλεσης αξιόποινης πράξης αποκλειστικά λόγω της παρουσίας σε συγκεκριμένο δημόσιο χώρο (π.χ. πλατεία Εξαρχείων στην Αθήνα ή πλατεία Ναυαρίνου στη Θεσσαλονίκη) κρίνεται καθ’ όλα παράνομη, διότι η σχετική ελευθερία εμπίπτει στο απόλυτο προστατευτικό πεδίο του δικαιώματος στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας (άρθ. 5 παρ. 1 Συντάγματος).

Η έρευνα πρέπει να γίνεται με τρόπο που να σέβεται την αξιοπρέπεια του ατόμου και σε γυναίκα μόνο από γυναίκα αστυνομικό και, αν δεν υπάρχει τέτοια, από άλλη γυναίκα που διαλέγει ο άντρας αστυνομικός. Αν σκοπός της έρευνας είναι η ανεύρεση συγκεκριμένου εγγράφου ή αντικειμένου, ο αστυνομικός οφείλει να ζητήσει κατ’ αρχάς την αυτόβουλη παράδοσή του από τον πολίτη (π.χ. κέρματα και αναπτήρες στο γήπεδο). Με τις ίδιες προϋποθέσεις και την ίδια διαδικασία γίνεται έρευνα σε μεταφορικά μέσα και σε μεταφερόμενα αντικείμενα (π.χ. μια βαλίτσα σε ένα αυτοκίνητο).

Η έρευνα σε κατοικία (στην έννοια της κατοικίας εμπίπτει και κάθε κατάλυμα που χρησιμοποιείται για διαβίωση ή εργασία και δεν είναι προσιτό σε όλους, π.χ. αντίσκηνο ή δωμάτιο ξενοδοχείου) όταν δεν ενεργείται προανάκριση ή ανάκριση, ονομάζεται αστυνομική- προληπτική έρευνα και μπορεί να γίνει μόνο με τη ρητή συναίνεση του/της ενοίκου της. Αντίθετα όταν πρόκειται για έρευνα σε κατοικία στα πλαίσια ανάκρισης ή προανάκρισης είναι υποχρεωτικό να ανοίξουμε την πόρτα. Έτσι, αφού ζητήσουμε από αυτούς που διεξάγουν την έρευνα, και είναι πάντα τουλάχιστον δύο, τα στοιχεία τους και μας επιδείξουν το ένταλμα έρευνας, ανοίγουμε, αλλιώς έχουν το δικαίωμα να παραβιάσουν την πόρτα. Κατά τη διεξαγωγή της έρευνας είναι δικαίωμα του ενοίκου, και μάλιστα μεγάλης πρακτικής χρησιμότητας, η αυτοπρόσωπη παρουσία του, γι’ αυτό μπορούν να γίνουν υποδείξεις για την κατά σειρά έρευνα των επιμέρους χώρων.

Έρευνα τη νύχτα απαγορεύεται να γίνει χωρίς την παρουσία δικαστικού λειτουργού. Νύχτα θεωρείται το διάστημα από 8 μ.μ. ως 6 π.μ. το χειμώνα (1 Οκτωβρίου-31 Μαρτίου) και από 9 μ.μ. ως 5 π.μ. το καλοκαίρι (1 Απριλίου-30 Σεπτεμβρίου). Έρευνα τη νύχτα επιτρέπεται μόνο αν υπάρχει ένταλμα σύλληψης, αν εκείνη την ώρα στην κατοικία τελείται αυτόφωρο κακούργημα ή πλημμέλημα ή παίζονται κατ’ επάγγελμα τυχερά παιχνίδια ή γίνονται κατ’ επάγγελμα ακολασίες. Όταν τελειώσει η έρευνα συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται και από τον ένοικο, αφού πρώτα ελεγχθεί η καταγραφή όλων των αντικειμένων που τυχόν κατάσχονται. Επίσης ο ένοικος ζητάει και παίρνει εκείνη την ώρα αντίγραφο της έκθεσης έρευνας.

Κλείνοντας να επισημάνουμε ότι είναι απολύτως απαραίτητο να έχουμε κατά νου πως όσο σημαντική είναι η γνώση των δικαιωμάτων μας σε περίπτωση που αντιμετωπίζουμε κάποια από τις παραπάνω καταστάσεις, άλλο τόσο είναι σημαντικό οι αντιδράσεις μας να είναι ψύχραιμες και σταθμισμένες. Κι αυτό γιατί η εφαρμογή της διακριτικής ευχέρειας, στην οποία αναφερθήκαμε παραπάνω, από τη μεριά ενός μηχανισμού που σε πάμπολλες περιπτώσεις έχει αποδείξει την απαξιωτική του στάση απέναντι στα δικαιώματα, είναι εξαιρετικά πιθανό να μην κινείται στην κατεύθυνση που πιστεύουμε ότι αξίζουμε.

Categories
Uncategorized

Πρώτες βοήθειες για διαδηλωτές

Πρώτες βοήθειες για διαδηλωτές

Σε μια διαδήλωση υπάρχει συχνά ένα ενδεχόμενο τραυματισμού. Δεδομένου ότι η προοπτική μεταφοράς σε νοσοκομείο δεν είναι πάντα ότι ευκολότερο (υπάρχει πάντα η πιθανότητα σύλληψης, το θέμα της απόστασης, του χρόνου…), αλλά ούτε κι ότι καλύτερο (μιας και συχνά μετά από περιπτώσεις σύγκρουσης στο δρόμο, οι μπάτσοι «κόβουν κίνηση» έξω από τα κοντινότερα νοσοκομεία για τραυματίες), θεωρούμε ότι είναι χρήσιμο για όποιον επιλέγει να βρεθεί σε μια διαδήλωση να γνωρίζει κάποια βασικά πράγματα ώστε να αντιμετωπίσει μια κατάσταση κινδύνου. Το βασικότερο σε μια σύγκρουση στο δρόμο είναι να διατηρούμε πάντοτε τη ψυχραιμία μας. Σκοπός της καταστολής, είναι να σπείρει ανάμεσά μας τον φόβο. Ο πανικός είναι λοιπόν σε μια τέτοια περίπτωση ο χειρότερος σύμβουλος. Η λογική του «να σώσω το τομάρι μου», είναι που παράγει τα ποδοπατήματα διαδηλωτών, την ηττοπάθεια, και τελικά τις εκτεταμένες συλλήψεις και στρώνει το έδαφος για την αστυνομική κακοποίηση και την καταστολή.

Ο οδηγός που ακολουθεί, βασίζεται σε αντίστοιχους οδηγούς ιατρικών ομάδων όπως οι Action Medics UK και η Black Cross Health Care Collective οι οποίοι απευθύνονται κυρίως σε γιατρούς και αφορούν την περίθαλψη τρίτου προσώπου, μπορεί ωστόσο να φανεί αρκετά χρήσιμος, ώστε να φροντίσουμε τον εαυτό μας ή κάποιον άλλο διαδηλωτή σε περίπτωση τραυματισμού. Είναι σημαντικό να έχουμε πάντοτε τη συγκατάθεση του ανθρώπου που προσπαθούμε να βοηθήσουμε. Εξ αιτίας της κατάστασης που θα επικρατεί εκείνη τη στιγμή, κάθε προσέγγιση μπορεί να θεωρηθεί ως επίθεση ή ακόμα ως απόπειρα σύλληψης…

Πάνω απ’ όλα απαιτείται ψυχραιμία, αν δεν είμαστε σίγουροι για κάτι (όπως για το πώς ακριβώς πρέπει να αντιδράσουμε ή για το αν ο τραυματίας θέλει τη βοήθειά μας), περιττό να πούμε, ότι δεν το επιχειρούμε.

-Τι κάνουμε σε περίπτωση τραυματισμού από δακρυγόνο:

Σε περίπτωση που ο τραυματίας φοράει φακούς επαφής, του ζητάμε να τους βγάλει, ώστε να μην τραυματιστεί ο κερατοειδής χιτώνας του ματιού. Οι φακοί έπειτα είναι για πέταμα, δεν υπάρχει τρόπος καθαρισμού. Ένα προληπτικό μέσο θα ήταν η χρήση μάσκας, ή γυαλιών κολυμβητηρίου.
Απομακρύνουμε τον τραυματία από το σημείο που έπεσαν τα δακρυγόνα.
Αφαιρούμε το ρούχο πάνω στο οποίο έχει πέσει δακρυγόνο.
Ξεπλένουμε πολύ προσεκτικά τα μάτια του με κάποιο βασικό διάλυμα (π.χ. Maalox), ή τουλάχιστον με άπλετο δροσερό νερό (αυτό ίσως τσούξει περισσότερο, τουλάχιστον στην αρχή). Όχι ζεστό νερό: ανοίγουν οι πόροι του δέρματος και απορροφούν το δακρυγόνο.
Αφήνουμε τα δάκρυα να «κάνουν τη δουλειά τους», χωρίς να τρίβουμε ή να σκουπίζουμε τα μάτια.
Παροτρύνουμε τον τραυματία να κρατάει τα μάτια του ανοιχτά, να φτύνει και να φυσάει την μύτη του, ενώ τον βοηθάμε να καθίσει σε ανοιχτό μέρος, όπου κάνει ρεύμα, ώστε να εξατμιστεί το δακρυγόνο που απέμεινε.

-Σε περίπτωση εξωτερικής αιμορραγίας:

Σκοπός μας είναι α) να σταματήσουμε την αιμορραγία, β) να αποτρέψουμε κάποιο σοκ, γ) να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο μόλυνσης.

Τι να κάνουμε:

Εκθέτουμε ολόκληρη την πληγή, βγάζουμε από πάνω τα ρούχα.
Ελέγχουμε αν υπάρχει κάποιο κάταγμα ή αν έχει εισχωρήσει κάποιο ξένο σώμα στην πληγή.
Αν δεν ισχύει κάτι από το «2» πιέζουμε την πληγή με ένα κομμάτι ύφασμα ή βαμβάκι, αλλιώς χρησιμοποιούμε λαστιχένια γάντια, ή προτρέπουμε τον τραυματία να μας βοηθήσει με το χέρι του.
Δεν προσπαθούμε να αφαιρέσουμε το ξένο σώμα (π.χ. κομμάτι γυαλί) από την πληγή. Κάτι τέτοιο αυξάνει τον κίνδυνο επέκτασης της πληγής ή/και μόλυνσης.
Εφαρμόζουμε έμμεση πίεση (γύρω από την πληγή) ώστε να σταματήσουμε την αιμορραγία.
Σηκώνουμε ψηλά το μέλος του σώματος που έχει χτυπηθεί.
Βοηθούμε τον τραυματία να ξαπλώσει ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού από το σοκ ή/και την πτώση.
Καλύπτουμε την πληγή προσεκτικά με επίδεσμο, σιγουρεύοντας ότι η κυκλοφορία του αίματος γίνεται κανονικά ως τα άκρα, αν ο επίδεσμος γεμίσει αίμα, χρησιμοποιούμε και δεύτερο επίδεσμο από πάνω.
Προσέχουμε μην καταληφθεί από σοκ, ενώ ψάχνουμε να βρούμε κάποιον ιατρό. Σε περίπτωση που έχει κοπεί αρτηρία, ένας καλός επίδεσμος μπορεί να κρατήσει την αιμορραγία για λίγα λεπτά αλλά είναι αναγκαία η μεταφορά σε νοσοκομείο.

-Σε περίπτωση εσωτερικής αιμορραγίας

Κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μετά από κάποιο πολύ σκληρό χτύπημα. Αν ο τραυματίας μοιάζει να έχει υποστεί σοκ, χωρίς κάποια φανερή απώλεια αίματος, είναι δείγμα εσωτερικής αιμορραγίας.
Κάποια σημάδια είναι:
Xλωμάδα
Κρύο, ιδρωμένο δέρμα
Γρήγορος κι αδύναμος παλμός
Σωματικός πόνος
Δίψα
Σύγχυση, υπερ-κινητικότητα και ενοχλήσεις, οδηγώντας πιθανόν σε κατάρρευση ή λιποθυμία
Μελανιές πάνω από το σημείο του χτυπήματος
Αιμορραγία από τις σωματικές οπές (π.χ. αυτιά)
Ανεξήγητο (εσωτερικό) φούσκωμα ή πρήξιμο.

Τι να κάνουμε:

Σε περίπτωση που όλα δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με εσωτερική αιμορραγία, κανονίζουμε άμεσα εισαγωγή του τραυματία σε νοσοκομείο, ενώ προσπαθούμε να ελαχιστοποιήσουμε την περίπτωση σοκ, βοηθώντας τον να ξαπλώσει έχοντας ελαφρά υπερυψωμένα τα πόδια, και χαλαρώνουμε τα ρούχα που τον στενεύουν.

-Σε περίπτωση Σοκ

Έχουμε στο μυαλό μας ότι το Σοκ μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο.
Συνήθη σημάδια είναι:
Ασθενής και ταχύτατος παλμός
Επιτάχυνση των εισπνοών (σε πάνω από 30 ανά λεπτό)
Κρύο και ιδρωμένο δέρμα
Δίψα
’γχος
Ναυτία
Λήθαργος, σύγχυση
Σταχτί πρόσωπο
Ασυνειδησία

Τι να κάνουμε:

Αν είναι δυνατό, προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε την πηγή του άγχους (π.χ. κάποιο τραύμα, έγκαυμα).
Βοηθούμε να ξαπλώσει με τα πόδια ελαφρά υπερυψωμένα
Χαλαρώνουμε κάθε στενό ρούχο
Αδειάζουμε τον γύρω χώρο, δεν μαζευόμαστε όλοι από πάνω…
Αν έχει κρύο ή κακοκαιρία, τόσο του παρέχουμε ένα δεύτερο ρούχο ή κάποιο σκέπασμα, δεν χρησιμοποιούμε καλοριφέρ ή κάποια άλλη πηγή θερμότητας.

-Διάσειση / Αιμάτωμα

Προέρχονται από χτυπήματα στο κεφάλι, η διάσειση είναι κάτι σαν μελανιά στον εγκέφαλο, ενώ το αιμάτωμα είναι εσωτερική αιμορραγία. Ο καθένας που δέχτηκε ένα χτύπημα στο κεφάλι, πρέπει να εξεταστεί για ενδεχόμενο διάσεισης ή αιματώματος. Δεν αφήνουμε ποτέ κάποιον χτυπημένο στο κεφάλι μόνο του, καθώς έχει άμεση ανάγκη εξέτασης.
Κάποια σημάδια είναι:
Ολοένα και χειρότερος πονοκέφαλος
Τάση για εμετό
Ζαλάδα, αίσθηση πνιγμού
Προβλήματα στην όραση
Καθυστερημένες, ανακριβείς αντιδράσεις σε μια από τις δυο πλευρές του σώματος
Σπασμοί
Σημάδια κάποιας κρανιο-εγκεφαλικής κάκωσης (διαστολής της κόρης του ματιού, αιμορραγία πίσω από τα αυτιά, κιτρινωπό υγρό τρέχει από τα μάτια).
Βαθιές σχισμές στο δέρμα του κεφαλιού.

Τι να κάνουμε:

’μεση εισαγωγή σε νοσοκομείο! (το πολύ, μέσα σε 24 ώρες). Αν ο τραυματίας έχει χάσει τις αισθήσεις του δεν επιχειρούμε να τον κουβαλήσουμε. Υπάρχει κίνδυνος να επιδεινωθούν τα τραύματά του. Αναζητάμε άμεσα ιατρική βοήθεια.

-Εγκαύματα:

Σκοπός μας είναι να μειώσουμε όσο το δυνατόν το κάψιμο και το πρήξιμο, και να ελαχιστοποιήσουμε τον κίνδυνο μόλυνσης. Έχουμε κατά νου ότι οι πιθανότητα μόλυνσης στα εγκαύματα είναι πολύ μεγαλύτερη απ’ ότι σε τραύματα που προκαλούν αιμορραγία. Επίσης, είναι υψηλή η πιθανότητα κάποιου σοκ ή λιποθυμίας, καθώς ο τραυματίας χάνει γρήγορα μεγάλο μέρος των υγρών του οργανισμού του.
Τα εγκαύματα μπορούν να είναι είτε επιφανειακά-πρώτου βαθμού (κοκκινίλες, πρηξίματα …) είτε δευτέρου βαθμού (οδυνηρές κοκκινίλες, ξεφλούδισμα, φουσκάλες) είτε τρίτου βαθμού (λιωμένο δέρμα συχνά με απώλεια αισθήσεων λόγω της βλάβης στο νευρικό σύστημα). Τα εγκαύματα δευτέρου ή τρίτου βαθμού απαιτούν άμεση μεταφορά σε νοσοκομείο.

Τι να κάνουμε:

Ρίχνουμε άμεσα δροσερό νερό
Αφαιρούμε κάθε ρούχο από το έγκαυμα εκτός αν έχει κολλήσει στο δέρμα
Αφαιρούμε κάθε τι που στενεύει το δέρμα (π.χ. δαχτυλίδια, ρολόγια)
Κρατάμε απλωμένη την περιοχή που κάηκε, ώστε να αποτρέψουμε πιθανή παραμόρφωση (λόγω των ουλών που θα ανοίξουν)
Κρατάμε την περιοχή που κάηκε ψηλά, ώστε να μην πρηστεί (π.χ. πόδια)
Καλύπτουμε απαλά με αποστειρωμένο, μη-χνουδωτό ύφασμα.
Δε χρησιμοποιούμε κρέμες για εγκαύματα, δεν φέρνουμε τίποτα σε επαφή με την πληγή.

-Κατάγματα:

Μέχρι την ακτινογραφία, φροντίζουμε κάθε πιθανό κάταγμα σαν κάταγμα.
Σημάδια:
πρόβλημα στην κίνηση
Πόνος, εκτεταμένος ή επικεντρωμένος
Πρήξιμο ή μελανιά
Παραμόρφωση
Χαλαρότητα
Ήχοι κατά την κίνηση
Πρόβλημα στην κυκλοφορία, τις αισθήσεις, την κίνηση
Πληγές, σουβλιές στο κόκαλο

Τι να κάνουμε:

Ακινητοποίηση
Ξεκούραση, απαλλάσσουμε το χτυπημένο μέλος από κάθε πίεση
Βάζουμε πάγο: αυτό θα το κρατήσει κρύο για 20-30 λεπτά τουλάχιστον
Το κρατάμε σταθερό, με ελαστικό επίδεσμο.
Ψηλά, πάνω από το επίπεδο της καρδιάς του τραυματία
Μεταφορά σε νοσοκομείο

***

Βλέπε ακόμα:

Οδηγοί επιβίωσης

Τί κάνεις όταν πέσει δακρυγόνο;

Σε περίπτωση ανάκρισης – Animal Liberation Front

Πρώτες βοήθειες για διαδηλωτές

Κινητά τηλέφωνα: Μιλάτε; Σας ακούμε!

Η εξακρίβωση στοιχείων – De jure plebes

Αντιμετώπιση δακρυγόνων

Τί είναι η απεργία πείνας;

“Οδηγός αυτοπροστασίας” για κάθε ενδιαφερόμενο/η

Categories
Animal Liberation Front

Σε περίπτωση ανάκρισης – ALF

Σε περίπτωση ανάκρισης – ALF

Το παρακάτω άρθρο κυκλοφόρησε από ακτιβιστές του Animal Liberation Front στις ΗΠΑ και αναφέρεται συγκεκριμένα στην περίπτωση ανάκρισης από πράκτορες του FBI ή των τοπικών αστυνομιών, εξηγώντας για ποιό λόγο η καλύτερη επιλογή είναι να παραμείνεις σιωπηλός/η, κάνοντας μια αναφορά στις βασικές ανακριτικές μεθόδους της αμερικανικής αστυνομίας βάσει των εμπειριών των ακτιβιστών. Οι αναλογίες με την ελληνική περίπτωση είναι παραπάνω από προφανείς, γι αυτό και η χρησιμότητα του άρθρου, που δημοσιεύεται εδώ με κάποιες ευνόητες μετατροπές.

Κατ΄ αρχήν, αρνήσου οποιαδήποτε επικοινωνία με τους πράκτορες. Έχε υπόψη ότι αποτελεί αδίκημα η ψευδομαρτυρία ενώπιον πρακτόρων του FBI ή άλλων ομοσπονδιακών ανακριτών. Μιλώντας τους, μάλλον σκάβεις το λάκκο σου, μιας και μπορεί να σου επιβληθεί ακόμα και ποινή για δυο δηλώσεις όπου, είτε λόγω φόβου-είτε επειδή ξέχασες κάτι, έπεσες σε βασικές ανακρίβειες.

Είναι επίσης επικίνδυνο να προσπαθήσεις να τους ξεγελάσεις. Είναι εκπαιδευμένοι να αποσπούν πληροφορίες από ανθρώπους, και να εντοπίζουν αυτούς που ψεύδονται. Έχουν μάθει πώς να κάνουν τους ανθρώπους να «σπάνε» κάνοντάς τους να νιώθουν φοβισμένοι, απομονωμένοι, ένοχοι ή και αγενείς. Εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη, την ειλικρίνεια και την ευαισθησία ανθρώπων για να μαζέψουν περισσότερες πληροφορίες και να παρενοχλήσουν εντονότερα αγωνιστές. Προτιμούν να τους πεις ψέματα από το να μη μιλήσεις καθόλου, οπότε κράτα το κεφάλι ψηλά και μη λες κουβέντα!

Παρακάτω, ακολουθεί μια λίστα από τα κυριότερα βρώμικα κόλπα που χρησιμοποιούν οι ανακριτές ενάντια σε αγωνιστές για να τους «σπάσουν»:

1) «Οι φίλοι σου μας τα ‘παν όλα, γιατί δε μιλάς κι εσύ να ξεμπερδεύεις;» – Θα σου πουν πως οι φίλοι σου σε πρόδωσαν ελπίζοντας να σε κάνουν κι εσένα να ρουφιανέψεις εναντίον τους. Κάτι τέτοιο είναι συνήθως ψέμμα, ωστόσο, ακόμα κι αν σε είχαν προδώσει, πώς ακριβώς θα σε ωφελούσε να καταθέσεις κι εσύ εναντίον του εαυτού σου;

2) «Αν δεν μιλήσεις, θα προφυλακιστείς». – Αυτό τις περισσότερες φορές είναι λόγια του αέρα. Δεν πρόκειται να προφυλακιστείς απλά και μόνον επειδή δεν έχουν αρκετά στοιχεία εναντίον σου ώστε να κατοχυρώσουν νομικά κάτι τέτοιο. Αν μιλήσεις, μπορεί απλά να τους δώσεις τις πληροφορίες που χρειάζονται, οπότε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να παραμείνεις σιωπηλός/η. Αν πάλι πρόκειται πράγματι να προφυλακιστείς, αυτό θα το κάνουν έτσι κι αλλιώς.

3) «Πες μας αυτό που θέλουμε, και δε θα σε ξαναενοχλήσουμε». – Οι πράκτορες μπορούν να σου υποσχεθούν οτιδήποτε προκειμένου να σε κάνουν να μιλήσεις. Ωστόσο, παρατήρησε ότι όταν υπογράψεις τη δήλωση που θα σε ενοχοποιεί, αυτοί δεν υπογράφουν ανάλογα κάτι που να τους δεσμεύει να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Απλά λένε ψέμματα. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να τους εμπιστεύεστε.

4) «Τα ξέρουμε όλα όσα έχεις κάνει, κι έχουμε αποδείξεις για να σε χώσουμε μέσα» – Αν ήταν έτσι, απλά θα προχωρούσαν να σε καταδικάσουν. Συνήθως αυτό είναι ένα ακόμη ψέμμα, αν και μερικές φορές θα σου δείξουν ή θα σου αναφέρουν τα «αποδεικτικά στοιχεία» που έχουν εναντίον σου. Αυτά τα «αποδεικτικά στοιχεία» θα έχουν προσληφθεί παράνομα – πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο δικαστήριο – ή θα είναι απλά ψέμματα π.χ. «βρέθηκαν δαχτυλικά αποτυπώματά σου», τα οποία πιστεύουν ότι προσεγγίζουν αρκετά την πραγματικότητα ούτως ώστε να σε τρομάξουν. Σου λένε και σου δείχνουν τα «αποδεικτικά στοιχεία» αυτά, με την ελπίδα να σε «σπάσουν» και να καταθέσεις οτιδήποτε, καθώς, σε αντίθεση με τις ψευδομαρτυρίες και τα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν αποσπάσει παράνομα, η κατάθεσή σου είναι κάτι που μπορούν να χρησιμοποιήσουν σε μια δίκη. Και θα τη χρησιμοποιήσουν σαν το κύριο αποδεικτικό στοιχείο εναντίον σου. Το επιμύθιο της ιστορίας αυτής είναι: μη λέτε τίποτα.

5) «Φαίνεσαι έξυπνο άτομο, έχεις μέλλον μπροστά σου. Δε θες να καταστρέψεις τη ζωή σου, έτσι δεν είναι;». – Θα κάνουν σαν να νοιάζονται πραγματικά για την κατάστασή σου και ότι δήθεν προσπαθούν να σε βοηθήσουν. Αλλά, για κάποιο λόγο δεν μπορούν να σε βοηθήσουν, εκτός αν τους μιλήσεις. Η αλήθεια είναι ότι φυσικά, δεν τους καίγεται καρφί για σένα. Είναι απλά ένας ακόμη τρόπος για να σε χειραγωγήσουν ώστε να τους μιλήσεις. Κράτα στο μυαλό ότι δρουν βάσει εντολών, όχι προσωπικών «συμπαθειών».

6) «Αυτοί οι εξτρεμιστές κάνουν ζημιά στο κίνημά σας. Απομακρύνουν τους ανθρώπους, τους εξαγριώνουν. Βοήθησε τον αγώνα που κάνετε, πες μας γι αυτούς». – Αυτοί οι «εξτρεμιστές» κερδίζουν τόσες νίκες που το καταπιεστικό καθεστώς δεν μπορεί να κάνει κάτι καλύτερο παρά να στείλει τους υπαλλήλους του να τους τσακίσουν – είτε είναι «παράνομοι» είτε «νόμιμοι». Θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν τη δική σου θέληση να συμβάλλεις στον αγώνα, ενάντια στους συντρόφους σου.

7) «Κι εγώ μαζί σας είμαι, απλά διαφωνώ με τις τακτικές (των φίλων) σου» ή «κι εγώ έχω μια κόρη που είναι αριστερίστρια…», και πάλι, θα προσπαθήσουν να δείξουν ότι ενδιαφέρονται για τους σκοπούς μας, αλλά λόγω π.χ. οικονομικών δυσκολιών κλπ αναγκάστηκαν να υποστηρίζουν τον νόμο, την τάξη. Ίσως πάλι προτείνουν ότι μπορούμε να «αλληλοβοηθηθούμε». – Αν πραγματικά μας υποστήριζαν, δεν θα έκαναν δουλειά τους την παρενόχληση των αγωνιστών. Το να συμβάλλεις στο να οδηγούνται αγωνιστές στη φυλακή, όπως και να ‘χει δε βοηθάει, ούτε εσένα, ούτε κανέναν.

8) «Αν δεν έχεις να κρύψεις τίποτα, τότε γιατί δεν μιλάς;» – Αυτή είναι μια από τις πιο συχνές τακτικές τους. Όλοι νιώθουμε την επιθυμία να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας, ιδιαίτερα όταν είμαστε αθώοι. Ωστόσο, θα πιαστούν από το κάθε τι που θα πούμε, ζητώντας να μάθουν όλο και περισσότερα, κι όταν κάποια στιγμή θες να σταματήσεις, θα πουν: «Α! ώστε τώρα δε θες να μιλήσεις; Κάπου εδώ μπάζει η ιστορία σου», και θα προσπαθήσουν ξανά να σε κάνουν να νιώσεις ένοχος ώστε να προσπαθήσεις να ξελασπώσεις τον εαυτό σου. Αλλά ακόμη κι αν είσαι αθώος, μη βγάλεις κουβέντα! Η αθωότητα ενός αγωνιστή δεν έχει αποθαρρύνει ποτέ τις αρχές από το να τον ανακρίνουν και να τον παρενοχλούν.

9) «Αυτοί που κάνουν τον φίλο σου, σε κοροϊδεύουνε. Σε έβαλαν να κάνεις όλη τη βρωμοδουλειά και τώρα εσύ τραβάς το ζόρι ενώ αυτοί είναι στο σπιτάκι τους. Σε χρησιμοποίησαν και τώρα σε έχουν γραμμένο». Οι ανακριτές θα προσπαθήσουν να σε στρέψουν ενάντια στους πραγματικούς ή φανταστικούς «άλλους» με τους οποίους πιθανολογούν ότι συνεργάζεστε. Θα ισχυριστούν ότι σε χρησιμοποιούσαν και τώρα σε έχουν εγκαταλείψει. Κι έπειτα θα σε ρωτήσουν γιατί θες να προστατεύσεις τέτοιους τιποτένιους ανθρώπους που σου φέρθηκαν τόσο άσχημα και δεν νοιάζονται καν για το ότι πιάστηκες και αντιμετωπίζεις πιθανόν, πολλά χρόνια φυλάκισης. Θα προσπαθήσουν να σε κάνουν να αμφιβάλεις για τους συντρόφους σου ενώ θα σου προτείνουν διάφορες δικαιολογίες για να τους ρουφιανέψεις. Ξανά, πρόκειται για τακτική χειραγώγησης, οπότε μη βγάλεις κουβέντα. Ωστόσο, είναι χρήσιμο να είσαι σίγουρος ότι η ομάδα σου αποτελείται από ανθρώπους που εμπιστεύεσαι και σέβεσαι απόλυτα, έτσι ώστε να μη γίνονται πιστευτά ποτέ τέτοια ψέμματα της αστυνομίας.

10) Επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις του ίδιου πράγματος. Οι πράκτορες θα σε ρωτήσουν για το ίδιο θέμα με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Με τον τρόπο αυτό συνήθως αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους που θεωρούν ότι προσπαθούν να τους ξεγελάσουν. Τους βοηθά επίσης να μαζέψουν περισσότερες πληροφορίες από όσους καταθέτουν στ αλήθεια, αλλά διστακτικά. Μη νομίσεις ποτέ ότι στην ανάκριση θα σου κάνουν μια-δυο ερωτήσεις και θα σε αφήσουν να φύγεις. Όσο περισσότερα τους δώσεις, τόσο περισσότερα θα σου ζητήσουν, κι από τη στιγμή που θα αρχίσεις να μιλάς, θα κάνουν ότι περνάει απ’ το χέρι τους για να συνεχίσεις να μιλάς.

11) Ο «καλός κι ο κακός μπάτσος». Αυτό είναι το παλιότερο κολπάκι τους. Σύμφωνα μ αυτό, ο ένας από τους δύο παρόντες αστυνομικούς θα χρησιμοποιήσει όλες τις «άσχημες» από τις παραπάνω τακτικές (π.χ. απειλές), ενώ ο άλλος τις πιο «ήρεμες» (π.χ. υποσχέσεις). Μ αυτό εφαρμόζουν ολόπλευρη πίεση πάνω σου. Μερικές φορές ο «κακός μπάτσος» θα εξαγριωθεί και θα βγει «εκτός ελέγχου» προκειμένου να σε φοβίσει μέσα από την απειλής της σωματικής βίας. Τότε ο «καλός μπάτσος» θα καλμάρει τον «κακό» και ίσως τον συνοδεύσει έξω από το δωμάτιο μέχρι να «ηρεμίσει». Έπειτα ο «καλός μπάτσος» θα σε πλησιάσει, λέγοντας σου κάτι σαν «αν αποφασίσεις να μιλήσεις, θα τη γλιτώσεις ελαφριά, αν όμως συνεχίσεις έτσι, δε ξέρω για πόσο θα μπορέσω να τον κρατήσω (τον «κακό μπάτσο»). Πρόκειται πάντα για ανόητες απειλές που μόνο σκοπό έχουν να σε κάνουν να «σπάσεις», ομολογώντας πραγματικά ή όχι αδικήματα, κάτι που σε κάθε περίπτωση θα στραφεί εναντίον σου και ενδεχομένως εναντίον άλλων αγωνιστών. Ούτε κουβέντα λοιπόν!

Πηγή: “Investigators’ Dirty Tricks” – Animal Liberation Front

http://www.animalliberation.net/security/dirty.html

Μετάφραση:…για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Ιούλης 2007 //

Categories
Earth First!

Κινητά τηλέφωνα – Μιλάτε; Σας ακούμε!

Κινητά τηλέφωνα – Μιλάτε; Σας ακούμε!

[Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε από τον m0untainrebel (http://mountainrebel.net/)στην εφημερίδα Earth First! (http://www.earthfirstjournal.org/) τον Μάιο του 2007, με τίτλο Cell Phones Suck II. Μετάφραση στα ελληνικά:…για τη διάδοση της μεταδοτικής λύσσας, Ιούνης 2007. Ενδεχόμενες παρατηρήσεις σε μεταφραστικά λάθη ή αδυναμίες-μιας κι γίνεται χρήση τεχνικών όρων-είναι ευπρόσδεκτη]

Λέγεται ότι τα κινητά δεν είναι και πολύ ασφαλή. Τα περισσότερα κινητά τηλέφωνα στις μέρες μας διαθέτουν GPS (Global Positioning System – Σύστημα Παγκόσμιου Εντοπισμού), κι ακόμα και τα παλιότερα που δεν έχουν GPS μπορούν εύκολα να εντοπιστούν μέσω αντιστοίχησης του σήματός τους στο τρίγωνο κεραιών κινητής τηλεφωνίας που το καλύπτει. Κάθε φορά που καλείς κάποιον ή που σε καλεί αυτός, πληροφορίες σχετικά με το τηλέφωνό σου, το δικό του, η ώρα έναρξης και λήξης της συνομιλίας σας, καταγράφονται. Απ’ ότι ακούγεται οι μπάτσοι έχουν τη δυνατότητα να αυξήσουν την ένταση του μικροφώνου στο κινητό σου, ώστε να παρακολουθήσουν συζητήσεις που γίνονται εκεί κοντά, σε μερικές περιπτώσεις ακόμα κι αν το κινητό σου είναι κλειστό, χωρίς εσύ να γνωρίζεις τίποτα. Αυτός είναι κι ο λόγος που οι ακτιβιστές της Earth First! (σ.τ.μ.: οικολογική οργάνωση που, παλιότερα τουλάχιστον, πραγματοποιούσε «ήπιες» ενέργειες άμεσης δράσης) βγάζουν τις μπαταρίες από τα κινητά τους πριν από συζητήσεις πιο «ευαίσθητων» θεμάτων.
Συχνά αναρωτιόμουν κατά πόσο στέκει όλο αυτό ή είναι απλά προϊόν της παράνοιας εθισμένων τρομολάγνων. Απ’ ότι φαίνεται, στέκει απόλυτα.

Εισάγοντας τις απομακρυσμένες συνδέσεις (roving taps)

Κάθε οδηγός αυτό-προστασίας θα σε συμβουλεύσει να μη συζητάς τίποτε παράνομο από το τηλέφωνο γιατί μπορεί να έχει τοποθετηθεί «κοριός». Στην πραγματικότητα, δεν πρέπει να συζητάς για τίποτε παράνομο ακόμα κι αν ένα κινητό βρίσκεται κοντά σου. Τον περασμένο Νοέμβρη, το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. ενέκρινε τις λεγόμενες απομακρυσμένες συνδέσεις.
Στη διάρκεια μιας εγκληματολογικής έρευνας ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας Genovese, μιας μαφιόζικης οργάνωσης του «συνδικάτου του εγκλήματος», το FBI παγίδευσε με κοριούς τα εστιατόρια όπου συνευρισκόταν ο μαφιόζος John -Buster- Ardito. Όταν ο Ardito και οι συνεργάτες του ανακάλυψαν τρεις από τους κοριούς, οι ομοσπονδιακοί (πράκτορες του FBI) άλλαξαν τακτική και ξεκίνησαν να χρησιμοποιούν τις απομακρυσμένες συνδέσεις. Ένα εγχειρίδιο του FBI γραμμένο από τον βοηθό εισαγγελέα Jonathan Kolodner αναφέρεται στην απομακρυσμένη σύνδεση του τηλεφώνου του Ardito ως μια «συσκευή ακοής τοποθετημένη στο εσωτερικό ενός κινητού τηλεφώνου». Το FBI επίσης τοποθέτησε ένα roving tap στο κινητό του Peter Peluso, ενός βοηθού του Ardito που μετέπειτα έγινε χαφιές. Αυτή ήταν η πρώτη νόμιμη χρήση των roving taps στις Η.Π.Α..
Μια «συσκευή ακοής» θα μπορούσε να αναφέρεται είτε σε επίπεδο λογισμικού είτε υλικού. Ένα κινητό τηλέφωνο είναι στην ουσία ένας μικρός ηλεκτρονικός υπολογιστής. Μια υλική συσκευή ακοής θα απαιτούσε οι ομοσπονδιακοί να είχαν φυσική πρόσβαση στο τηλέφωνο ώστε να τοποθετήσουν τον κοριό μέσα του, περίπου όπως τοποθετούν έναν κοριό σε ένα γραφείο. Ένα λογισμικό παρακολούθησης όμως, σημαίνει είτε ότι το λειτουργικό σύστημα του τηλεφώνου έχει από την κατασκευή του μια «πίσω πόρτα» που μπορεί να ενεργοποιήσει το μικρόφωνό της, είτε ότι οι ομοσπονδιακοί έπρεπε να εγκαταστήσουν το λογισμικό παρακολούθησης στο τηλέφωνο. Δεν είναι σαφές πάντως πως ακριβώς το FBI εγκατέστησε τις απομακρυσμένες συνδέσεις στα κινητά των Ardito και Peluso.
«Πόσο ασφαλές είναι το κινητό σου»; – ένα άρθρο του 1997 στο δελτίο της National Reconnaissance Organization έχει να πει το εξής: «ένα κινητό τηλέφωνο μπορεί να μετατραπεί σε ένα μικρόφωνο και να μεταδώσει σαν πομπός κάθε συζήτηση που διεξάγεται κοντά στο τηλέφωνο. Αυτό γίνεται δυνατό με την μετάδοση στο κινητό τηλέφωνο μιας λειτουργικής εντολής στο κανάλι ελέγχου. Αυτή η εντολή θέτει το κινητό σε «κατάσταση διάγνωσης». Όταν αυτή ολοκληρωθεί, οι συζητήσεις που έλαβαν χώρα στην κοντινή περιοχή μπορούν να αναπαραχθούν μέσα από το φωνητικό κανάλι».
Επιπλέον, κάποια κινητά τηλέφωνα δεν είναι δυνατόν να τεθούν απόλυτα εκτός λειτουργίας χωρίς να αφαιρεθούν οι μπαταρίες. Θεωρώντας πως οι απομακρυσμένες συνδέσεις παραβιάζουν τους ομοσπονδιακούς νόμους, ο δικαστής Lewis Kaplan δήλωσε πως οι απομακρυσμένες συνδέσεις «λειτουργούν είτε το τηλέφωνο είναι ανοιχτό είτε όχι». Τα πιο μοντέρνα κινητά της Nokia ανάβουν μόνα τους εάν ενεργοποιηθεί ένας συναγερμός, και προφανώς μετατρέπονται επίσης μόνα τους σε κοριούς, με ανάλογο τρόπο.

Πώς ξέρεις αν το κινητό σου έχει μια «απομακρυσμένη σύνδεση»

Οι παρακάτω συμβουλές προέρχονται από τον ειδικό σε ζητήματα αυτό-προστασίας Lauren Weinstein, που έχει γράψει γι αυτά στο blog του, ενώ υπάρχει κι ανάλογο βίντεο στο YouTube και στα Google videos με τίτλο: “Is Your Cell Phone Bugged?”.
Οτιδήποτε κάνει το κινητό σου χρειάζεται ηλεκτρική ενέργεια, την οποία προμηθεύεται από την μπαταρία του. Η μπαταρία τελειώνει πολύ γρηγορότερα όταν το κινητό σου μεταδίδει δεδομένα. Αν παρατηρήσεις το υπόλοιπο της μπαταρίας να μειώνεται πολύ γρηγορότερα απ’ όσο συνήθως, κι αν παράλληλα δεν μιλούσες στο τηλέφωνό σου, αυτό μπορεί να σημαίνει ότι έχει κοριό.
Κανονικά, όταν μιλάς στο κινητό για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα, αυτό θερμαίνεται. Αν το τηλέφωνό σου θερμαίνεται ακόμη κι όταν δεν μιλάς σ αυτό, ίσως σημαίνει ότι το μικρόφωνο καταγράφει ήχους στη στιγμιαία μνήμη (flash memory) για να μεταδώσει αργότερα ή ακόμη ότι το κινητό σου μεταδίδει live. Υπάρχουν δυο διαφορετικά είδη υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας: η Global System for Mobile Communications (GSM) και η Code-Division Multiple Access (CDMA). Η μεγάλη πλειοψηφία των κινητών σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν την GSM. Στις Η.Π.Α. κάθε T-mobile και Cingular τηλέφωνο χρησιμοποιεί την GSM. Αν βάλεις ένα τέτοιο κινητό κοντά σε ηχεία ή άλλα σχετικά μηχανήματα ήχου, θα παράγει ένα θόρυβο αν μεταδίδει πληροφορίες. Είναι φυσιολογικό να κάνει το κινητό σου θόρυβο κοντά στα ηχεία καμιά φορά, αλλά αν πρόκειται για συνεχόμενο θόρυβο κι ενώ δεν κάνεις κάποια κλήση, αυτό είναι ένα ισχυρό σημάδι ότι το κινητό σου μεταδίδει ήχους χωρίς τη συγκατάθεσή σου. Αυτό δεν ισχύει στα κινητά Verizon και Sprint μιας και χρησιμοποιούν τεχνολογία CDMA.

Το τηλέφωνό σου είναι μια συσκευή εντοπισμού

Κάθε νέο κινητό τηλέφωνο περιλαμβάνει μια εγκατάσταση GPS στο εσωτερικό του, η οποία μπορεί να εντοπίσει τη γεωγραφική θέση και το υψόμετρο στο οποίο βρίσκεται το κινητό τηλέφωνο οπουδήποτε στον κόσμο. Τα κινητά τηλέφωνα επικοινωνούν συνεχώς με κεραίες ώστε να βεβαιώσουν ότι έχουν τη σωστή ώρα, να ελέγξουν για εισερχόμενα μηνύματα κλπ, πράγμα που σημαίνει ότι η ακριβής τοποθεσία των περισσότερων κινητών τηλεφώνων είναι γνωστή όλη την ώρα. Η τοποθεσία παλιότερων τηλεφώνων που δεν διαθέτουν εγκατάσταση GPS μπορεί επίσης να καθοριστεί με μια διαδικασία που ονομάζεται «τριγωνισμός», κατά την οποία μια εύλογα ακριβής τοποθεσία μπορεί να προσδιοριστεί από την μέτρηση των σχετικών χρονικών καθυστερήσεων του σήματος από το τηλέφωνο προς τρεις διαφορετικές κεραίες-αναμεταδότες. Ο hacker φυγόδικος Kevin Mitnick εντοπίστηκε και συνελήφθη στα 1995, μετά από τριγωνισμό του σήματος του κινητού του από τα όργανα της τάξης.
Το EFF – Electronic Frontier Foundation που είναι κάτι σαν τον εθνικό δικηγορικό σύλλογο για τις ψηφιακές ελευθερίες, έχει αναμειχθεί σε μια σειρά από νομικές διαδικασίες σχετικά με τον εντοπισμό – χωρίς σχετική εξουσιοδότηση ή πιθανή αιτία – θέσεων κινητών τηλεφώνων για λογαριασμό της κυβέρνησης. Αν η εξουσιοδότηση ή η δικαιολόγηση της αιτίας δεν είναι απαραίτητες προκειμένου να εντοπιστούν οι θέσεις κινητών τηλεφώνων, το είδος των πληροφοριών που οι ομοσπονδιακοί είναι σε θέση να συλλέγουν φαίνεται τρομακτικό. Αν κουβαλάς το κινητό σου οπουδήποτε πηγαίνεις, κι αν πολλοί από τους φίλους σου κάνουν το ίδιο, τότε οι ομοσπονδιακοί έχουν την ικανότητα να χαρτογραφήσουν ένα ολόκληρο σύστημα σχέσεων. Όχι μόνο γνωρίζουν που κοιμάσαι την νύχτα και που πηγαίνεις την μέρα, αλλά αν χαρτογραφούν την τοποθεσία σου μαζί με κάθε άλλου χρήστη κινητού τηλεφώνου, είναι σε θέση να γνωρίζουν με ποιους κάνεις παρέα, ή με ποιους πηγαίνεις σε συζητήσεις…
Ακόμα κι αν το EFF δικαιωθεί, και καταστεί παράνομο για τους μπάτσους να εντοπίζουν κινητά τηλέφωνα χωρίς εξουσιοδότηση ή δικαιολόγηση της αιτίας, από πότε μήπως η νομοθεσία στάθηκε εμπόδιο για την αστυνομία προκειμένου να καταστείλει το κίνημά μας;

Τι μένει να κάνει ένας ακτιβιστής;

Η απάντηση είναι απλή: Ξεφορτώσου το κινητό σου. Η εφημερίδα της Earth First! έχει δημοσιεύσει μια σειρά από άρθρα όπου αναλύεται η κοινωνική και περιβαλλοντική ανάγκη να μη χρησιμοποιούνται κινητά. (Δες την EF! Ιουλίου-Αυγούστου 2005). Αυτά τα άρθρα έχουν εκδοθεί ξεχωριστά σε ένα φυλλάδιο με τον εύγλωττο τίτλο «Cell Phones Suck». Για τους λόγους αυτούς, συνδυαζόμενους με τον κίνδυνο αυτό-προστασίας που ενέχει η ιδιοκτησία ενός κινητού τηλεφώνου, θα έπρεπε να το καλοσκεφτεί κάθε ακτιβιστής. Απλά δεν αξίζει τον κόπο.